Towerborne Early Access review - Een potentiële goudmijn

Tijdens gamescom 2024 had ik het genoegen om deel te nemen aan de persselectie voor de Xbox-booth. Daar heb ik mij toch een partij staan gamen, niet te geloven. In een typisch gevalletje 'Brams ogen waren groter dan zijn maag' heb ik nog niet elke game uitvoerig kunnen coveren op onze mooie website. Echter, één van de games die ik eigenlijk direct verder wilde bekijken, droeg de naam Towerborne. Ik heb deze titel van Stoic al een tijdje op mijn radar en ik moet zeggen dat het even een rollercoaster is geweest - en dan doel ik voornamelijk om alles wat buiten de game afspeelt. Een felbegeerde Xbox-exclusive die eerst lanceert op Steam in plaats van Xbox-platformen? Na een fikse ontwikkeltijd toch eerst het Early Access-programma in? En de game wordt ook nog eens free-to-play? Je kunt je wellicht voorstellen dat er veel vragen in mij op zijn gekomen. Laten we vandaag vooral focussen op de game, voordat we ons voorbarig druk gaan maken. Na gamescom 2024 is Xbox Games Studios zo vrij geweest om mij per direct het Towerborne Insider-programma in te bonjouren en dit zijn mijn eerste bevindingen in deze Early Access-review!

Scheidt het kaf van de Toren

In Towerborne neem je de rol aan van een Ace. Dit heldhaftige figuur met een flink gat in het geheugen is dé frontlinie tussen de mensheid en de vele monsters die de wereld hebben overgenomen. We kennen nog één grote safe haven: de grote toren, genaamd Belfry. Terwijl de asielzoekers bezig zijn hun levens weer op te bouwen, wordt er een beroep gedaan op de Aces. Red zo veel mogelijk mensen, beveilig de omgeving en zorg ervoor dat die gedrochten niet in de buurt komen van de Belfry. Stoic heeft al veel moeite gestoken in het maken van een geloofwaardige wereld met herkenbare personages. Hierin slaagt het - ondanks de verse start in Early Access - behoorlijk in, al is dit grotendeels te danken aan de visuele eyecatchers die het heeft weten te creëren.

Ja, want terwijl ik Towerborne aan het observeren was, werd ik meteen herinnerd aan Planet of Lana. Waarbij die game een Studio Ghibli-stijl hanteerde in de vorm van waterverf, is Towerborne de 3D-animatie variant ervan. Kortom, het ziet er beeldschoon uit. Omgevingen zijn rijk gevuld met prachtige details en de modellen die de personages en vijanden gebruiken zitten vol met leven. Plak daarbij nog een betoverende soundtrack en je hebt een presentatie uit het sprookjesbos. Komt mooi uit, want customization is in Towerborne een belangrijk onderdeel. Je gaat je personage eigen maken en krijgt ook enorm veel opties om iets aantrekkelijks (of juist enorm afstotelijks) te maken. Om je eigen creatie in zo'n fraaie wereld te zien huppelen, dat is een mooi gezicht.

I didn't hear no bell!

Als een Ace heb je in principe één taak: het verdedigen van de Belfry. Dit doe je door je te begeven naar de worldmap en diverse levels door te spelen. Je komt op het rustige platteland, de giftige moerassen en de listige bossen genoeg addergebroed tegen. Om te beginnen is het design van de worldmap interessant te noemen. Via een tegel-systeem baan je je een weg door de wereld en het geeft de speler vrijheid en zeggenschap over het pad dat gekozen wordt. Plavei je per direct richting het kamp van de vijand? Of neem je een omweg, zodat je nog een schatkist kan opsnoepen? Die keuze is aan jou.

Afijn, wanneer je eenmaal het strijdtoneel betreedt, is het ook genieten geblazen. Spelers kunnen kiezen uit wapens van vier verschillende classes: oorlogsknuppels, handschoenen, dubbele dolken, en zwaarden en schilden. Elke speelstijl wordt gekenmerkt door een unieke feel. Ik was erg te spreken over de metalen bokshandschoenen, omdat ik op deze wijze naadloos combo's met elkaar kon verbinden. Ze deden aardige damage, maar behielden genoeg snelheid, zodat ik actief de aanvallen van opponenten kon ontwijken. Gameplay-technisch voelt Towerborne al erg verfijnd aan, ondanks de huidige Early Access-label. De vijanden en eindbazen die je confronteert hanteren sterk animatiewerk, waardoor je altijd weet wat voor soort aanval jouw kant opkomt. Of er nou een Orc met een speer op je komt af rennen of een vervelende vos klaar staat met zijn pijl & boog - het is allemaal erg gemakkelijk op te merken. En wanneer die tegenstoot komt, ben jij er klaar voor. De diverse vaardigheden die je tot je beschikking hebt - van specifieke wapen skills tot de magische krachten van jouw eigen Umbra - zorgen ervoor dat je het gevoel hebt dat er veel opties voor je klaarstaan in het heetst van de strijd.

