Review: Xenoblade Chronicles 3D Nintendo 3DS

Ken je dat, dat je aan bepaalde games onbewust meer tijd besteedt dan dat je in eerste in gedachte had? Dat je net even wat meer uit die ene game wil halen? Ik heb dat met Xenoblade Chronicles 3D. Ok', de game is een port van Xenoblade Chronicles op de Wii destijds, maar die heb ik nooit gespeeld, dus dit was een nieuwe ervaring voor mij. En ik wil hem maar al te graag delen "

Xenoblade

Na de complete Xeno-serie gemist te hebben, begon mijn ervaring bij Xenoblade. Na Xenogears en Xenosaga is dit tot nu toe het laatste deel uit de serie en het is een succesvolle JRPG-serie geworden. Voor zover gaat dit deel, voor als je de Wii-versie niet gespeeld hebt, voornamelijk over Shulk en aanhang en volgelingen. Ze wonen op 'n van de twee titanen, Bionis en Mechonis, die jaren geleden met elkaar de strijd aangingen en beiden stierven. Hun lichamen zijn woonplaatsen geworden in het midden van de oceaan. Daarop zijn zowel de Homs te vinden en hun natuurlijke vijanden, de Machina. Die twee zijn jaren opeen in strijd, net als de titanen en zelfs nadat de Homs dachten dat ze allemaal uitgeroeid waren, komen ze terug voor meer.

Exclusief voor de New 3DS

Deze port is exclusief verkrijgbaar voor de New 3DS en New 3DS XL, dit omdat de gigantische wereld en grootste gevechten wat meer rekenvermogen vergen van een handheld. En na even wat research gepleegd te hebben, kwam ik tot de conclusie dat de game op de Wii er destijds al niet bijzonder goed uitzag. En helaas, omdat de 3DS niet bepaald een machtig wonder is, kunnen we geen grafisch spektakel verwachten. De textures zijn wat meer uitgesmeerd en weinig tot geen grassige landschappen. Daarentegen zorgen die kleine grafische minderingen er wel voor dat de game bijzonder soepel loopt op de 3DS, zelfs al zijn er meer dan tien NPC's op het scherm.

Maar omdat de game van de Wii naar de 3DS is gegaan, hebben we er een mooi aspect bij gekregen: een tweede scherm. Dit geeft wat mogelijkheden voor ontwikkelaars: de HUD verplaatsen naar het onderste scherm, quest-informatie en ga zo maar door. Maar helaas is het onderste scherm niet optimaal benut in deze port. Het enige stukje informatie welke wordt weergegeven is de HUD en een stukje van de map. Meer niet, en dat had beter gekund.

Aangenaam vechtsysteem of onaangenaam

Het vechtsysteem is eentje om te bewonderen. Doet je denken aan Final Fantasy XII of een aantal MMORPG's. Actieve aanvallen en aansturing van jouw party werkt aangenaam en kan zeker met 'n-op-'n-gevechten snel tot een resultaat leiden. Alleen als er meer dan twee vijanden aanwezig zijn, dan is het systeem een beetje ongemakkelijk. Allereerst is de selectie van de aanvallen geregeld door de vierpuntstoetsen, die handig onder de Circle Pad geplaatst zijn. Alleen zoals je al kan raden, werkt het niet lekker als je wilt bewegen en ondertussen een andere aanval wilt kiezen. Je komt snel in de knoop en als toevlucht doe je maar een paar stappen terug om opnieuw aan te vallen met een vers gekozen schot.

Het zijn de kleine dingen "

Wat een mooie uitspraak is het ook: het zijn de kleine dingen die het doen. En ook hier val ik weer voor de charmes van de details. Die korte en kleine quests waarbij je iets moet zoeken of aanvallen, het Affinity-aspect en de Heart-to-Hearts, ge-wel-dig. Die kleine quest kent iedereen wel, makkelijk om mee te levelen of even voor de afleiding. Maar de Affinity en Heart-to-Hearts zijn leuk verzonnen en leuk uitgevoerd. Ze spelen beide een rol in het vechtsysteem: hoe hoger de Affinity (of affiniteit) met jouw party, hoe beter de party zal samenwerken. En uiteindelijk zorgen de Heart-to-Hearts, de kleine gesprekken waarmee je zelf het gesprek invult, ervoor dat jouw Affinity stijgt met die persoon. Mooi bedacht en het geeft een lekker stukje diepte in het verhaal. Bovendien is de muziekkeuze voor gevechten en de overworld goed gekozen. Het brengt direct de sfeer en laat je uren achter elkaar rustig rondlopen.