Review: The Texas Chain Saw Massacre - Erg vermakelijk, niet echt eng Pc

De cult horrorfilm The Texas Chain Saw Massacre heeft sinds kort zijn eigen game. Een tijdje terug kreeg ik al de kans om de bèta van de game te spelen. Wat ik daarvan vond kun je teruglezen in mijn The Texas Chain Saw Massacre preview. Het is een asymmetrische multiplayer horrorgame van Sumo Digital waarin je ofwel probeert te ontkomen aan de wereldberoemde seriemoordenaar en zijn familie ofwel probeert je prooi zo snel mogelijk te vangen en af te maken. Benieuwd wat ik van de game vind nu ik de volledige versie heb gespeeld? Dat lees je in deze review van The Texas Chain Saw Massacre!

Meer diepgang in gameplay

Het is natuurlijk logisch dat deze game al snel wordt vergeleken met soortgelijke horrorgames, zoals Dead by Daylight en Friday the 13th. In beide games speel je immers een slachtoffer dat probeert te ontsnappen aan een koelbloedige moordenaar of de koelbloedige moordenaar die probeert zijn slachtoffers zo snel mogelijk te pakken te krijgen. In de basis zijn de games ook zeker vergelijkbaar, maar toch heeft The Texas Chain Saw Massacre net als Friday The 13th een heel eigen sfeer en manier van spelen die dan weer niet te vergelijken zijn met Dead by Daylight. Deze game draait immers om slechts één seriemoordenaar (en zijn familie). Hierdoor is er meer ruimte voor storytelling, wat bij Dead by Daylight heel wat minder is, aangezien je als veel verschillende moordenaars en slachtoffers kunt spelen. Ook de gameplay van The Texas Chain Saw Massacre is biedt meer mogelijkheden, zowel voor de Victims als de Family.

Je kunt dus spelen als de Victims, dus de tieners die moeten ontsnappen aan de moordlustige gekken, en als de Family, dus Leatherface en zijn familie. Iedere ronde gaat tussen drie leden van de Family, waar Leatherface altijd bij zit, en vier Victims. Kies je ervoor om als de Family te spelen, dan heb je de keuze uit vijf personages. Drie uit de originele films en twee compleet nieuwe personages. Ieder lid van de Family biedt een andere speelstijl. Zo kun je met de Hitchhiker bijvoorbeeld overal vallen neerzetten en kun je met Sissy gif door het huis of door de gangen spuiten. Het doel van de Family is uiteraard om alle Victims te vinden en te vermoorden. Speel je als de Victims, dan moet je zien te ontsnappen door de voorwerpen die je nodig hebt om de deuren open te krijgen te vinden in de gangen en in het huis, terwijl je de maniakale moordenaars ontwijkt.

Weinig tijd om na te denken

Naast het feit dat de moordenaars meer mogelijkheden hebben om mee te spelen en dat Victims meer kunnen doen dan alleen generators repareren, zit er ook meer diepgang in de manier waarop de personages in de game met elkaar communiceren. Als twee Victims elkaar tegenkomen, merk je aan de dialoog op den duur wat voor band ze met elkaar hebben. Wanneer je de game wat langer speelt, weet je op een gegeven moment wie er een relatie met elkaar hebben of hebben gehad en wie elkaar wel en niet mag. Ook leden van de Family en Victims communiceren soms met elkaar. Dit is een manier om meer storytelling in de game te brengen, wat bij een game als Dead by Daylight eigenlijk weinig gebeurt. Als je speelt als Victim, helpt het je ook om te luisteren naar wat ze zeggen als je op zoek gaat naar voorwerpen. Ze zullen bijvoorbeeld aangeven wanneer iets nuttig lijkt te zijn of juist niet. Hierdoor voel je net wat meer connectie met het personage dat je speelt dan in andere assymetrische horrorgames.

Er zitten drie verschillende maps in de game, die allemaal uit de originele films komen. Ze zijn wat groter dan je misschien gewend bent van Dead by Daylight. Aan de ene kant is dat wel leuk, maar aan de andere kant maakt dit het ook lastiger om de omgeving een beetje te leren kennen en een strategie te verzinnen. Over het algemeen duren de matches namelijk maar zo’n 5 minuten, wat betekent dat je per ronde maar weinig te zien krijgt van het uitgebreide terrein. En tijd om na te denken krijg je dus vaak ook niet. Speel je als Victim, dan krijg je een hoop quicktime events door de game heen. In het begin van iedere ronde al, aangezien je dan los moet zien te komen. Maar ook als je een gereedschapskist open probeert te maken of vallen weg wil halen. Hierbij moet je daarnaast opletten dat je niet teveel geluid maakt, want dan weten de leden van de Family precies waar je bent.

Helaas niet echt eng

Echt eng is The Texas Chain Saw Massacre helaas niet te noemen. Een beetje spannend kan het soms wel zijn, vooral als je bijna kunt ontsnappen, maar dan toch ineens een lid van de Family achter je aan hebt zitten, maar niet echt eng. Een match duurt eigenlijk al niet lang genoeg om eng te zijn. De game heeft best een goede sfeer, maar hier besteed je als speler over het algemeen weinig aandacht aan omdat je zo snel vooruitgang moet boeken om te kunnen ontsnappen. Als lid van de Family spelen is uiteraard ook niet echt spannend, maar wel erg leuk. In de eerste paar matches die je speelt, schrik je misschien nog wel als je Leatherface hoort met zijn kettingzaag, maar dat wordt op den duur wel minder. Daarnaast ontbreekt voor mijn gevoel hetgeen dat de film van The Texas Chain Saw Massacre in zijn tijd onderscheidde van andere slasher films uit die tijd: het schokkende geweld en het blootleggen van de slechtste kant van de mens. Zowel die van de moordenaars als van de slachtoffers.

Nu is dat natuurlijk ook lastig neer te zetten in een asymmetrische multiplayer horrorgame, aangezien er veel minder ruimte is voor storytelling dan in een single player game. Wat ik wel hoop, is dat er nog veel content bij gaat komen voor de game, die dit wellicht ook nog versterkt. Op dit moment is het nog niet bepaald lonend om de game vaak te spelen, aangezien er weinig content is om vrij te spelen. Je hebt wel een soort skill tree, net als bij Dead by Daylight, maar er zijn nog maar weinig andere outfits om vrij te spelen. Daarnaast zijn er slechts drie maps, wat op den duur gaat vervelend als je de game veel speelt. Personages bereiken hun max al bij level 10, wat ik ook een beetje jammer vindt. Op dit gebied mag er dus zeker nog wat meer diepgang komen in de vorm van nieuwe content.