Review: Transformers: Dark of the Moon Xbox 360

Na het zien van Transformers: Dark of the Moon in de bioscoop en het continu herhalen van quotes uit de film in de epische stem van Optimus Prime, was het nu tijd om aan de slag te gaan met Transformers: Dark of the Moon voor de Xbox 360.

Een wat onlogische besturing

Op het moment dat je gaat spelen voel je meteen dat de besturing van je karakter niet helemaal perfect werkt. Als je dan vervolgens ook nog verandert in een auto met driehonderd duizend miljoen uitstekende wapens en rakketten (ik overdrijf niet) en tegelijkertijd ook nog op veel vijanden moet schieten wordt de besturing allemaal net iets te vaag en wil je nog wel eens op de verkeerde knop drukken, waardoor je bijvoorbeeld weer verandert in een vorm die je op dat moment helemaal niet wilt zijn, of verbruik je per ongeluk een power-up.

Springen, rennen, vliegen en weer op staan

De psychics van de Transformers: Dark of the Moon zijn raar. Als je bijvoorbeeld superhard tegen een rots of een mede-transformer rijdt, stuiter je er heel raar van af en gebeurt er verder niets. Hetzelfde geldt voor springen. Als je springt heb je net het gevoel alsof je op de maan loopt te springen en zweef je half door de lucht. Hierdoor is het soms knap lastig om goed over obstakels of ravijnen te springen en ga je vaak onnodig dood.

Verschillende vormen

In Transformers: Dark of the Moon krijg je te maken met verschillende Autobots en Decepticons die jij als speler moet besturen. Dit kan op verschillende manieren en elke vorm heeft weer een andere besturing. Je hebt een vorm dat je niet getransformeerd bent, een vorm dat je wel getransformeerd maar nog wel kan schieten en natuurlijk de getransformeerde vorm waarin je het snelst voortbeweegt. Als Transformer-fan wil je natuurlijk zo vaak mogelijk in de niet-getransformeerde vorm spelen, maar helaas hou je het in deze vorm minder lang vol dan in de getransformeerde-schiet-vorm, en ben je dus een beetje verplicht om vaak in deze vorm te spelen, wat jammer is.

Baasgevechten

Af en toe krijg je aan het einde van een level een wat sterkere transformer die je moet verslaan. Dit is een leuke en goed uitgewerkte variatie op het schieten op de normale vijanden. Ik wil natuurlijk niks verklappen over het verhaal van de game, maar het allerlaatste baasgevecht is een van de leukste gevechten die ik in tijden heb gespeeld. Een pluspuntje voor de studio achter Transformers: Dark of the Moon dus.

Multiplayer

Toen ik de (korte) singleplayer had uitgespeeld ging ik maar eens aan de slag met de multiplayer. In de multiplayer heb je de beschikking over vier verschillende klasses en elke klasse heeft weer andere wapens, transformaties en vaardigheden. Naar mate je meer speelt heb je de keuze om deze zaken te upgraden.