Preview: Skate Story - Kickflippen in de hel

Heb je dat weleens? Dat iets zo vreemd is, dat het een bepaalde absurde vorm van schoonheid uitstraalt? Dat iets zo absurd is, dat je je volledig in een andere realiteit waant omdat zoiets absoluut niet door het menselijke brein zou kunnen zijn bedacht en met menselijke handen zijn vormgegeven? Dat iets zo godvergeten bizar is dat je jezelf afvraagt wat je er in hemelsnaam toe gezet heeft om je ermee bezig te houden? Nee? Ik ook niet. Totdat ik de demo van Skate Story voor m'n kiezen kreeg. Man, wat is die game absurd. En wat houd ik ervan.

WTF gebeurt hier dan?

Wijde broek, schoenen van DC met de veters los, petje achterstevoren en een te groot shirt van Blink-182. Ik kleedde me als kind een beetje als een skater en zo dacht ik toen ook voor altijd door het leven te gaan. Hoewel mijn schoenen nog steeds van het merk DC zijn en mijn shirts nog steeds te groot, is mijn kledingstijl geëvolueerd naar iets dat meer verfijnd is. Tenminste, dat wil ik mezelf graag wijsmaken. Mijn smaak in games is door de jaren heen ook op soortgelijke wijze veranderd. Daar waar ik de Tony Hawk's Pro Skater-games vroeger kapot had gespeeld met mijn skatervriendje uit de straat, heb ik in geen jaren meer een skate-game aangeraakt. Tot vandaag dus. De demo van Skate Story was alles behalve wat ik ervan verwacht had. Verfijnd is echter niet de term die ik ervoor zou gebruiken.

Toen ik de demo van Skate Story toebedeeld kreeg, kreeg ik te horen dat het weer een game was waarin het verhaal centraal staat. Doet de naam ook wel een beetje vermoeden, maar wat moet in hemelsnaam dan het verhaal zijn in een game die gaat over skateboarden? Nou, het verhaal gaat dus over een skater. Deze skater is een demon die in de hel is beland. En in de hel is het kut, want je kunt daar niet slapen. De maan schijnt namelijk vol op je bakkes en daardoor krijg je geen rust en daar worden zelfs demonen chagrijnig van. Onze skater demon was die tyfusmaan zo zat dat hij bedacht dat hij het op wilde eten. En dat ging hij dus doen. Lopen is alleen best wel traag en niet cool, dus hij krijgt een skateboard waar hij zieke tricks mee kan doen. Oh, en hij is van glas gemaakt, als dat ook nog relevante info is. Snap jij het nog?

Skate or Die!

Skate Story is gemaakt door by Sam Eng, een solo dev die niet bang is om te experimenteren en zichzelf te uiten. Je merkt aan alles dat Skate Story een typisch eenmans passieproject is en ik leef er helemaal voor. De visuele stijl van de game, gepaard met de schrijfwijze van de teksten en de mokervette soundtrack van Blood Cultures, geven de game een gekke demonische Vaporwave-vibe. Ik had nooit kunnen bedenken hoe zoiets eruit zou zien, maar ik vind het enorm gaaf. Alles in deze game roept meer vragen op dan antwoorden, maar het is juist die absurditeit en vaagheid die de game zo'n uniek karakter geven. Waarom schijnt de maan in de hel? Waarom wil onze skater de maan opeten? Waarom heeft hij een skateboard en niet iets van een jetpack? Waarom is onze skater van glas gemaakt? Hoe is hij in de hel terechtgekomen? Niets in deze game is logisch en daar heb ik best wel vrede mee.

De game is namelijk ook gewoon leuk om te spelen. Je hebt je skateboard, waarmee je door de straten van de hel, ja, ook in de hel is alles geasfalteerd, heen kunt skaten. Je kunt een aantal trucjes met je board doen, zoals de Ollie en de Kickflip. Hoe harder je gaat, hoe beter je trick lukt en hoe meer zielenpunten je ervoor krijgt. Deze punten kun je onder andere gebruiken om nieuwe skate decks, trucks en wieltjes te kopen. Er zijn ook vijanden die je moet verslaan. Zo zweven er ogen in de lucht die alles in de gaten houden. De ogen houden niet van skaters. Je mag in de hel namelijk niet skaten. Dat maakt te veel herrie, zeggen ze. Gelukkig kun je ze verslaan door door ze heen te skaten of een Ollie over ze heen te doen. Er zijn ook eindbazen met een grote levensbalk. Die versla je door combo's te maken van verschillende tricks. Zo kun je bijvoorbeeld een Kickflip doen op een reling, waar je vervolgens een lange grind op doet, om vervolgens een Pop Shove It er vanaf te doen. Hoe harder je gaat, hoe meer schade de trick aanricht. Doe je echter steeds dezelfde trick achter elkaar, dan wordt het saai en doe je minder schade.

Voorlopig oordeel van Claudia Tjia

Skate Story is een bizarre game, gevuld met absurditeiten die je eigenlijk alleen nog maar terugziet in indiegames. De game combineert Tony Hawk's Pro Skater met typische indie-humor en Vaporwave-esthetiek. Skate Story is wat mij betreft de ultieme belichaming van wat indie game development is. Lekker doen waar je zin in hebt, omdat jij het vet vindt. Zolang je je ziel en zaligheid stopt in iets wat jouw puurste vorm van zelfexpressie is, zul je vanzelf mensen vinden die het tof vinden wat jij doet. En Sam Eng, je hebt me gevonden. Ik wist bij god niet wat ik met Skate Story aan moest, maar toen ik er eenmaal in zat, wilde ik er ook niet meer uit. Al is het maar om uren naar de soundtrack te luisteren.