Review: Of Bird and Cage - Download de soundtrack maar Pc

Ik herinner me als de dag van gisteren dat Of Bird and Cage werd aangekondigd tijdens de Future Games Show van GamesRadar. Toen werd onthuld dat in deze game de metal-muziek centraal staat en de game werd omschreven als een metal-album dat tot leven werd gewekt, ging mijn hart direct sneller kloppen. Als er namelijk iets is waar ik meer van houd dan van games, dan is het metal. Helaas waren Bram, Patrick en Celine, met wie ik op dat moment de presentatie aan het bekijken was, iets minder enthousiast. "De game ziet er crap uit", klonk het. "De gameplay bestaat alleen maar uit Quick Time Events", luidde een ander tegenargument. Ok, misschien ben ik bevooroordeeld door mijn liefde voor de hardere muziekgenres, maar ik wilde Of Bird and Cage hoe dan ook een kans geven. Moet ik mijn mederedacteuren straks echter gelijk geven, of is deze game een verborgen pareltje?

Skitta aan Gitta

Of Bird and Cage volgt het verhaal van Gitta, een jonge vrouw van 25 jaar die een vervelende jeugd heeft meegemaakt. Ze heeft de droom om muzikant te worden, maar haar problemen zitten haar in de weg. Ze is verslaafd aan een designer drug, gaat met de verkeerde mensen om en wordt tot overmaat van ramp ook nog eens ontvoerd. Haar kidnapper blijkt iemand uit haar verleden te zijn en Gitta's interacties met hem vormen voor een groot deel het verdere verloop van het verhaal. Aanvankelijk dacht ik dat dit het soort game zou worden waar ik een traantje bij zou moeten wegpinken. Gitta is namelijk ongeveer van mijn leeftijd en heeft, net als ik, veel meegemaakt. Ik hoopte dus echt dat ik me wel in haar personage zou kunnen vinden, zeker bij een avonturengame als deze waarbij het verhaal centraal staat.

Helaas is niets minder waar. Niet alleen is Gitta een vrij vlak personage, ze is ook nog eens niet interessant, ondanks haar tragische achtergrondverhaal. Haar stemacteerwerk laat te wensen over en qua emoties zie ik vrij weinig terug bij haar. Dat is natuurlijk ontzettend jammer, gezien ze een gebroken personage is dat veel mee heeft gemaakt. Ook het verhaal zelf is erg lastig te volgen. In Of Bird and Cage gaat het erom dat je verschillende keuzes maakt die het verhaal van Gitta vormgeven. Er zijn in totaal vier verschillende eindes en routes die je kunt bewandelen. Dit zorgt er wel voor dat je de game misschien vaker op wilt pakken, zeker gezien je er in drie uurtjes wel doorheen bent. Ware het niet dat het verhaal an sich niet heel spectaculair is. Je ziet dat Gitta na een avondje in de kroeg ontvoerd wordt door de geluidsman en afhankelijk van de keuzes die je dan maakt ten opzichte van Gitta's ontvoerder, loopt het slecht of minder slecht met haar af.

Yay, Quick Time Events!

Naast het verhaal is ook de gameplay niet echt iets om over naar huis te schrijven. Ik begrijp dat de gameplay niet centraal staat in Of Bird and Cage, maar het is en blijft een game, dus de gameplay moet op z'n minst het verhaal en de rest ondersteunen. Laat dat echter niet het geval zijn in deze game. Het grootste gedeelte van de gameplay bestaat uit rondlopen en zoeken naar voorwerpen die je kunnen helpen. Nu is het zo dat je daar maar een beperkte hoeveelheid tijd voor hebt. De muziek op de achtergrond loopt namelijk gewoon door en wanneer het nummer is afgelopen, ga je door naar het volgende stuk in de game. Het komt dus geregeld voor dat je te weinig tijd hebt om alles te vinden wat je nodig hebt, alle puzzels op te lossen of alle collectibles te vinden. Erg frustrerend.

Naast het rondlopen en vinden van voorwerpen, spelen Quick Time Events ook een rol. Nu weet iedereen dat Quick Time Events niet de meest leuke gameplay mechanics zijn en in Of Bird and Cage zijn ze niet veel beter. Ook zitten er segmenten in waarbij je moet vechten, moet schieten, of moet autorijden. Elk van deze gameplaysegmenten voelt niet op z'n plek, erg onnodig en totaal niet goed uitgewerkt. Ook speelt de verslaving van Gitta een rol. Wanneer ze ontwenningsverschijnselen krijgt of in de stress zit, wordt het beeld wazig en schokkerig en word je af en toe ge-jumpscared door het gezicht van een van de mensen die Gitta kent. Totaal onnodig en het zit je alleen maar in de weg. De gameplay laat dus, net zoals het verhaal en de personages te wensen over. Is er dan nog wel iets over wat deze game nog kan redden?

De soundtrack op repeat

Er is één aspect aan Of Bird and Cage dat echt ontzettend tof is en dat is de soundtrack. Nu is dat niet zo'n verrassing, daar de muziek het meest belangrijke onderdeel van de hele game is. In drie uur tijd hoor je namelijk een volledig album vol met briljante metal-nummers. Het is ook niet gek dat de muziek geweldig in elkaar zit, met talenten als Rob van der Loo, Ruud Jolie, Kobra Paige en Danny Worsnop die verantwoordelijk zijn voor de soundtrack. Helaas houdt het daar ook wel op als het gaat om positieve punten die ik kan benoemen. Gelukkig is de soundtrack ook gewoon los te verkrijgen.