Preview: MULLET MAD JACK - Gooit die turbo d'r 's in dan!

Ik heb het gevoel dat we aan de aftrap staan van een revolutie binnen het first-person shooter genre. Het is je wellicht al een keer opgevallen dat er telkens een nieuw soort subgenre opstaat, waarbij het neerknallen van de oppositie net wat anders in elkaar steekt. We gingen van de arena-shooters naar de opmars van de battle royale-titels, om vervolgens weer overspoeld te worden door zogeheten 'boomer shooters'. Nu zie ik langzaam maar zeker een nieuw soort shooter de kop opsteken, maar ik heb er nog geen naam voor. Denk hierbij aan actievolle shooters, zoals Anger Foot en het onderwerp van vandaag MULLET MAD JACK, waarin je zo snel mogelijk een level moet voltooien door alles en iedereen om zeep te helpen. Hoe gaan we ze noemen? Room-shooters? Na het lezen van de preview, kun je mij wellicht een handje helpen.

Akira meets Barry Butsers

In MULLET MAD JACK speel je als de foute protagonist met een kapsel dat echt niet fouter kan. Hij wordt gekozen door de zogeheten PEACE Corperation om de prinses te redden. Ja, want de jonkvrouw bevindt zich in een ander kasteel - tien verdiepingen aan moordlustige robots hoger om precies te zijn. Kan het nog ingewikkelder? Jazeker, want in deze toekomst zijn de mens en het internet samengesmolten. Je hebt elke tien seconden dopamine nodig, anders ga je hartstikke dood. Hoe gaan we dit fixen? Nou, we livestreamen de verschrikkelijk gewelddadige wandaden die je verricht. Bij elke moord ontvang je likes en dat zorgt ervoor dat je verder kan met het zaaien van dood en verderf.

Iets wat ook direct opvalt aan MULLET MAD JACK is de look van de titel. Nu is het geen geheim dat ik zelf niet zo'n fan ben van anime - bij de meeste JRPG's gaan bijvoorbeeld mijn haren al overeind staan - maar er is iets aan MULLET MAD JACK waardoor ik de presentatie zeer op prijs stel. Het heeft dezelfde stijl als de shows van de oude garde, waardoor er bij mij een gevoel van nostalgie wordt aangewakkerd. Ja, die jaren '80 en '90 animes, zoals Pokémon, Akira, Evangelion, etc., die regelmatig voorbij kwamen op TV tijdens mijn jeugd; daar lijkt het allemaal erg veel op. De presentatie van MULLET MAD JACK is gelikt en wordt overspoeld met charme.

Gooit die turbo d'r 's in dan!

MULLET MAD JACK heeft dus een interessante presentatie en het gameplay-concept is ook niet mis. De gameplay naait het gehele pakketje aan elkaar. Zoals het narratief al uitlegde, is het de bedoeling dat je elke keer tien levels achter elkaar voltooit. Deze levels zijn kort, maar krachtig; dat moet ook wel aangezien je maar tien seconden aan levens hebt. Elke keer als je geraakt wordt door de vijand gaan er een paar tellen af, terwijl het ook te allen tijde af aan het tellen is. Hoe overleef je deze chaos? Nou, onder het mom van de aanval is de beste verdediging, moet je alles op je pad vernietigen om je eigen levens aan te vullen. Normale kills geven je een seconde erbij, terwijl headshots en nutshots voor extra stijlpunten zorgen. Je kan tevens gebruik maken van de omgeving; duw bijvoorbeeld zo'n metalen lullo een grote ventilator in. Om het pakketje helemaal ranzig en bloed gewrongen te maken, kun je zo nu en dan een insta-kill wapen oppakken, zoals een slagersmes, hakbijl, enzovoorts. Dit is je jokerkaart, waarmee je al je levens in één keer terugkrijgt en je een opponent op een gruwelijke wijze een facelift geeft.

Het gaat allemaal enorm snel en hard - dit moet wel je ding zijn. Heb je echter het geduld om jezelf aan te passen aan dit moordende tempo, dan is dit een juweeltje. Er is namelijk meer aanwezig dan alleen maar hersenloze razernij. Tussen elk level door biedt de PEACE Corporation jou upgrades aan. Dit geeft deze shooter dat roguelike-tintje, omdat je elke run net wat andere wapens en vaardigheden tot jouw beschikking hebt. De ene keer sprint je net wat sneller en gebruik je een katana om jezelf door alles en iedereen te snijden, terwijl een andere run in het teken staat van een shotgun en heel veel explosieve barrels.

Ja, op deze manier wordt het bijna een marketingpraatje. Ik heb nou eenmaal veel goede dingen te melden over MULLET MAD JACK. Om het ietswat gebalanceerd te houden, ga ik nu ook nog even ranten over de zooi die ik niet zo tof vond. Om te beginnen worden de diverse levels een tikje repetitief. Dit komt omdat ze vaak qua lay-out hetzelfde aanvoelen en er regelmatig gedeeltes van de levels worden hergebruikt in andere delen van je playthrough. Je gaat er natuurlijk vliegensvlug doorheen, maar alsnog begint het op te vallen. Aan het einde van elk tiental levels krijg je te maken met een eindbaas en die waren tot nu toe erg teleurstellend. Je verliest in deze secties verbinding met de livestream, dus je werkt niet meer met de meedogenloze afteller van de main gameplay-loop en je krijgt een boss battle voorgeschoteld die voornamelijk aanvoelt als een arena-eindbaas - maar dan wel eentje die niet heel interessant aanvoelt. Het is in principe rondjes eromheen rennen, af en toe over een obstakel springen en die lullo volpompen met heet lood. Hopelijk heeft de volledige versie van de shooter wat uitdagendere eindbazen in petto.

Voorlopig oordeel van Bram Noteboom

MULLET MAD JACK heeft alle ingrediënten in zich om een culthit te worden. Het ziet er allemaal erg stijlvol uit, de gameplay is zinderend te noemen en het concept is iets waar ik mezelf helemaal in kan vinden. Tuurlijk zijn er nog wat kopzorgen aanwezig, zoals het repetitieve leveldesign en de karige boss battles, maar de first-person shooter heeft zich met gemak weten te nestelen bovenaan mijn wenslijstje. Ik kan niet wachten om terug te keren en mijn dopamine-levels te laten overspoelen middels stijlvol geweld.