Review: Bye-Bye BoxBoy Nintendo 3DS

Puzzelen, zowel digitaal als fysiek is 'n van mijn favoriete bezigheden. Na de Professor Layton-serie zijn er al vele puzzel games op mijn 3DS langsgekomen, waaronder de twee voorgangers van Bye-Bye BoxBoy!. Een simpel vormgegeven puzzelgame die ook niet meer dan dat nodig heeft door zijn sterke puzzels.

Goede leercurve

Twee jaar geleden verscheen BoxBoy! en een jaar daarop BoxBoxBoy!. Dit is het slotstuk van de serie die veel weg heeft van zijn voorgangers, maar ook prima gespeeld kan worden door nieuwkomers. Dit komt mede door de leercurve die in de game zit. Waar je zeker in de eerste paar werelden vooral bezig bent met de game te leren kennen, komt de uitdaging vanzelf. Voor nieuwkomers kan het begin wat eenvoudig overkomen, maar die staat nog wat te wachten. Al met al loopt de uitdaging heel geleidelijk op en dat is perfect voor een puzzelgame.

Deze box op deze box

Wie kent het rijmpje van vroeger niet, deze vuist op deze vuist. In deze game ga je aan de slag met blokken om levels te halen. Deze blokken komen uit het hoofdpersonage van de game: Qbby. Qbby is dit keer echter niet alleen. Hij krijgt hulp van zijn kleinere vrienden. Deze gebruik je om nog meer puzzels op te lossen en vergt wat meer denkwerk dan deze puzzels alleen. Toch voelt deze verandering als iets kleins en ondanks dat het zelfs weggelaten had kunnen worden, is het toch wel een leuke kleine verandering. Pas aan het eind van de game kom je erachter dat er nog meer veranderingen zijn doorgevoerd, zoals Rocket Blocks. Deze toevoegingen zijn de echte leuke veranderingen.

Grafisch sterk

Professor Layton is een uitzondering, maar vaak mag een puzzelgame wat mij betreft weinig visueels in zich hebben. Gewoon lekker simpel en zonder teveel poespas puzzelen. Dat heeft deze game helemaal. Zwart en wit voert de boventoon en als er dan wat kleur te zien is, is dat subtiel toegepast zodat het er goed uitspringt.