Review: Blaze Revolutions - Zet de revolutie in gang! Pc

Altijd al eens je eigen marihuana-imperium willen bouwen? Dan heeft ontwikkelaar Little Chicken Game Company – ja, zo heet de studio echt! - voor jou dé perfecte game in elkaar geflanst: Blaze Revolutions. Zelf had ik nog nooit eerder gehoord van deze tycoon hybride-achtige game, maar toen ik de game opstartte en de eerste cut-scenes voorgeschoteld kreeg, wist ik één ding zeker: deze game is interessant. De vraag is alleen: hoe interessant? Let’s find out!

Soma houdt de touwtjes in handen

Het verhaal van Blaze Revolutions is niet per se diepgaand, maar er is enige aandacht aan besteed. Het gaat in ieder geval dieper dan de handelssimulator-games, die je wellicht vroeger wel eens in de browser speelde. Blaze Revolutions speelt zich af in een dystopische toekomst waar een immens grote firma, genaamd Soma, alle touwtjes in handen heeft. De firma verspreidt VR-headsets onder de bevolking, om zo middels propaganda de bevolking kalm en rustig te houden. Elke stad in de regio valt onder het regime van het bedrijf; alles en iedereen wordt in de gaten gehouden door patrouillerende politieauto’s en drones. Daarnaast bepalen zij wie wel en geen toegang heeft tot de digitale wereld van het internet.

Een kleine minderheid is het niet eens met de gang van zaken in de stad. Je kunt het waarschijnlijk al invullen: jij als speler behoort tot die minderheid. Het is aan jou om samen met de partners in crime van de Blaze-familie de bevolking tot bezinning te brengen en een revolutie te starten. De vader van de Blaze-familie is de patriarch van de rebelse-beweging, maar aan het begin van het verhaal blijkt hij gevangengenomen te zijn. Daardoor is het meer dan een haast onmogelijke politieke uitdaging om de revolutie te starten. Het verhaal staat centraal in deze game en vrijwel elke fase heeft meerdere interacties en dialogen tussen personages. Hoewel 'interacties' misschien een te zwaar woord is. De personages bespreken het plot van het game, terwijl het zich ontvouwt. Een echte interactieve interactie blijft uit. De dialogen lijken bedachtzaam te zijn geschreven, want er zitten genoeg ‘lachertjes’ tussen.

Stealth en resource management in één

Als speler bestuur je een handvol helden, die rondrijden in kenmerkende auto's met unieke vaardigheden. De ene held heeft wapens ter beschikking om patrouilles en servergebouwen uit te schakelen, waar de andere held met subtielere vaardigheden zoals stealth, gevaarlijke gebieden kan binnendringen. Binnen de gebieden, die streng gecontroleerd worden door Soma, voer je opdrachten uit. De gameplay vindt overigens volledig plaats vanuit de auto; de personages die je bestuurt kunnen niet uitstappen. Het doel van de game is om gebieden op de grote kaart over te nemen en de bevolking aan jouw kant te krijgen, om zo meer draagvlak te krijgen voor een revolutie. Een interessant aspect is dat Soma jouw bevolking opnieuw kan bekeren.

In de steden van Soma moeten spelers heimelijk patrouilles vermijden door te vluchten of door zich in gebouwen te verstoppen. Wanneer je als speler wordt opgemerkt door een patrouille, kun je rekenen op actie en problemen. Binnen de kortste keren word je door de gehele stad opgejaagd. De enige manier om de rust terug te vinden, is net als in Grand Theft Auto, voldoende afstand te vinden tussen jou en de politie. Een puntje van kritiek is wel dat het relatief eenvoudig is om van je ‘wanted-level’ af te komen. Door gebouwen in te rijden en je daar te verstoppen, kun je de politie eenvoudig van je afschudden. De uitdaging van de game zit in het organiseren van de wietfeesten, in gebieden waar Soma prominent aanwezig is. Die wietfeesten kosten je als speler cannabis-resources, maar de organisatie ervan is nodig om de bevolking aan jouw zijde te krijgen. Paarse kaartgebieden van Soma omtoveren tot groene ‘veilige’ gebieden: dat is wat je wilt bereiken. Maar naast de stealth-achtige gameplay heb je nog de andere kant: resource management. Het kweken van hennep, om zo meer invloed te uit te oefenen binnen de regio, is essentieel voor de basis van de revolutie.

De esthetiek maakt het af

Blaze Revolutions ziet er goofy, urban en tegelijkertijd een beetje somber uit. De art-stijl die de ontwikkelaar heeft gekozen past goed bij het thema van de game en maakt het zelfs erg stijlvol. De graphics, de personages en de gebruikersinterface zien er goed en verzorgd uit. De kunststijl is low-poly en echt kleurrijk, met geweldige lichteffecten. Ook als je inzoomt op de kaart, blijft de game goed uit de test komen. Fijn ook is de consistente zestig frames per seconde. De game speelt hierdoor extra fijn weg en is bovendien leuk voor het oog. De muziek van de game is tamelijk simpel, maar on-point. Het doet wat het moet doen: extra beleving toevoegen aan het geheel. Datzelfde geldt voor de FX-geluiden die je zo nu en dan hoort.

Het plot en het uitgangspunt van de game mogen tamelijk simpel zijn, maar dat maakt in dit geval niks uit. Dat is juist leuk. De game is, zoals ik al eerder zei, interessant. Little Chicken Game Company heeft een solide basis gecreëerd voor veel plezier. Zoals het er nu uitziet bevat Blaze Revolutions alleen een campagnemodus. Het zou me niets verbazen als hier meer game-modi aan worden toegevoegd, want de middelen en de creativiteit zijn in principe al aanwezig.