Review: Chorus – Duizelingwekkende gevechten in de ruimte Pc

Als je zin hebt om door de ruimte te suizen met je eigen gevechtsschip dan kun je dit doen in Chorus. De game brengt een uniek element naar de lijst met games die focussen op luchtgevechten, namelijk psychische krachten. Ik was benieuwd op welke manier dit de game uniek zou maken en daarom heb ik Chorus goed onder de loep genomen.

Wie had kunnen verwachten dat een cult niet zo goed is?

In Chorus speel je als Nara die in haar verleden een trouwe volger van The Circle was. Ze zag haar meester als een rechtvaardig en barmhartig leider, tot ze plots wordt gevraagd om duistere acties te ondernemen met ontelbare doden als gevolg. Ze is zo geschokt van haar daden en van het feit dat The Circle eigenlijk een cult is dat ze vlucht. Jaren later heeft ze een thuis gevonden bij The Enclave en gebruikt ze haar vaardigheden om mensen te helpen en beschermen.

Sommige leden van The Circle, waaronder Nara, beschikken over psychische krachten die rites worden genoemd. Nara heeft de meeste van haar krachten uit haarzelf gebrand. De paar krachten die ze nog over heeft, gebruikt ze om mensen te helpen. Het grootste gevaar voor The Enclave zijn alleen wat piraten, maar de toestroom aan vluchtelingen laat zien dat The Circle steeds dichterbij komt. Al vroeg in de game is het zover, The Circle laat zich zien. Nu wordt Nara met haar verleden geconfronteerd en besluit ze de strijd aan te gaan. Ze gaat proberen haar rites terug te krijgen om daarmee haar voormalige bondgenoten te kunnen verslaan. De tactieken die door de vijand wordt gebruikt zijn naar. Ze gebruiken bijvoorbeeld psychische totems die alle mensen in de buurt hersenspoelt of anders helemaal gek maakt.

Van links naar rechts, van boven naar beneden

Je gaat de vijanden te lijf in een ruimteschip en dat is ook de enige manier waarop je de game zult besturen. Het verhaal speelt zich voornamelijk af over de radiogesprekken met andere schepen of de sporadische cutscenes. Dat zijn de weinige momenten dat je Nara buiten haar schip zult zien. De manier waarop je vliegt, is vergelijkbaar met veel games die focussen op luchtgevechten. In het begin van de game kun je nog weinig doen tijdens een gevecht en dan merk je ook dat de gevechten nog niet helemaal lekker lopen. Je mist manieren om goed te kunnen manoeuvreren wanneer je de vijand achternagaat. Dat wordt niet geholpen door het feit dat de tutorial alleen de belangrijkste dingen uitlegt. Ik ben er bijvoorbeeld spelenderwijs achter gekomen dat als je de boost activeert wanneer je al een draai hebt ingezet de draai veel sneller gaat. Als je probeert te draaien tijdens je boost gaat dat juist langzaam. Dit soort trucjes zijn belangrijk in een game waar je vijanden ook snel kunnen keren.

Gelukkig krijg je als je verdergaat steeds meer wapens en krachten die de gevechten een stuk soepeler maken. Ze worden niet makkelijker, maar je krijgt veel meer controle waardoor je niet meer het gevoel hebt dat de game je probeert tegen te werken. Op dat moment komt de game goed tot zijn recht. Je krijgt bijvoorbeeld een drift power die je laat ronddraaien, terwijl je dezelfde kant op blijft vliegen. Dit laat je makkelijk op vijanden schieten of scherpe bochten maken. Ook krijg je een kracht waarmee je achter een vijand kunt teleporteren. Mijn grootste kritiek is dat de gevechten afspelen op een schaal waar het soms moeilijk is om je op de vijand te focussen. Ze zijn soms zo ver weg dat ze alleen een icoontje zijn en wanneer ze dichter bij zijn, kunnen ze binnen een paar seconden weer ver weg zijn. Ook het vele draaien door de omgeving kan desoriënterend werken.

De held met een donker verleden

Zoals ik eerder had aangegeven, zit je eigenlijk alleen maar in je schip. De dialogen die je hebt met mensen in andere schepen vertellen het verhaal en daarom zitten er ook veel conversaties in de game. Er wordt vaak letterlijk verteld wat er gebeurt en soms wordt er meer verteld dan nodig. Wanneer de conversatie gaat over Nara's verleden of wat de vrienden van Nara haar verleden weten, wordt er meteen gezegd op wat voor manieren ze kunnen reageren. Als speler was het vrij duidelijk dat er ook een negatieve reactie kan komen en hoefde het niet in zoveel detail uitgelegd te worden. Deze momenten zijn jammer, maar niet genoeg om het verhaal vervelend te maken. Het verhaal zelf bevat redelijk wat clichés zoals de antiheld met een duister verleden. De game weet hier net genoeg een eigen draai aan te geven om het verhaal uniek te houden.

Naast de grote verhaallijn zijn er veel side quests die je kunt doen. Je hebt verschillende omgevingen waar je naartoe kunt springen met een jump gate. Iedere omgeving is groot en heeft een eigen set aan locaties. Je komt locaties tegen als space stations, tempels, fabrieken en piratenkampen. Het is het zeker waard om op verkenningstocht uit te gaan en te zoeken naar nieuwe locaties en missies.