Review: WWE 2K20 PlayStation 4

Voor worstelfans is dit vast geen nieuws, maar WWE 2K20 is uitgekomen voor de PlayStation 4. Dit is het zevende deel in de WWE 2K-serie en natuurlijk de opvolger van WWE 2K19. De game is voor het eerst alleen ontwikkeld door Visual Concepts in tegenstelling met de vorige delen die ze samen Yuke's Co. Ltd. ontwikkelden. Ik moet toegeven dat ik geen van deze games ooit heb gespeeld. Ik ken het worstelen oppervlakkig van de televisie, maar ik ben zeker geen fan of erg bekend met alle termen. Dat gezegd hebbende ben ik wel zeer benieuwd naar mijn introductie in de worstelwereld met het nieuwste deel in de serie.

Opties, opties, opties

Als nieuwkomer is het even wennen aan alle opties die je kunt uitproberen. In het menu Play zitten elf opties waar je uit kunt kiezen waaronder One on One, Two on Two, Royal Rumble, Tournament en Custom Matches. Als je dan voor één van deze gaat, kun je vervolgens kiezen met welke regels je de match gaat beginnen. Denk hierbij aan: standaard regels, extreme regels, Hell in a Cell, enzovoort. Zo kun in sommige matches backstage het gevecht al beginnen, is het toegestaan om onder de gordel slaan of wapens te gebruiken.

In de 2K Central modus ervaar je in Showcase de opkomst van The Four Horsewomen (Lynch, Flair, Bayley en Sasha Banks) en kun je je skills testen in de 2K Towers. De Showcase bestaat uit een combinatie van interviews met de dames en impressies van de originele match. Deze korte documentaire wordt onderbroken door de belangrijke matches uit hun carrière die je zelf kunt beleven. Met de 2K Towers neem je het op tegen de Superstars en de Legends uit de WWE. Elke Tower heeft zijn eigen thema, regels voor de match en beloningen. De W2K20 Originals werkte nog niet, maar ik kan meer informatie vinden als ik WWEGames op Twitter ga volgen, niet dus. Na even zoeken blijkt het DLC te zijn en om de W2K20 Originals te zien, moet je dus dokken.

Nog meer opties

Om snel je eigen personage aan te maken ga je naar MyPlayer waar je vervolgens een mannelijke en een vrouwelijke worstelaar creëert. Je kunt daar hun uiterlijk, vechtstijl en moves kiezen. Met hen kun je dan in MyCareer je carrière als WWE-kampioen beginnen. Het is trouwens voor het eerst mogelijk om het verhaal te volgen van een vrouwelijke speler. Met Road to Glory kun je met je gecreëerde worstelaar het opnemen tegen de gecreëerde worstelaar van een andere gamer. In Creations kun je de Superstars, Arena’s, Shows, Video’s creëren en aanpassen naar eigen invulling en deze delen in de Community Creations.

Dus er zijn aardig wat mogelijkheden om uit te kiezen en het is even zoeken waar je het best kunt beginnen. Als je al eerder een game in de serie hebt gespeeld dan stelt het allemaal niks voor, maar ik wist even niet waar ik moest beginnen. Voor mij geldt dit ook voor de controls en termen, maar gelukkig is er een uitgebreide tutorial in Extras voor oningewijde spelers zoals ik. En in dit geval maar ook even de controls checken, want ik heb echt geen idee. De ontwikkelaar heeft na belachelijk veel opties in het beginscherm er helaas niet voor gekozen om een Training modus voor beginners toe te voegen. Het is fijn om te zien wat de aangewezen moves voor de buttons zijn, maar het uittesten en het ervaren zouden echt helpen om de game eenvoudiger op te pakken.

Let’s fight

Na de schrik van alle mogelijkheden bekomen te zijn, is het tijd om te beginnen. Je kunt meteen aan de slag in Play of in MyCareer zelf een personage creëren. Ik vind dit altijd veel werk, want ik wil gewoon beginnen. Al snap ik wel dat het prettig is om een personage te creëren met alles wat jij wilt in plaats van een personage met moves of vaardigheden die niet bij jouw vechtstijl passen. Aangezien ik nog helemaal geen ervaring heb, speel ik eerst met één van de bekende helden, zodat ik een beetje feeling met de moves en gameplay krijg. Dan kan ik daarna altijd nog een powerhouse creëren. Gelukkig heb je een ruime keuze uit meer dan tweehonderd WWE-helden. Grotendeels zijn de namen voor mij onbekend, maar in de lange lijst kwam ik een aantal bekende namen tegen zoals The Rock, Ric Flair, Randy Savage, Ronda Rousey, Andre the Giant en Steve Austin.

Volgens de WWE-traditie wordt elke WWE-superster geïntroduceerd hun eigen opkomstritueel. Dat is op zich mooi, maar als je een match met acht spelers gaat beginnen, wordt het snel vervelend als je steeds hun intro moet checken. Het is wel mogelijk om ze te skippen, maar met acht spelers moet je dit dus acht keer doen in plaats van gewoon in één keer. Schiet op, ik wil beginnen. Trouwens als je voor de WWE-helden gaat, moet je niet schrikken, want ze lijken niet echt op het origineel. Het ziet er een beetje goedkoop uit, alsof er geen aandacht aan besteed is. Je zou tegenwoordig verwachten dat met de huidige technologie dit geen probleem moet zijn.

Or let’s not

In het verleden speelde ik wel veel fighting games dus ik hoop dat de WWE vechters mij positief verrassen met hun originele moves en pijnlijke grepen. Het eerste wat opvalt, is dat de personages erg langzaam bewegen in en buiten de ring. Het lijkt wel of ze door water moeten lopen. Ook het uitvoeren van de moves of het verdedigen tegen de moves gaat erg stroef. Als je eenmaal in de greep van je tegenstander bent, is het moeilijk om hier uit te ontsnappen. Het lijkt wel of je niks kunt doen tot er een indicator met een driehoekje komt dat aangeeft dat je hiermee kunt ontsnappen. Wanneer je dan op deze button drukt, gebeurt er de ene keer niks en de andere keer ontsnap je om vervolgens weer vast gepakt te worden. Ik zal het vast verkeerd doen, maar de gameplay vloeit niet echt. Het voelt allemaal een beetje houterig en stroef, want je grijpt iemand die je vervolgens naar de grond brengt en dit herhaal je, totdat hij of zij ontsnapt en dan begint het geheel weer opnieuw.

Ik ben natuurlijk een beginner, maar zelfs bij de meeste fighting games kun je in ieder geval een aantal moves eruit gooien en even de illusie hebben dat je enige progressie maakt, voordat je klappen krijgt. Bij WWE 2K20 is het een statisch geheel waar het lijkt of je input weinig invloed heeft op het resultaat. Zelfs de keuze uit verschillende categorieën in vechtstijl of type vechter zoals Luchador verandert de gameplay niet echt. Jammer, want ik had echt zin om los te gaan met alle verschillende moves. De hoeveelheid aan verschillende modi is leuk, maar als er geen wezenlijk verschil te bespeuren is, wat voegt het dan toe? Natuurlijk is de dynamiek met One on One anders dan als je met acht man in de ring staat die allemaal willen winnen, maar de gameplay is overal hetzelfde. Je pakt of wordt nu gepakt door niet één, maar meerdere spelers. Het neemt de motivatie een beetje weg om alle mogelijkheden van alle modi uit te proberen.

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4.