Review: Mega Man 11 PlayStation 4

Capcom maakt al dertig jaar Mega Man-games dus de formule is inmiddels wel bekend. Je neemt een blauwe robot die het moet opnemen tegen Dr. Wily en acht verschillende robots. Wily heeft iets tegen Dr. Light, de maker van Mega Man, en in dit deel vindt hij weer een nieuwe reden om de rotzak uit te hangen. Blijkbaar is dit de originele reden waarom de twee niet door één deur kunnen. Dr. Light wilde in een ver verleden de robots hun eigen autonomie geven, terwijl Wily met zijn nieuwe uitvinding, het Double Break systeem, robots enorm sterk en onderdanig wilde maken. Dit schiet Dr. Wily weer te binnen na een droom en zoals gewoonlijk ontvoert hij de acht robots die door Dr. Light zijn gemaakt. Hij installeert bij hen het Double Break systeem en het is aan Mega Man om ze te verslaan en terug te halen. Om Mega Man een kans te geven, wordt bij hem ook het Double Break systeem geïnstalleerd. Het eerste deel in de serie is altijd de moeilijkste gebleven en de serie leek met elk nieuw deel makkelijker te worden. Ik ben benieuwd of Capcom dit keer voor wat uitdaging zorgt.

Zelfde Formule, zelfde plezier

In alle Mega Man-games doorloop je de velden van een eindbaas en vecht je tegen iedereen die je tegenkomt of ontwijk je deze als je er gewoon langs kan. Je springt, schiet en glijdt over de grond om je doel te bereiken. De acht bazen in de Mega Man-serie zijn haast een traditie. Elke baas heeft zijn eigen veld en zijn eigen onderdanen. Daarbij is ieder level thematisch ingericht en bestaan ze veelal uit vuur, ijs, aarde, enzovoorts. De levels zijn in deze game aardig lang met weinig checkpoints. Dit kan wel eens frustrerend zijn als je dood gaat en het hele eind weer opnieuw moet lopen in plaats dat je gewoon spawnt op de plaats waar je net dood ging. Persoonlijk vond ik dat geen probleem, want dat vergroot de uitdaging. Al heb ik wel enige vloek geuit toen ik alweer mijn sprong verkeerd timede. Bij sommige velden zit voor het checkpoint een gevaarlijke tussenbaas die zeer lastig kan zijn en de andere reden is dat je het hele stuk opnieuw moet doen. De vijanden in de velden kunnen je soms verrassen, maar deze zijn op zich zonder al te veel problemen te verslaan. Het valt wel op dat ik de speciale wapens, op een uitzondering na, bijna nooit gebruik buiten de eindbazen om.

Helaas vind ik weinig variatie tussen de bazen als je naar de gehele serie kijkt. Er is altijd een vuur, ijs en andere vergelijkbare baas en het zou leuk zijn om een keer verrast te worden met een groep originele bazen met niet steeds vergelijkbare wapens. Het is wel altijd een uitdaging om hun zwakke punt te vinden door het juiste wapen te gebruiken. Natuurlijk is dit gewoon op het internet te vinden, maar dat haalt de spanning uit de game en dat is zonde. Gelukkig kun je ze natuurlijk altijd verslaan met je M. Buster, maar dat is bij sommige vijanden een lastige klus.

Double Break Systeem

De formule van Mega Man is in de loop der jaren niet veel veranderd, maar er wordt wel vaak een nieuwe gimmick toegevoegd om de game weer een nieuw elan te geven. In het elfde deel wordt het Double Break Systeem ingevoerd. Dit concept van Dr. Wily geeft een robot extra aanvalskracht en de mogelijkheid om de tijd te manipuleren. De L1 button activeert de extra vuurkracht en is te vergelijken met een opgeladen shot van een speciaal wapen uit eerdere delen. Wanneer je je speciale wapens in deze modus gebruikt, zijn de aanvallen extra krachtig. Het nadeel is dat ze veel energie kosten en de energiebalk van je speciale wapen snel leeg trekken. De R1 button zorgt ervoor dat je de tijd langzamer ervaart waardoor je de ruimte hebt om sneller te reageren. Zo is het mogelijk om in penibele situaties meer tijd te nemen voor je sprongen of om de vijanden te ontwijken. Je kunt maar een korte tijd gebruikmaken van het Double Break systeem anders overlaad je het systeem en is deze tijdelijk niet beschikbaar. Het nieuwe systeem is even wennen, maar kan zeker helpen als je even geen opties hebt. Na verschillende keren dood te gaan op dezelfde plaats was het gebruik van de R1 button een uitkomst.

Daarnaast kun je, om de game iets eenvoudiger te maken, bij de goede dokter verschillende upgrades en items kopen met bouten die door vijanden worden gedropt of her en der in de velden verspreid liggen. Zo kun je extra levens, energietanks en andere voorwerpen kopen die je kunnen assisteren tijdens het avontuur. Dit helpt zeker bij het voltooien van de velden. Een aantal extra levens, een buddy call of een eenmalige bescherming tegen de spikes waardoor je niet uit elkaar spat, helpen je soms net aan de overwinning. Zeker een extra energietank of twee helpen bij het verslaan van een eindbaas als je nog geen speciale wapens hebt.

Waar is Protoman?

Na het verslaan van de acht robots, ga je naar de velden van Dr. Wily (geen spoiler, dit gaat al dertig jaar zo). Elk van deze velden heeft een eigen ‘originele’ baas behalve het laatste veld voor Dr. Wily. Hier moet je het nogmaals opnemen tegen de acht robots. Meestal levert dit geen enkele problemen meer op aangezien je hen al eerder hebt verslagen en beschikking hebt tot alle wapens. In één van Wily’s velden wordt één van de moeilijkste bazen ooit (uit het eerste deel) een nieuw leven in geblazen. Dit is leuk voor de fans, maar dit is niet de eerste keer dat Capcom deze baas terughaalt. Ik vind het jammer dat ze niet de moeite hebben genomen om een nieuwe baas te creëren.

Ook mis ik Protoman, een ander speelbaar personage of een extra veld na het verslaan van Dr. Wily. Daarnaast is het jammer dat er geen upgrades in de levels liggen, zodat je weinig reden hebt om deze nogmaals te bezoeken in tegenstelling met de Mega Man X-serie. Gelukkig zijn er voor de hardcore fans na het verslaan van Dr. Wily nog een aantal Challenges waarbij je een veld moet halen met zo min mogelijk sprongen, door zo min mogelijk gebruik te maken van je M. Buster en nog meer. Als je dan nog niet genoeg hebt gehad, is het ook nog mogelijk om de game op Superhero te spelen voor een extra uitdaging.