En waar vecht je allemaal voor? Nou, de veiligheid van de Belfry natuurlijk! Ja, en nu even serieus - nieuwe gear natuurlijk. Elke keer als je een level doorspeelt word je verrast met een lading aan nieuwe equipment. In het begin is dat meteen genieten geblazen. Je krijgt wapens, pantserstukken en meer voorgeschoteld en de dopamine in je brein wordt meteen geactiveerd. Lekker hoor! Laten we anders nog één potje spelen, misschien krijgen we iets moois. Echter, ik merkte dat het achterna jagen van gear redelijk snel aanvoelde als een bijzaak. Het duurt namelijk vrij lang, voordat je écht iets tegenkomt waar je gelukkiger van wordt. Het draaide al snel om het upgraden van je huidige load-out die je fijn vindt spelen en mocht je betere gear vinden? Gewoon je personage ermee aankleden, maar daar hield het op wel. Wellicht dat in de absolute endgame van Towerborne er meer interessants te vinden is, maar in de eerste tien uur kun je rekenen op het eeuwenoude gezegd: numbers go up.

De wereld buiten de Belfry

Nu moeten we ook even buiten de game zelf gaan en een kijkje nemen naar de context van Towerborne. Op 10 september - sommigen zullen zeggen vandaag - wordt de game uitgebracht via het Steam Early Access-programma. Stoic wil samen met de harde kern van de Towerborne-community in contact blijven en de weg voortborduren naar een succesvolle 1.0-release. De beredenering snap ik, maar om dan ook af te zien van een gelijktijdige Xbox-release, is iets waar ik het simpelweg niet mee eens kan zijn. Xbox Games Studios is de uitgever achter Towerborne en ze hebben Stoic de tijd en ruimte gegeven om te werken aan de fantasierijke game. Echter, om dan de console-spelerbasis over te slaan, vind ik niet zo handig. Het geeft een beetje het gevoel alsof de prioriteiten ergens anders liggen en al zeker niet bij de trouwe achterban van Xbox.

Daarnaast geeft de pc-release een verwarrend beeld over sommige features van Towerborne. Zo is lokale co-op niet aanwezig als je via Steam de game speelt. Wanneer dan weer wordt gekeken naar de Xbox-pagina, dan is lokale coöperatieve gameplay een steunpilaar. Dus wel voor de afwezige Xbox-release, maar niet de huidige pc-lancering? Het is prima als het later naar de game komt, maar ik wil Stoic en Xbox Game Studios wel op het hart drukken dat deze multiplayer-game zich perfect leent voor couch co-op. De online multiplayer staat er, maar juist samen in dezelfde kamer Towerborne ervaren, dat is het hoogtepunt dat je kunt bereiken met deze beat 'em up.

Tot slot is het natuurlijk nodig dat ik even deze open deur intrap: er zijn Early Access kwaaltjes aanwezig. Op het technisch gebied zijn er geen baanbrekende issues te bekennen, alleen wat kinderziektes. De game heeft een online connectie nodig en die was echt niet altijd even stabiel. In plaats van een buffertje, speelt de game gewoon verder en ben jij op eens de helft van je health kwijt, terwijl de vijanden naar de andere kant van het scherm zijn verplaatst. Daarnaast lukte het ook een paar keer niet om de game in te laden, waardoor ik terug moest naar het menu. Beetje omslachtig, maar goed. Om af te sluiten heb ik het veel gehad over de kwaliteit die Stoic heeft weten te leveren met Towerborne. Daar is geen woord aan gelogen, maar je merkt wel dat de game nog in de kinderschoenen staat. Verwacht dus een mate van herhaling vanwege het ietwat karige aanbod aan speelbare content. Vanwege een gebrek aan variatie wordt veel content opnieuw ingezet, waardoor het soms repetitief kan aanvoelen. Vooral het leveldesign is hier schuldig aan.