Preview: Turok: Origins - Blaast een uitgestorven game nieuw leven in

Saber Interactive lijkt zich - net als bijna ieder kind in de jaren '90 - in een Jurassic Park fase te begeven. Niet alleen omdat het letterlijk bezig is met een Jurassic Park game genaamd Jurassic Park: Survival, maar ook metaforisch gezien. Bij Saber heeft men namelijk ook een team van digitale game wetenschappers opgetrommeld om het DNA van een uitgestorven game reeks uit het equivalent van een in hars ingekapselde muggenreet te trekken. In dit geval staat de metaforische muggenreet voor een N64 cartridge en het geëxtraheerde DNA behoort tot het zo goed als vergeten Turok soort. Nu weten we allemaal hoe dit experiment in Jurassic Park afliep, dus het is nog maar de vraag hoe Turok: Origins zich gedraagt zodra het publiek het mag komen bezichtigen.

You son of a bitch, you did it

Als een ware John Hammond zet Jesús Iglesias - game & creative director van Turok: Origins - achter de schermen bij Saber Interactive uiteen hoe men ertoe werd gedreven om met Turok: Origins een zo goed als uitgestorven franchise te reanimeren. Ooit was Turok een vrij unieke ervaring in gaming, iets wat in de jaren '90 nog kon. Gebaseerd op de Turok stripboeken toverde Acclaim in 1997 Turok: Dinosaur Hunter uit diens hoge hoed, een first-person shooter die voor die tijd behoorlijk progressief was. Men durfde te experimenteren met een setting, waarmee het wist te scoren door een mix van prehistorische taferelen en tijdreizen te serveren. Mede dankzij die liberale insteek en de graphics - die voor jaren '90 begrippen indrukwekkend waren - waren shooter fans niet uit The Lost Land weg te slaan.

Helaas ging het daarna behoorlijk snel bergafwaarts met Turok. Net als Jurassic Park kon ook Turok niet echt meer de buzz creëren met diens sequels, waarvan sommigen ronduit tenenkrommend waren. Dat men de serie op een gegeven moment links liet liggen, was dan ook begrijpelijk. In 2008 trachtte Disney de serie nog te rebooten en in 2019 deed Universal nog een gooi met het isometrische Turok: Escape from Lost Valley, maar niemand neemt het je kwalijk als dat niet meer helder op je netvlies staat. En volgens de Spaanse tak van Saber Interactive is dat eeuwig zonde, want Turok verdient gewoon een tweede leven. Wellicht dat gamers niet zozeer zin hebben in een reboot of een sequel, maar een prequel zou wel eens kans van slagen kunnen hebben, mits correct uitgevoerd en met de mantel der liefde bedekt.

Herschrijft diens eigen geschiedenis

Dat correct uitvoeren is anno 2025 al een hele opgave gebleken, vooral met de 'Turok was ooit uniek' mindset in het achterhoofd. Iets unieks creëren is tegenwoordig zo goed als onmogelijk gebleken en het zal je dan ook niet verbazen wanneer ik zeg dat Saber Interactive met Turok: Origins in het algemeen weinig unieks doet. Voor de franchise doet het wel enkele zaken anders. Waar de originele Turok een single player first-person avonturengame voorlegde, stapt Saber Interactive met Turok: Origins over op een co-op ervaring welke zowel in first-person als in third-person perspectief kan worden gespeeld. Bij het horen van het woord co-op zakte de moed me al enigszins in de schoenen. Weer een potentiële online co-op game die met een beetje pech binnen no-time uit de ether wordt gesleurd wanneer de stats tegenvallen. Men vermeldt er voor de duidelijkheid bij dat Turok: Origins ook solo kan worden gespeeld, waarbij de party wordt aangevuld met bots, maar de speelsessie bij Saber koppelde mij dus aan twee andere journalisten. Tenminste, als matchmaking meewerkte.

