Wheel World review - I want to ride my bicycle!

Eén van de grootste en meest terechte stereotypen over Nederland is dat we van fietsen houden. Ook ik spring wanneer ik kan op de fiets naar mijn werk of naar een natuurgebied. Toen ik Wheel World in mijn mailbox van Bram kreeg, was mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt. Wheel World is namelijk een game waarin het fietsen centraal staat én waarin je een open wereld kunt ontdekken. Dus spring maar bij mij achterop en verken samen met mij de wereld van Wheel World.

Ben ik zojuist doodgegaan?

De game begint met hoofdpersonage Kat die wakker wordt in een mysterieus bos. Al snel wordt diens aandacht getrokken door een tempel iets verderop. Na een paar trage stappen bereik je de tempel en vind je daarbinnen, een verroeste fiets? Het lijkt er inderdaad op, totdat er opeens een ‘Bike Daemon’ genaamd Skully uit tevoorschijn springt. Skully is verantwoordelijk voor het zogeheten Great Shift-ritueel, waarmee de verloren zielen van de wereld naar de maan worden gebracht om het proces van reïncarnatie te starten. Tijdens zijn laatste dutje zijn echter al zijn legendarische onderdelen, essentieel voor het ritueel, gestolen. Hij vraagt Kat om samen op onderzoek uit te gaan om ze terug te vinden.

Het verhaal lijkt op het eerste gezicht niet heel diepgaand, maar draagt wél een belangrijke boodschap met zich mee. Naarmate je verder komt in de game ontdek je dat de wereld op het punt van verval staat, onder druk van de kapitalistische organisatie Cyclorp. Toevallig zijn zij ook degenen die de onderdelen van Skully hebben gestolen. Zonder al te veel te verklappen: de schade die het bedrijf heeft aangericht blijkt een stuk groter dan je eerst denkt.

Fietsen was nog nooit zo leuk in een game

Je pakt de roestige fiets op, stapt op en gaat op zoek naar de eerste Bell Shrine. Daar bevinden zich andere demonen die Skully’s krachten kunnen herstellen. De weg naar de tempel wordt echter geblokkeerd door een bikergang, of moeten we zeggen een bikegang? In de wereld zijn verschillende bendes verspreid, elk met hun eigen specialiteit. Zo is er een groep die zich richt op off-road rijden, die extreem agressief is en één die zo lang op de bus staat te wachten dat ze uit verveling Kat uitdagen tot een race.

Elke race kent meerdere doelen: eindigen in de top drie, de race winnen, alle initialen van Kat verzamelen én het record van de legendarische fietsster Tom verbreken. Door het behalen van deze doelen verdien je reputatie, oftewel Rep waarmee je de verschillende leiders van Cyclorp kunt uitdagen en zo Skully’s onderdelen terugwint. Maar hoe is het fietsen zelf? In één woord: fantastisch. De besturing is soepel, vooral met een controller. Je bestuurt Kat met de linkerstick en de camera met de rechter. Met de rechtertrigger fiets je, met de linker rem je af. De A-knop gebruik je om met NPC’s te praten, Y om af te stappen en X om Skully’s boost te activeren waarmee je letterlijk over het parcours vliegt. De controls zijn strak en reageren snel, wat zorgt voor een prettige ervaring zonder frustratie.

Iets meer variatie was welkom geweest

Over het algemeen ben ik blij verrast met Wheel World. De omgevingen zijn prachtig om doorheen te fietsen, met biomes zoals platteland, bossen, bergen en een paar dorpen en steden. Mijn favoriet is zonder twijfel de wijngaard; een paradijs voor Frankrijkliefhebbers, zoals ik. Ook de soundtrack verdient een pluim. Tijdens het vrij rondfietsen hoor je rustgevende ambiance muziek, maar tijdens de races gaat het volume flink omhoog. De band Italians Do It Better zorgt voor een energieke en opzwepende soundtrack, vooral tijdens de boss fights.

Toch zijn er ook wat kanttekeningen. De game bevat af en toe kleine glitches. Wanneer je tegen muren aanbotst, raakt de camera soms even de weg kwijt. En hoewel er genoeg te doen is in de wereld, zoals races, het verzamelen van unieke onderdelen en sidequests, mist het racen net wat variatie. Er zijn eigenlijk maar twee soorten: races met meerdere rondes over hetzelfde parcours of point-to-point-races van A naar B. Wat opvalt is dat álle boss races van het tweede type zijn, zonder een race met rondes. Juist bij de belangrijkste gevechten van de game had ik graag wat afwisseling gezien, een unieke racevorm, een obstakelmodus of zelfs een race met meerdere transities had de beleving sterker gemaakt.