Review: Transformers: Dark of the Moon PlayStation 3

"Autobots, transform and roll out!" Dat waren de eerste woorden die ik hoorde als Transformer-fan. Transformerende auto's, grote ontploffingen en vooral een übercool verhaal trokken mij erg aan in deze franchise. Een nieuwe verslaving was geboren.

Stilte op de set, en actie!

Nu, anno 2011, zijn de Transformers nog steeds op en top bruut. De basis is hetzelfde gebleven en dat is maar goed ook. Nog steeds transformeren ze naar een random vervoersmiddel. Dit doen ze in de nieuwe film ook. En wat hoort er bij een nieuwe film? Een nieuwe game, inderdaad. Meestal zijn deze welbekende filmgames niet meer dan matig. Maar daar gaat verandering in komen, want de makers van Transformers: War for Cybetron zitten achter het stuur, en die weten hoe ze een game moeten maken. War for Cybertron werd goed ontvangen door de pers en de verkoopcijfers logen er ook niet om. Maar weten ze datzelfde trucje te herhalen met Transformers: Dark of the Moon?

Bombastische muziek en snelle auto's

De game opent met bombastische muziek en een heel gelikt menu, van waaruit je de eerste missie begint als Bumblebee. Je moet zo snel mogelijk naar een fabrieksplaats om verschillende satellieten uit te schakelen. Deze satellieten zijn er om contact te maken met de badass van de Decepticons; Megatron. Zo snel als ik kon transformeerde ik naar mijn auto en reed ik weg, maar dat was wel even wennen hoor. Het rijden in de auto's werkt namelijk nogal stug. Je bestuurt de auto zoals je een shooter bestuurt. En daar komt nog eens bij kijken dat de voertuigen amper grip hebben op het wegdek. Een klein minpuntje, maar dat mag de pret niet bederven. Dus ik ging verder. De eerste Decepticons vulden mijn beeld al voordat ik het doorhad en al snel was ik omsingeld. Bumblebee is lekker snel, dus had ik voordeel. Buiten dat snelle om, had ik nog wat mooie machinegeweren aan boord, dus dat werd knallen geblazen. Dat schieten werkte tot mijn verbazing vrij goed. Door een soort 'lock-on' die je op je vijanden kan zetten, werkt het allemaal prima. De missie was na het gevecht ook meteen afgelopen. De volgende missie was totaal anders! Maar zonder te veel te verklappen, kan ik jullie zeggen dat er genoeg variatie in de game zit.

Technische blik

Wanneer je kritisch gaat kijken, zie je wel wat foutjes. Vijanden die door muren heen proberen te komen, omgevingen die traag scherpstellen en teamgenoten die niet helemaal doorhebben wat het idee is van de missie. Maar is het wel verstandig om hier naar te gaan kijken? Want grafisch ziet de game er fraai uit en ook de cutscenes werken prima. Dark of the Moon kent dus zijn gebreken, maar geen van alle is storend. De game staat gewoon zijn mannetje, zelfs in deze bomvolle shooter-wereld.