Review: Sniper Ghost Warrior Contracts Pc

Nog niet zo heel lang geleden werd ik uitgenodigd op het kantoor van Koch Media om de nieuwe Sniper Ghost Warrior uit te proberen. Hoewel mijn sluipschutters vaardigheden tijdens de missies niet bepaald goed te noemen waren, heb ik nu toch een tweede kans gekregen. Dus hoogste tijd om mijzelf weer in het koude Siberië te wagen en mijn werkgever blij te maken. Na de preview was ik enthousiast over Sniper Ghost Warrior: Contracts, maar overheerst dit gevoel na de review nog steeds?

Greetings, Seeker

In mijn preview haalde ik al grotendeels de basis van de game aan. In Sniper Ghost Warrior: Contracts speel je als een ingehuurde sluipschutter. Omdat de game zich afspeelt in de toekomst, ben je tijdens de missies verplicht om een masker en een speciaal pak te dragen. Hiermee kun je verder springen en past het pak zich aan als je naar beneden valt, wat ervoor zorgt dat je minder schade oploopt. Het masker is daarbij voornamelijk nuttig voor het voltooien van de missies en communicatie. Na de tutorial begint het echte werk en word je naar de eerste missie gestuurd. De tutorial is niet al te uitgebreid en legt alleen de basis van het sluipschuttersgeweer uit met de verschillende kogels. Hierdoor vond ik het handiger om de tutorial twee keer te doen om meer te wennen aan het sluipschutters systeem. De wind en afstand spelen namelijk een belangrijke rol, hou je hier geen rekening mee dan gaan de kogels gegarandeerd mis. Elke keer als je een missie opstart, legt de opdrachtgever uit wat de contracten zijn en wat hun rol is in het verhaal. Dit zijn mooie cutscenes met de iconische start: Greetings, Seeker.

Na de tutorial heb je nog maar weinig geld in je bezit, hierdoor was het niet direct mogelijk om een aantal gadgets te kopen. Het kopen van gadgets, wapens en vaardigheden komt dus grotendeels later, waardoor je de missies twee keer moet spelen. In het begin werd ik qua speelstijl dus nog grotendeels gestuurd. In het load-out scherm kun je nieuwe gadgets kopen zoals granaten, drones en werpmessen, maar ook betere wapens. Ik heb geen gebruik gemaakt van de granaten, maar de werpmessen zijn fantastisch om vijanden stilletjes neer te halen. Dit is niet alles, wapens kunnen ook nog worden verbeterd. Zo kocht ik voor mijn sluipschuttersgeweer een nieuw magazijn waardoor ik gebruik kon maken van een speciale kogel. De speciale kogels zijn onder andere om vijanden te markeren, om hen weg te lokken of om elektronische apparaten onschadelijk te maken. Er zijn namelijk genoeg camera's die jouw locatie doorsturen naar de vijand en turrets die bepaalde locaties bewaken. Omdat ik op een gegeven moment geld over had, heb ik het geweer ook nog een leuk kleurtje gegeven.

Radio Stilte

De kaart van Siberie bestaat uit zes regio’s met de tutorial meegerekend. In totaal zijn er dus vijf missies. Elke regio bestaat uit een redelijke grote map waarop vijf contracten moeten worden voltooid. Het is helaas niet mogelijk om één van de contracten over te slaan, omdat ik ze allemaal moest voltooien, wilde ik toegang krijgen tot een nieuwe regio. Dit betekent dat wanneer je de missie opnieuw doet, je weer alle contracten moet voltooien en eigenlijk niet veel nieuws tegenkomt. Het vinden van de collectibles en het voltooien van de challenges is dan eigenlijk het enige wat je kunt doen, naast het uitproberen van nieuwe strategieën met betere wapens en vaardigheden. Na het voltooien van een contract kreeg ik aardig wat geld in de hand gedrukt dat ik vervolgens besteedde aan nieuwe vaardigheden. Het vaardigheden menu is onderverdeeld in vier secties: Mask, Suit, Support en Gadgets. Om de hogere vaardigheden te kunnen kopen moet je challenge tokens behalen door het voltooien van de challenges. Eén van de eerste vaardigheden die ik kocht was om minder zichtbaar te zijn voor soldaten, maar er is genoeg keuze.

