The Séance of Blake Manor review - Sfeervol mysterie

Elk jaar in oktober komen er weer nieuwe games met spooky vibes uit die proberen mee te liften op de populariteit van Halloween. The Séance of Blake Manor van Spooky Doorway en uitgever Raw Fury is er zo een. De Ierse kust, het jaar 1897, een vermiste vrouw en een landhuis vol mediums die een seance bij willen wonen, het klinkt als een perfecte basis voor een bovennatuurlijke detective. Ik dook dus in deze game, en Blake Manor, om te zien of het de moeite waard is.

Een sfeervol mysterie

De opzet van The Séance of Blake Manor is ijzersterk. Jij kruipt in de huid van privédetective Declan Ward, die naar het afgelegen Blake Manor wordt gestuurd om de verdwijning van Evelyn Deane te onderzoeken. De gasten van het landhuis doen alsof er niets aan de hand is, terwijl ze zich voorbereiden op een grootse seance tijdens Samhain. De sfeer zit er direct al goed in, want het landhuis ademt geheimen. Wat meteen opvalt, is de prachtige comicbook tekenstijl. De omgevingen zijn rijk aan detail, de personages ogen levendig en de belichting en het kleurgebruik zorgen voor een subtiele, spookachtige sfeer; zonder dat het echt eng wordt of juist suf aanvoelt. Zelfs de gebruikersinterface verdient lof. Clues en bewijsstukken verbinden zich visueel met elkaar in een soort denkweb dat helpt om verbanden te leggen en dat ziet er niet alleen goed uit, het werkt ook prettig. Ook de cast is overtuigend. Elk personage heeft een eigen agenda, verleden en motief. Het feit dat iedereen een dagplanning volgt, dwingt je om goed op te letten waar en wanneer je met wie praat. Dat maakt het onderzoek levend en geeft de game een realistisch gevoel van tijd.

Toch begint dat laatste ook al snel te wringen. De game werkt met een harde tijdslimiet per dag en die voelt eigenlijk contra-intuïtief bij dit type detectivegame. Het idee is dat je op het juiste moment op de juiste plek moet zijn, maar in de praktijk voelt het meer als trial & error. Je mist gemakkelijk cruciale gebeurtenissen, moet dan je laatste save herladen, en hoopt dat je het dit keer goed timet en wel de juiste clues oppikt met de extra kennis die je nu inmiddels hebt opgedaan. Het maakt het onderzoek frustrerend in plaats van spannend. Een mysterie als dit zou je moeten uitnodigen tot rustig speuren naar aanwijzingen en alles aanklikken om te zien of je er iets kunt ontdekken, niet tot gehaast gokken naar wat het juiste voorwerp of de juiste dialoogoptie is die je zou moeten aanklikken.

Een beetje inconsistent

De mix van mystiek en mysterie doet denken aan games als The Vanishing of Ethan Carter of Sherlock Holmes: The Awakened, maar The Séance of Blake Manor mist de finesse van die titels. De game probeert soms te hard om vreemd en geheimzinnig te zijn. Dat levert zeker interessante momenten op, maar ook verwarring. Belangrijke aanwijzingen zijn soms makkelijk te missen omdat ze te subtiel of te onlogisch zijn en in combinatie met de beperkte tijd per dag zorgt dat voor onnodige frustraties. De puzzels helpen daarnaast ook niet echt mee. Sommige zijn leuk bedacht, maar andere voelen een beetje willekeurig of geforceerd aan. Ze voegen weinig toe aan het verhaal en halen je uit de flow van het onderzoek.

Ook de inconsistentie in voice acting vind ik irritant. Cutscenes en een deel van de gesprekken met andere personages zijn volledig ingesproken, maar zodra je verdachten begint te confronteren met bewijs, of andere personages gaat ondervragen, verdwijnen de stemmen. De monden bewegen nog wel, wat het alleen maar vreemder maakt. Het voelt onaf, alsof de ontwikkelaars halverwege het project hebben moeten bezuinigen. Je hebt de stemacteurs toch al ingehuurd, dus laat ze dan ook alles inspreken? Toch is er genoeg dat wel overeind blijft. De personages blijven intrigerend, de sfeer is meeslepend en het idee dat je uit het landhuis kunt worden gezet als je je te brutaal opstelt of te onzorgvuldig te werk gaat, geeft een leuke extra laag spanning. De game zit vol goede bedoelingen, maar ze komen niet allemaal even goed uit de verf. Met iets minder focus op de tijdsdruk en wat meer aandacht voor consistentie had dit een moderne klassieker kunnen zijn in het detectivegenre.