Review: Star Wars: Squadrons - Piew Piew! PlayStation 4

In een sterrenstelsel ver, ver hiervandaan wordt nog altijd gevochten om wie er nou eigenlijk gelijk heeft. Is het The Empire of toch de New Republic? Aan wiens kant je ook staat, de kans is groot dat je een blaster dient op te pakken om de ander overhoop te schieten. Hé, het lijkt haast een echte oorlog… In een oorlog wordt er ook gevochten in de lucht en laat dat nou hetgeen zijn waar Star Wars: Squadrons over gaat. Bij de onthulling van de eerste trailer was ik direct hooked. Ik kon dan ook niet wachten om mijn knuppel vast te pakken, een proton torpedo af te vuren en zo wat sterretjes te vernietigen. Is Star Wars: Squadrons typisch zo’n game die lang in het gleufje van mijn PlayStation blijft hangen, of gaat het een enkeltje zwart gat worden?

Piew Piew alleen

In mijn review van Star Wars: Battlefront 2 heb ik het al eens gezegd; de aerial combat is één van de leukere dingen in de game. Battlefront 2 kende een dramatische release, maar heeft zich aardig weten te herpakken sindsdien, toch vond EA het nodig om één van diens onderdelen een standalone te gunnen. En terecht, ik blijf er namelijk bij dat de aerial combat erg leuk is. Zo ook niet anders in Star Wars: Squadrons, een game die je in de cockpit van een aantal Tie Fighters en New Republic Star Fighters plaatst. Geen enkel ander perspectief is mogelijk en dat is maar goed ook. Het uitzicht vanuit de cockpit is namelijk te allen tijde adembenemend mooi.

Star Wars: Squadrons bestaat voor honderd procent uit space battles. Verwacht dus geen typische shooter of RPG, want dat is het absoluut niet. De game is opgebouwd uit een single- en multiplayer sectie. De singleplayer neemt je zo’n tien uur mee in een verhaal waarin een New Republic- en Empire-piloot het tegen elkaar opnemen. Je ervaart het verhaal vanuit beide perspectieven en de missies bestaan - voornamelijk tegen het einde van het verhaal - uit flink wat spektakel. Deze missies worden onderbroken in de HUB, waar je kunt praten met squadron-genoten en je de briefing van de aankomende missie kunt bijwonen. De delen in de HUB zijn tergend ouderwets, de personages zijn houterig en je personage is niet in staat om te praten. Een conversatie met de medestanders zit er dan ook niet in, het is eerder een monoloog. Dit zijn dan ook de minst interessante momenten van de campagne. De actie daarentegen is snoeihard en maakt deze ongemakkelijke intermezzo’s meer dan goed.

Piew Piew tegen anderen

Een beetje solo knallen is natuurlijk leuk. Er zitten wat challenges in het verhaal verstopt waardoor je wellicht nog de drang krijgt om alle medailles te halen. De bulk van de speeltijd gaat echter zitten in de multiplayer. Het is namelijk mogelijk om deel te nemen aan dogfights in een online omgeving. Er zijn slechts twee modi beschikbaar. De dogfights plaatsen je simpelweg tegenover een andere squad van vijf online spelers. Het doel? Het andere team vernietigen. Eenvoudig, doch uiterst vermakelijk. De levels steken uitstekend in elkaar en zien er ook nog eens belachelijk goed uit. Dit is de modus waarin je je pas echt realiseert wat er allemaal mogelijk is in de game. Je gebruikt de omgeving in je voordeel en probeert non-stop het randje op te zoeken om tegenstanders af te schudden of juist te baiten in een val. Het is een echt kat-en-muisspel en ik ben er gek op.

Toch weet ik meer plezier te halen uit de andere modus. Deze modus kent twee verschillende versies, bestaande uit een Fleet Battles tegen A.I. en een Ranked Fleet Battles tegen andere spelers. Ieder team krijgt een Capital Ship toegewezen. Het doel is uiteraard om het Capital Ship van de tegenstander naar zijn grootje te knallen. Hoewel dat in theorie simpel klinkt, is het aardig lastig in de praktijk. Het is namelijk een soort touwtrekken waarbij je continu dient te verdedigen om vervolgens weer snel in de aanval te schieten. Werk je echter goed samen, dan maakt de tegenstander geen schijn van kans. Star Wars: Squadrons is dan ook typisch zo’n game die het beste tot zijn recht komt met vrienden in de lobby. Samenwerking geeft je namelijk net dat beetje voordeel dat het tij van de slag kan doen keren.