Eén van de vaardigheden die meer dimensie aan de game toevoegt, is de radio. Wanneer je deze vaardigheid koopt, krijg je de communicatie van de vijanden te horen. Dit klinkt niet heel interessant, maar dit verandert de game aanzienlijk. Wanneer vijanden schoten horen, geven ze dit aan de dichtstbijzijnde soldaten door, maar op het moment dat ik gezien werd, kreeg direct het gehele kamp te horen dat er een vijand aanwezig is. Het wordt echt rennen geblazen wanneer ze vragen om het grover geschut. Hoewel het niet raar is dat dit gekoppeld is aan een vaardigheid die je moet kopen, is de game opeens wel veel logischer. Ik heb mijzelf vaak afgevraagd hoe het kwam dat opeens het gehele kamp wist waar ik was, puur omdat ik iemand neerschoot die door een soldaat werd gevonden. Om vervolgens door een gehele groep soldaten belaagt te worden. Er zit dus een logisch systeem achter, waardoor ik toch probeerde om met een andere strategie vijanden uit te schakelen. Maar zoals vaker met stealth-games, niemand weet dat je er bent geweest als er simpel genoeg geen ooggetuigen zijn om het door te geven. Uiteindelijk eindigde de game voor mij dan ook meer in een moordfestijn dan het echte sluipwerk.

Sluipende foutjes

De game is gericht op vrijheid en het herspelen van de missies. De verschillende vaardigheden en gadgets die je kunt gebruiken, zorgen ervoor dat je meerdere strategieën kunt uitproberen. Toch vond ik de vrijheid op de mappen beperkter dan ik in eerste instantie dacht. Op het moment dat ik in een regio werd geplaatst kon ik alle kanten op, het maakt namelijk niks uit in welke volgorde de contracten worden gedaan. Dit voelde toch anders wanneer ik probeerde een contract af te vinken. De meeste locaties zijn zwaar bewaakt en er zijn maar een paar mogelijkheden om binnen te komen. Dit betekent dat je de missie inderdaad nog een keer kan doen, maar meer dan drie keer zie ik mijzelf een regio niet herhalen. Alle contracten moeten worden gedaan, voordat je naar de volgende regio kan. Dus de enige reden om het te herhalen is om een nieuwe strategie uit te proberen met de nieuwe gadgets en vaardigheden. De challengers bieden meer herhaling en zijn nodig om meer vaardigheden vrij te spelen. Jammer genoeg kent de game een aantal schoonheidsfoutjes, waardoor contracten soms lastiger zijn dan nodig is. Ik heb geen verstand van wapens, maar sommige vijanden konden wel erg ver schieten. Daarnaast zag ik vijanden soms totaal niet, terwijl zij mij wel zagen. Of ze dan gewoon op goed geluk in mijn richting schoten of me echt zagen, is de vraag.

Wat me vooral verbaasde op de map zijn de fast-travel plekken. Deze werken direct wanneer je de regio binnenkomt en dus niet wanneer je de plek hebt verkend. De maps hebben een leuke afmeting, maar zijn nu ook weer niet zo groot dat fast-travelen noodzakelijk is. De kleine foutjes zoals het vast komen te zitten of vijanden niet te kunnen markeren zijn vervelend, maar hebben nooit de overhand gehad. Het grotere probleem is dat de vijanden niet heel consequent zijn, waardoor het lastig was om te bepalen of mijn keuzes correct waren. Voor het realistische sluipschutters werk is de gemiddelde en hogere moeilijkheidsgraad de juiste keuze, hierin komt namelijk het systeem met de wind en afstand beter tot zijn recht. Op makkelijk leek het namelijk of de wind veel minder een rol speelde. De contracten in een regio zijn wisselend genoeg om het spannend te houden en de wereld is mooi weergegeven. Het is zeker geen straf om hier je werk te doen als sluipschutter.