Review: Aliens: Colonial Marines Xbox 360

Gearbox Software kennen we vooral van de Brothers in Arms reeks en meer recent van de geweldige Borderlands delen. Aliens: Colonial Marines is dan ook een gewaagde zet. Een geliefde filmreeks omtoveren tot videogame is voorheen zelden een succes gebleken, om maar te zwijgen over het betrekken van gamers die niets met Aliens hebben. Aliens: Colonial Marines probeert het.

Van de Sulaco tot LV-426, van alien tot mens

Aliens: Colonial Marines is een direct vervolg op James Camerons Aliens en als colonial marine doe je dan ook vele bekende locaties aan. Zowel de Sulaco als LV-426 zal worden bezocht, maar het gangetje gangetje gevoel overheerst desondanks. Het overkoepelende verhaal dat je van locatie naar locatie moet leiden stelt ook weinig voor en tevens de personages zijn vlak. Deze tekortkomingen leggen veel druk op de aliens zelf en het trage begin waarin je langzaam kennis maakt met deze vijand is niet eens zo onaardig. De aliens zijn beweeglijk, komen van alle kanten en zijn werkelijk een genot om af te slachten.

Toch sta je al snel oog in oog met andere vijanden, mensen wel te verstaan. De AI van de menselijke tegenstanders schommelt ontzettend. In het begin zul je er een hele kluif aan hebben, maar al snel merk je dat het gros niet al te slim is. Ze zoeken weldegelijk dekking en is het niet alsof ze om de twee seconden om hetzelfde hoekje kijken als een indirecte uitnodiging tot headshot. Het is vooral het gebrek aan plezier en uitdaging dat deze vijandelijke factie tot een last maakt.

Qua gameplay stelt de campagne in Aliens: Colonial Marines maar weinig voor. De game begint rustig en een survival horror sfeer pakt de aandacht van de speler. Dit blijft echter maar even het geval, want al in de allereerste missie verandert de game in een voorspelbare dertien in een dozijn first person shooter. Meer dan vijanden afknallen en deuren open maken doe je niet in deze Aliens game. Opvallend is dat de game werkt met een ouderwets systeem met health en ammo packs die random in de levels liggen verspreid of door gedode vijanden worden achtergelaten. Ook al stoorde ik me hier niet aan, dit gegeven legt de vinger toch op de zere plek.

Aliens: Technical Failure

Technisch is Aliens: Colonial Marines verre van hoogstaand. De game is niet mooi, textures doen er af en toe seconden over om ingeladen te worden en de lip sync is al helemaal een lachertje. Iets dat het spelen van vooral de singleplayercampagne nog draaglijk maakt, zijn de Halo-achtige challenges. Zo dien je bijvoorbeeld twintig aliens af te maken terwijl ze op het plafond zitten of dien je twee vijanden tegelijk naar het hiernamaals te sturen met een enkel schot van je shotgun. Volbreng je een challenge, dan stijg je een level en krijg je een punt om te besteden aan je loadout. Dat wil zeggen dat je een van je wapens kunt upgraden en dit systeem is leuk en werkt. Ook leuk is dat dit verweven zit met de multiplayer, dus upgrades die je unlockt in de singleplayer staan ook tot je beschikking als je online gaat.

Colonial Marines Versus Xenomorphs

Zoals Gearbox Software wel vaker doet, kan ook Aliens: Colonial Marines drop-in / drop-out split-screen co-op worden gespeeld met twee man of online met vier man. De mogelijkheid is bewonderenswaardig, al had ik liever een split-screen multiplayeroptie gezien. De multiplayer is dus alleen online te spelen. Maximaal twaalf spelers, zes colonial marines en zes Xenomorphs kunnen het tegelijk tegen elkaar opnemen. Team Deathmatch en Extermination, onder te verdelen tussen Domination en Headquarters, kunnen gespeeld worden op vijf maps en dat vind ik weinig. Bovendien zijn de overige twee modi naar mijn mening het meest interessant.

In Escape dienen de colonial marines te ontsnappen door van het begin van de map naar het extraction point te komen. Dit duurt echter even, aangezien er onderweg onder andere deuren moeten worden geopend en liften moeten worden bediend. Deze maps zijn vrij groot, maar hiervan zijn er slechts twee aanwezig. Ook voor Survivor zijn is er slechts een tweetal maps present, waarop je als colonial marine moet zien te overleven door deuren te sluiten en turrets op tactische posities te plaatsen. Zowel Escape als Survivor zijn leuke modi, maar vallen door het geringe aanbod aan maps gewoonweg te snel in herhaling.

Tot slot is het heerlijk om als Xenomorph door een map te razen op zoek naar menselijk vlees, maar ook het spelen als colonial marine is niet vervelend. Of de balans perfect is durf ik nog niet te zeggen, maar zal een dezer weken blijken. De multiplayermodus van Aliens: Colonial Marines is gewoonweg leuk, maar is zeker geen modus die lang door een grote basis spelers zal worden gespeeld. Vooral het aantal maps viel mij erg tegen en het feit dat bijna iedere map op de vorige lijkt helpt ook nog eens niet mee.