Zweten in de cockpit

Als ik zou zeggen dat Star Wars: Squadrons een DLC voor Battlefront 2 had moeten zijn, dan zal menig man dat vast en zeker beamen. Echter ben ik van mening dat Squadrons dat absoluut niet is. Star Wars: Squadrons beschikt namelijk over veel meer diepgang dan zijn voorganger in Battlefront 2. Zo is er veel meer tactiek terug te vinden in Squadrons. Zowel de New Republic als de Empire beschikken ieder over een viertal verschillende voertuigen. De New Republic geeft je controle over de X-Wing, Y-Wing, A-Wing en U-wing. De Empire plaatst je in de meer krachtige, doch meer kwetsbare, Tie Fighter, Tie Interceptor, Tie Bomber en Tie Reaper. Ieder voertuig behoort tot een bepaalde klasse die je weer andere builds verschaffen. Zo is het mogelijk om primary- en secondary wapens naar eigen voorkeur in te stellen. Daarnaast beschik je ook nog eens over wat afweergeschut als er een tegenstander achter je hangt. Een slechte build bestaat niet, je dient alleen wel rekening te houden met de missie die je te wachten staat. Zo werkt het ene wapen beter op andere piloten, maar heeft het vrijwel geen effect op de grote Capital Ships. Een beetje inlezen is dus verstandig.

De tactiek stopt echter niet bij het kiezen van de loadout. Er schuilt namelijk veel meer achter de besturing van Star Wars: Squadrons. Het is belangrijk om altijd op de hoogte te zijn van je ruimteschip. Ieder schip beschikt namelijk over een aantal standen die je net wat meer voordeel kunnen geven op penibele momenten. Zo beschikt ieder New Republic-schip over een drietal energiestanden. Zit je in een heftig vuurgevecht, dan doe je er verstandig aan om meer energie naar de wapens te schakelen. Ben je op de vlucht, dan gooi je alles op de engines voor wat meer wendbaarheid en storm je op een krachtig Capital Ship af, dan kunnen je shields wel wat extra power gebruiken. Empire-schepen beschikken niet over extra schilden. Deze zijn dus kwetsbaarder, maar beschikken wel over net wat meer vuurkracht. Deze energiestanden zijn in te schakelen middels het D-pad en zijn essentieel om te kunnen overleven. Daarbij is het ook nog eens mogelijk om de shields zelf in te stellen, heb je ze liever volledig om je heen, op de neus van het schip of juist op de kont? Iedere situatie vergt een andere techniek en het voelt dan ook echt alsof jij volledig in controle bent over het voertuig.

Piew Piew op de zintuigen

En dan komen we aan het einde van deze uitgebreide review. Hoewel ik nog veel meer over de game kan en wil vertellen, moet ik toch nog even een dik compliment aan de audio- en visueel designers van de game geven. Star Wars: Squadrons ziet er, met uitzondering van de NPC’s in de HUB, fantastisch uit. De levels steken goed in elkaar en zijn altijd een plaatje om naar te kijken. Ook het audiodesign is om van te smullen. De voice-overs leveren goed werk, de blasters klinken fantastisch en het blijft geweldig om naar die schreeuwende Tie Fighters te luisteren. Ook in VR is dit een heerlijke game. Nu moet ik zeggen dat VR totaal niets voor mij is. Ik word namelijk al kotsmisselijk bij het opzetten van die bril, maar dit is wel één van die games die écht tot zijn recht komt in VR. Mijn natte droom is werkelijkheid geworden, ik kan namelijk officieel zeggen dat ik aan boord van een X-Wing heb gezeten. Je waant je daadwerkelijk in de cockpit en voelt je een onderdeel van het hele Star Wars-universum. Dat is toch iets dat iedere Star Wars-fan wil?