Eenmaal gedropt in één van de drie missies die we mochten doorlopen, vielen een paar zaken op. Allereerst, de soundtrack is banger. Punt. Degene die daarvoor verantwoordelijk is, heeft duidelijk kaas gegeten van dramatic movie scoring. De algemene omgeving waarin de levels zich afspelen, vielen te beschrijven als een mix van jungle en H.R. Giger biomech, wat in mijn opinie ook helemaal prima is. Ten slotte viel het me ook op dat de gameplay niet per definitie slecht is, maar dat het me ook niet echt van m'n sokken blies. Op een heerlijk groteske boss battle na - waarbij ons drietal werd geplaagd door een uit de kluiten gewassen triceratops met enkele electric tricks in het arsenaal - voelde Turok: Origins nergens echt innoverend aan. En dat terwijl Saber Interactive dat juist wel ambieert.

Een futuristische beestenboel

Zo hoopt het de speler te voorzien van een protagonist die aansluit bij diens geprefereerde speelstijl. Na het kiezen van een spirit animal - welke ieder een eigen class, perk set en ultimate attack met zich meebrengt - en een futuristische loadout, ga je geheel gemanteld in een zogeheten cloak de oppositie - bestaande uit de welbekende prehistorische fauna en de Xenia - tegemoet. In-game poogt Saber Interactive de speler naast oorlog voeren ook nog bezig te houden met het absorberen van Echoes, waarbij DNA van vijanden gescand moet worden om er krachten uit te putten. Wat je daarentegen direct merkt is dat het laatste al snel naar de achtergrond verdwijnt, vooral wanneer je teamgenoten er de vaart in zetten en je niet te ver van je team wenst te geraken. De enige keer dat ik mezelf bezighield met het verzamelen van die Echoes, was wanneer ik verlegen zat om health of ammo.

Nu moet ik eerlijk zijn dat dit scenario best schaars was en ik denk dat dit mede werd veroorzaakt door de bijzonder korte charging time van mijn special abilities. Gezien ik constant verkoos om mezelf te hullen in de offensief gebalanceerde Bison cloak - en dus de langzame maar krachtige Raven en de snelle doch precisie vereisende Cougar links liet liggen - profiteerde ik veelal van de vaardigheid om een barrage aan doelzoekende projectielen op afgelegen vijanden af te vuren, waarbij een voorgaande power stomp eerst even korte metten maakte met alles wat zich binnen een straal van een paar meter van mij bevond. Dat deze specials behoorlijk snel oplaadde, riep wel wat spamming gedrag in me op, waardoor elke schermutseling eigenlijk net even te gemakkelijk aanvoelde. Het gaf me misschien ook te veel tijd om eens goed rond te kijken, waarbij van tijd tot tijd ook opviel dat het level design soms net even iets te muddy was. Allemaal zaken waar gelukkig nog wat aan te doen valt, maar ook aspecten die voor nu de key components doen ondersneeuwen

Voorlopig oordeel van Patrick Meurs

Hoewel ik me op zich best heb vermaakt met Turok: Origins, vraag ik me wel af of het zich niet een beetje in de prehistorische voet schiet met de keuzes die het maakt. Voor een reeks die zich ooit op de markt wist te zetten als uniek en niet conform de standaard, lijkt Saber Interactive te breken met die filosofie door juist in te zetten op de huidige trend van online co-op. Persoonlijk had ik liever gezien dat Turok: Origins bij diens verhalende single player roots was gebleven, maar ja, we hebben het niet altijd voor het kiezen. Als multiplayer game doet Turok: Origins helaas ook weinig baanbrekends, al hoeft dat niet direct de metaforische meteoor te zijn. Wel hoop ik dat de Spaanse game-wetenschappers bij Saber nog een manier vinden om de spanningsboog beter gespannen te houden, iets waar men nog zeker tot volgend jaar de tijd voor heeft om dat uit te dokteren.