Review: Dead Space 3 Xbox 360

Curriculum Mortis - Isaac Clarke
Opleiding: Engineering Degree
Werkervaring:
- Tien jaar Spaceship Systems Engineer

Huidig beroep:
- Freelance Necromorph exterminator

Specialiteiten:
- Werkgerei gebruiken als moordwapens (expert met de Plasma Cutter)
- Overleven
- Wezens van ledematen ontdoen
- Markers slopen

Minpunten:
- Geregeld hallucinaties
- Mentaal instabiel
- Donderwolkje in huis
- Pechmagneet

Ladingen dooie ruimte

Inmiddels heb ik iedereen al zoén beetje onder de zoden gepraat over Dead Space 3. Eigenlijk over de gehele Dead Space-franchise heb ik het erg veel gehad. Maar dat is ook niet gek, want deze IP behoort tot mijn absolute favorieten, en er is ook al aardig wat media van verschenen. Vier games, een DLC mini-game, vier comics, twee animatiefilms en twee boeken om precies te zijn. Tot nu toe zijn de games stuk voor stuk allemaal erg goed, maar zou deel 3 dit ook nog wel zijn? In mijn preview kon je lezen dat ik goede hoop had, maar er helemaal niet zeker van was of Dead Space 3 wel echt weer de zweterige klamme gamehandjes zou creëren die ik zo graag begeer.

Dark Clarke

Onze hoofdpersoon Isaac Clarke is door zijn twee afgelopen nare avonturen aardig hard fysiek en mentaal door de mangel gehaald, waardoor hij behoorlijk is veranderd. Angst en vrezen heeft hij vervangen door bitter en boos. Nu was Isaac in deeltje twee ook al de vrolijkste niet, maar in de jaren tussen Dead Space 2 en deel 3 heeft hij besloten dit humeur lekker vast te laten roesten. Dit derde avontuur stapt Isaac dan ook in met bijzonder weinig plezier, maar dat zorgt er ironisch genoeg voor dat ik stiekem alleen maar met des te meer plezier speel. Hop, ruimtepak aan en grimmen, zweten, knallen en lijden Isaac, dit ter ons aller vermaak!

Foei-nitology

Het verhaal gaat nu ook veel verder dan de vorige delen, en je komt veel meer te weten over waar de Markers vandaan komen en waarom ze bestaan. Het Unitoligy-geloof heeft inmiddels zwaar extremistische proporties aangenomen en probeert min of meer heel de mensheid van kant te maken, zelfs zonder dit eerst netjes te vragen. De leider van Unitoligy wordt door niemand minder gespeeld (gelijkenis is overgenomen en stemwerk) dan mijn held Simon Templeman. Wie is dat (... zucht)? Dat is de stemacteur van Kain (ja, die van Legacy of Kain inderdaad), de man met de meest vette acteerstem ter wereld. Nee, hierin duld ik geen tegenspraak.

Unchardead

Net als bij de meeste game- en film-sequels, heeft men bij Dead Space het ook per deel grootser aangepakt. Alles is groter, meer en langer. Dit wordt al gelijk duidelijk wanneer je door de Uncharted-esque spectaculaire proloog heen speelt. Gelikte gameplay gepaard met supermooie graphics en dikke actie. Bij de andere twee delen verbleef je min of meer op én grote locatie. Bij dit derde deel ga je meer verschillende locaties af, waarbij dus ook de stijl en sfeer van de game wat meer afwisselt dan voorheen. Klinkt geweldig, en dat is het ook. Echter, is het nog wel Dead Space te noemen, of is dit de zoveelste game-reeks die men bewust heeft geïnfecteerd met het Gears of War-virus? Al snel bleek dat het wel meevalt.

Ouderwets verfrissend

Het verhaal start op aarde, maar je bezoekt deze keer ook meerdere creepy verlaten ruimteschepen, en uiteindelijk kom je op een ijsplaneet terecht, waar je zoén beetje het grootste gedeelte van de game zult rondsjokken. Dit meer afwisselen van setting voelt heel logisch aan in verband met het verhaal en de neergezette wereld, en komt het bovendien niet over dat de game nodeloos groter is gemaakt. Uit alle andere media merk je ook dat de wereld heel rijk is uitgewerkt, en nu bij Dead Space 3 krijg je daar dus ook meer van mee. Je hebt een groot gedeelte van de game nog steeds het echte ouderwetse Dead Space gevoel, ondanks dat je op plekken komt die heel anders zijn dan de vorige delen.

Duo Space

Gedeelde smart is halve smart, en dat is ook zo met gedeelde horror, angst, bloed en zweet. Zo hebben de developers bij Visceral in ieder geval gedacht, want ze hebben nu een co-op-optie toegevoegd. Worden het nu dan twee klamme ondergezweten controllers, of is Dead Space 3 in co-op een melig schietfestijn waarbij je tezamen lachend de ene na de andere necromorph aan flarden schiet? Het zal eraan liggen met wie je speelt, maar de sfeer blijft nog steeds zeer beladen het grootste gedeelte van de tijd. Een plus- en minpunt in én is dat je nu unieke side-quests hebt die je kunt spelen. Daarvan zitten er unieke bij voor co-op, en unieke voor solo. Leuk om dus tweede keer de game uit te spelen, maar als je iemand bent die alles wilt doen, verzamelen en vinden in een game, kan dit nogal geforceerd aanvoelen. De tweede hoofdpersoon John Carver is trouwens een zeer tof character die erg goed is uitgewerkt. Eigenlijk wel jammer dat je de singleplayer niet kunt spelen met hem, en zijn verhaal nu dus enkel kunt beleven met co-op.

Gamespace

De gameplay is praktisch hetzelfde gebleven ten opzichte van de vorige delen: survival horror met dikke schietactie. De besturing is al vanaf deel 1 erg goed, dus gelukkig heeft men daar niks aan veranderd. Het enige wat echt anders is nu, is het wapensysteem. Je moet zelf wapens bouwen door middel van schema's, grondstoffen en onderdelen die je vindt. Tevens bepaal je ook zelf wat voor secundaire functie de wapens hebben, en is het bijvoorbeeld mogelijk om ook stroom- en ijs-eigenschappen toe te voegen aan hetgeen wat je lanceert naar de Necromorphs. Aangezien Isaac een engineer is, is dit een logische toevoeging en bovendien ook leuk om te doen. Enige wat irritant is, is dat men een micro transaction-systeem heeft ingevoerd om zo aan extra grondstoffen te kunnen komen. Dit is gedaan voor de luiere gamers, maar eerlijk gezegd vind ik het maar een domme toevoeging.