Review: Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance - Sla maar over PlayStation 5

Nickelodeon heeft best wat toffe franchises in de gelederen. Denk aan onze gele vriend SpongeBob SquarePants, de bengeltjes van Ratjetoe of de goudblonde lokken van Hey, Arnold! Een franchise die absoluut niet mag ontbreken in dat illustere rijtje is natuurlijk Avatar: The Last Airbender. Aang en zijn element controlerende vriendjes zijn namelijk ontzettend tof om te zien. Uitgever GameMill Entertainment heeft de rechten van Nickelodeon verkregen om hier een game over te maken en ontwikkelaar Bamtang Games aan het werk gezet om dit tot uitvoering te brengen. Hoewel het tof had kunnen zijn, is het resultaat niet al te best.

Het verhaal, of wat daar van over is

Mocht je niet bekend zijn met de tv-serie, dan vormt dat voor Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance geen enkel probleem. De game richt zich namelijk op het verhaal zoals we die kennen uit de animatieserie. Je speelt in principe voornamelijk als Aang, maar ook andere bekende personages helpen je tijdens je avontuur. Denk hierbij onder andere aan Toph, Sokka en Katara. Als laatste Avatar van het element lucht sta je voor de taak dit uitstervende ras in leven te houden. Om dit te kunnen doen doorloop je verschillende herkenbare scenario's uit de tv-serie. Hierbij moet gelijk wel worden opgemerkt dat de ontwikkelaar de vrijheid heeft genomen om hier een eigen interpretatie op los te laten waardoor interessante gebeurtenissen uit het echte avontuur achterwege zijn gelaten. Op zichzelf hoeft dit geen probleem te zijn, maar in het geval van Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance is het verhaal dusdanig opgeknipt dat het moeilijk is om te volgen.

Soms loop je bijvoorbeeld door een level en als je dan een bepaald punt bereikt krijg je een soort tekstscherm voorgeschoteld waarin verteld wordt wat er is gebeurd. Vervolgens bevind je je het moment daarna op een compleet andere locatie. Op andere momenten krijg je juist cutscenes te zien die doen denken aan de animatieserie. Duidelijk waarom hiervoor gekozen is wordt het nooit, maar hiermee worden best wel wat leuke avonturen uit de tv-serie achterwege gelaten. Bovendien is de game zo ingedeeld dat je ook ontzettend vaak dezelfde vijanden tegenkomt. In de eerste vier hoofdstukken neem je het bijvoorbeeld meermaals op tegen Prince Zuko. Ook dat hoeft niet erg te zijn, alleen zijn al deze gevechten vrijwel identiek aan elkaar. Je hebt het gevoel dat je continu in herhaling valt en hetzelfde aan het spelen bent. Het voorbeeld van Prince Zuko staat hierin helaas niet op zichzelf, maar is doorgesijpeld door de hele game. De gameplay wordt af en toe afgewisseld met ontzettend saaie Temple Run frequenties waarbij je drie sporen hebt en hindernissen moet zien te ontwijken terwijl je wel zoveel mogelijk muntjes pakt.

Weinig positieve punten

Helaas is het verhaal dat amper te volgen is nog een van de minst grote problemen van de game. De game heeft een een 12+ rating meegekregen en Joost mag weten waarom. Gedurende de game voelt het namelijk alsof je te maken hebt met een game die speciaal voor de kleinste kinderen is ontwikkeld. Dit is in ontzettend veel elementen terug te zien. Neem bijvoorbeeld alleen al het visuele aspect van de game. Het is ondermaats voor de standaarden die we vandaag de dag kennen. Natuurlijk hoeft niet elke game eruit te zien als Marvel's Spider-Man 2, maar een beetje aandacht voor de graphics is echt niet te veel gevraagd. Ook het leveldesign oogt inspiratieloos en saai. Grote open vlaktes met niks worden afgewisseld met oninteressante kleine ruimtes waar vaak ook het camerastandpunt parten speelt om er een beetje goed doorheen te kunnen komen. Het gros van de tijd ben je bezig met simpele schuifpuzzeltjes en zelfs tijdens een van de eindbaasgevechten is het eenvoudigweg opzij duwen van kratten de route naar een overwinning.

