Review: Samurai Shodown Nintendo Switch

SNK is weer helemaal terug. Samurai Shodown kreeg in 2019 al een reboot, maar nu in 2020 is de game ook beschikbaar op de Nintendo Switch. Hoewel de Switch overduidelijk over minder rekenkracht beschikt, is dat in het geval van Samurai Shodown geen enkel probleem. Tenminste, niet op grafisch vlak dan. De visuals zijn namelijk om van te smullen. Maar is de geboden content zo vlijmscherp als een vers gesmeden samoerai zwaard? Ik weet het nog net zo niet.

En Garde!

Samurai Shodown is geen traditionele fighter. Iedereen is bekend met games zoals Street Fighter, Mortal Kombat en Dead or Alive. Een drietal games die zich hoofdzakelijk storten op kaakdroppende combo’s, special moves en input kennis. Samurai Shodown is niet zo’n game. Sterker nog, het is totaal niet zo’n game. Want naast het feit dat dikke combo’s uitzonderlijk zijn, ligt het tempo van de game ook nog eens bijzonder laag. Nee, Samurai Shodown is een mindgame waarbij afwachten loont. Je dient de tegenstander te lezen en deze af te straffen wanneer deze een steekje laat vallen. Dit doe je door afstand te bewaren en de moves uitvoerig te lezen. Doe je dat niet, dan krijg je zo een dik zwaard je asser ingeschoven.

Juist, Samurai Shodown focust zich op de wapens want die zijn er in overvloed. De zestien personages hebben iedereen een eigen wapen dat perfect aansluit op de unieke movesets. Zo heb je de standaard samoerai met zijn katana, maar ook een dikke Amerikaan met een gigantische sloopkogel. De unieke cast is dan ook het meest opvallende aan de game. Ieder heeft een eigen persoonlijkheid en het duurt dan ook niet lang voordat je je favoriet te pakken hebt. De basis is voor ieder personage hetzelfde. Je speelt met de vier face buttons die ieder een eigen aanval hebben. De light punch- en kick-knoppen zijn voor de snelle onderbrekingen, de medium attack geeft voornamelijk wat reach en de afstraffingen geef je middels de heavy input. De truc is om de situatie te lezen en de juiste input op het juiste moment te geven.

Stuck in the past

SNK heeft met Samurai Shodown een prachtige port weten af te leveren. De samoerai zijn goed vormgegeven en ook de visuals spatten van het scherm. Nee, het is lang niet zo mooi als op de Nintendo-tegenhangers, maar de Switch trekt de fresco-achtige visuals prima. Dit is zowel het geval in docked als de portable modus. Een prima game voor onderweg dus. Toch komt de game niet zonder mankementen. Hoewel de oude stijl van vormgeving fantastisch is, zit er nog wel meer ouds in de game wat minder leuk is. Zo is het gamedesign en de technische kant ietwat achterhaalt.

Het meest storende komt wellicht voort uit de laadtijden. Samurai Shodown zit namelijk bomvol saaie, zwarte laadschermen die wel tot dertig seconden in beslag kunnen nemen. Hier hadden ze veel meer mee kunnen doen. De visuals zijn goed, maar waarom geef je me dan niet op z’n minst een mooi JPEG’je om naar te kijken. Daarnaast is het gamedesign aan de vlakke kant. Je krijgt namelijk toegang tot een handjevol modi waarbij de Arcade de meest prominente rol speelt. Dit is een traditionele ladder waarbij je met één personage een scala aan tegenstanders dient te verslaan. Alle personages hebben een eigen intro, een gevecht met een rivaal en een eigen outro. Daar houdt het echter wel een beetje op. Jammer, want games zoals Mortal Kombat, DOA en Soul Calibur hebben die lat al flink wat jaren geleden hoger gelegd.