Preview: Kao the Kangaroo - Welkom terug in 2001

Kao the Kangaroo, wie kent hem niet? Waarschijnlijk een hele hoop mensen. De Kao the Kangaroo-serie ontving meerdere games aan het begin van de 21e eeuw, maar raakte al snel in de vergetelheid. Bijna twee decennia na de laatste game in de serie, verschijnt er plotseling een nieuwe versie van Kao the Kangaroo op het toneel. Deze zomer kunnen we weer ouderwets platformen in de Kao the Kangaroo-reboot. Ik mocht vroegtijdig aan de slag met Kao's nieuwste avontuur. Blijft de game hangen in het verleden, of heeft Kao zich aangepast aan de moderne tijd? Je leest mijn bevindingen in deze preview van Kao the Kangaroo.

Tik 'm aan, ouwe!

Kao is niet zonder reden terug van weggeweest. De verdwijning van zijn vader is reden genoeg om de stoute schoenen - uh, bokshandschoenen weer aan te trekken. Met deze felrode handschoenen aan en een modern redesign op zak vertrekt hij op zijn queeste. Deze opvallende kledingstukken verbergen echter meer dan alleen Kao's blote kangoeroehanden. Ze beschikken over een mysterieuze kracht die tot op heden nog niet ontketend is. Deze Eternal Gloves lijken soms zelfs over een eigen wil te beschikken. Mysterieus of niet, Kao heeft deze rode knapen keihard nodig tijdens zijn zoektocht. Met zijn bedekte handjes begint hij aan zijn avontuur.

In mijn speelsessie werd ik meegenomen naar The Dark Forest, waarvan ik vermoed dat het het eerste level in de game is. De game voldoet direct aan het plaatje van een moderne 3D-platformer. Een aangename grafische stijl? Check. Verzamelobjecten die verspreid liggen over het level? Ook aanwezig. Een leuke moveset om mee rond te klooien? Paraat. Je wordt als speler niet direct in het diepe gegooid. Beetje bij beetje worden de belangrijkste vaardigheden die Kao heeft, uitgelegd. Het merendeel van de tijd verplaats je je met de dubbele sprong en de rol. Ook zijn bokshandschoenen heeft Kao niet voor de sier. Je kunt ze gebruiken om dozen, objecten en natuurlijk je vijanden een flinke mep te verkopen. Voor je het weet, heb je de gehele kikkerpopulatie al uitgemoord.

Tijdmachine

Als je eenmaal de besturing van de game een beetje onder de knie krijgt, wordt het steeds leuker om jezelf te verplaatsen. Door de dubbele sprong bijvoorbeeld op te volgen met een rake klap in de lucht, verandert de mep in een soort draai. Daarmee kun je niet alleen in de lucht je vijanden kapotslaan, maar ook iets langer blijven hangen. Alhoewel de game erg modern oogt, speelt hij in essentie nog steeds hetzelfde als een 3D-platformer van weleer. Je verplaatst je nog steeds van punt A naar punt B. Terwijl je het level doorloopt, pluis je de omgeving uit voor geheimpjes. Zoals in iedere goede platformer van die tijd, kun je zelfs letters verzamelen die 'Kao' spellen. Dat de game geïnspireerd is door oude 3D-platformers, betekent gelukkig niet dat de game ook verouderd bestuurt. Kao reageert goed op je inputs, de knoppen doen wat je ervan zou verwachten en de game voelt gewoon lekker om te spelen. Kao grijpt zelfs randen vast als hij een platform net niet dreigt te halen. Toch blijft de game op sommige punten iets te veel hangen in de vroege jaren 2000. Als je te vaak het loodje legt, mag je het hele level opnieuw proberen. Dat kan snel vervelend worden. Ook de moeilijkheidsgraad in mijn speelsessie lag voor een eerste level iets hoger dan je van Kao's schattige uiterlijk zou verwachten. Er is natuurlijk niets mis met een bovengemiddeld lastige platformer, maar als er geen makkelijke modus in de game zit, kan de game wat minder toegankelijk zijn voor de jongere gamers onder ons. En hoe kun je als ouder nu nee zeggen tegen Kao's aandoenlijke gezichtje?

Verder ervaarde ik gedurende mijn speelsessie wat problemen die me zorgen baren. De transitie van gameplay naar tussenfilmpjes was niet bepaald vloeiend. Tussenfilmpjes starten doorgaans wanneer je een bepaald punt in het level hebt bereikt. Daardoor zit je regelmatig net middenin een bepaalde actie, totdat er uit het niets een filmpje start. Een zelfde soort opvallendheid vond plaats aan het einde van het level. Na het behalen van het level, versprong de game plotseling van gameplay naar het eindscherm van het level. Dat had wel iets soepeler gekund. Mijn grootste probleem lag echter niet bij de tussenfilmpjes, maar bij het gooien van een boemerang. Op enkele momenten begon de camera met hoge snelheid te draaien op het moment dat ik de boemerang wilde oppakken. Dat lijkt een technisch probleempje te zijn. Gelukkig heeft het team achter de game nog een paar maandjes om deze problemen te verhelpen.

Voorlopig oordeel van Nils Hoogervorst

Kao the Kangaroo is een 3D-platformer met potentie. Alhoewel ik op basis van mijn speelsessie absoluut niet het gevoel heb dat dit de volgende Super Mario Odyssey wordt, is de game enorm vermakelijk. Met zijn aangename grafische stijl, nadruk op verzamelen en aandoenlijke hoofdpersonage, past Kao zo in het rijtje van moderne 3D-platformers. Toch hoop ik dat de game voldoende doet om zichzelf te onderscheiden van de grootheden in het genre. Op basis van mijn speelsessie leek dat namelijk nog niet het geval te zijn. Hopelijk weet het team tevens enkele van de problemen met de game te verhelpen voordat Kao's nieuwste avontuur in de zomer van 2022 verschijnt op de Nintendo Switch, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series en pc.