Misschien wel het grootste gedrocht van Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance is het combatsysteem. Dit steekt zo ontzettend slecht in elkaar dat je bijna wenst dat je alleen maar saaie schuifpuzzeltjes voor de kiezen kreeg. De bewegingen voelen heel houterig aan en het locksysteem om je op specifieke vijanden te richten werkt slecht. Als je pech hebt beland je in een oneindige loop waarbij je personage steeds neervalt omdat hij geraakt wordt waar je echt helemaal niets aan kunt doen. Dit is mij tijdens mijn tijd met de game meermaals overkomen. De enige manier om dit te voorkomen is door te spelen met Sokka. Hij heeft namelijk een eigenschap in zijn skill tree die voorkomt dat je neervalt als je geraakt wordt. En je leest het goed, er zijn ook skill trees. Zelfs eentje voor ieder van de negen speelbare personages. Best vreemd, want sommige personages speel je letterlijk slechts een level mee. Je kunt Pai Sho stukjes vinden die je vervolgens weer kunt gebruiken om de skill trees te upgraden. Het geeft in ieder geval wat meer dimensie aan de oppervlakkige game dat Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance is.

Soms is samen niet beter

Zoals gezegd biedt Avatar: The Last Airbender - Quest for Balance genoeg content, alleen is het grote probleem dat dit enorm saai is. Wat het nog enigszins leuk zou kunnen maken? Multiplayer! Lekker samen kutten terwijl je een Avatar game speelt. En er is goed nieuws, want je kunt de game inderdaad met zijn tweeën spelen. Alleen zoals je al kunt raden is ook dit weer ontzettend slecht geïntegreerd. Je kunt zowel lokaal als online samen spelen. Ik heb alleen lokaal uitgetest. De tweede speler heeft geen keuze in wie hij of zij mag zijn en standaard wordt hem Sokka toegewezen. Het nut van een tweede spelers vervalt al snel als je ziet dat de tweede speler bij het minste of geringste wordt geteleporteerd naar speler een. Dreigt de tweede speler bijna uit beeld te vallen? Teleporteert 'ie linea recta naar de andere speler. Terwijl juist bij de puzzels een tweede speler op een andere plek een toegevoegde waarde kan zijn. Je moet soms met verschillende personages op meerdere plekken tegelijk zijn om een puzzel op te lossen. Dit kan dus niet met twee spelers, waardoor de eerste speler alsnog alles in zijn eentje op moet lossen. Het enige waarbij de tweede speler daadwerkelijk mee kan doen is bij de saaie gevechten.

Als je het verhaal eenmaal hebt uitgespeeld dan kun je alle levels nog eens rustig opnieuw spelen om alle collectibles te vinden. Daar zijn er genoeg van en veel van de collectibles kun je pas krijgen in Free Mode. Het verhaal zelf duurt al zo'n acht of negen uur en daarna zou je dus nog een keer door die oersaaie levels heen moeten spelen. Daar blijft het overigens niet bij, want de content wordt ook nog eens hergebruikt voor een soort challenges. Hierbij moet je delen van de game herspelen en krijg je een speciale uitdaging mee. Zo moet je bijvoorbeeld een gevecht halen zonder te worden geraakt, een bepaalde tijd zien te overleven of binnen de tijd een aantal schatkistjes zien te vinden. Het geeft wat afwisseling in de eentonigheid van de game, maar helaas niet voldoende om het echt leuk te houden. Dit komt onder meer omdat de besturing ook bij deze uitdagingen zeer houterig is en de lol er daardoor snel af is. Tot slot wil ik ook nog opmerken dat de performance niet lekker werkte. Ik heb een aantal keer gehad dat de game vastliep waardoor ik deze uit moest zetten en weer opnieuw moest opstarten.