Review: Avatar: Frontiers of Pandora - Een droom die uitkomt Pc

Al sinds de eerste Avatar-film van James Cameron wilde ik in de prachtige wereld van Pandora duiken. Het plot van het verhaal mag dan standaard zijn, maar de gewoontes van de Na’vi en hun connectie met de natuur heb ik altijd interessant gevonden. Het biedt in ieder geval genoeg mogelijkheden voor een grote open wereld game. Lightstorm Entertainment en Ubisoft hebben de handen ineen geslagen om een game te maken die de wonderen van Pandora moet overbrengen. De trailers van Avatar: Frontiers of Pandora zorgde er in ieder geval voor dat ik ontzettend uitkeek naar de releasedatum. Na een aantal uur in de game gestoken te hebben, kan ik zeggen dat het een droom is die uitkomt. Ubisoft heeft zichzelf namelijk overtroffen als het gaat om de wereld. Laten we daarom deze wereld eens verkennen, zodat je precies weet waar Avatar: Frontiers of Pandora in uitblinkt.

De strijd om Pandora

Op jonge leeftijd ben jij weggehaald bij je stam, omdat de RDA jonge Na’vi’s wil opleiden via het Ambassador Program. Eenmaal opgeleid kunnen deze Na'vi worden ingezet als ambassadeurs, zodat de clans op Pandora sneller mee werken aan de plannen van de RDA, terwijl ze ondertussen toegang krijgen tot de moderne technologieën. Als je de Avatar-films hebt gezien dan weet je dat de aarde aan het afsterven is en de RDA grote plannen heeft met Pandora. Ze willen niet alleen alle belangrijke grondstoffen delven, maar ook de planeet koloniseren. Aangezien Pandora een ziel heeft, wat Eywa wordt genoemd, heeft dit een negatieve invloed op de flora en fauna. Doordat Jake Sully steeds meer overwinningen weet te behalen en de RDA wordt teruggedrongen, wordt het Ambassador Program bedreigd. De grote baas John Mercer wil van de Na'vi kinderen af, maar heeft niet in de gaten dat een aantal van zijn werknemers het oneens zijn met de aanpak van de RDA. Dankzij Alma Cortez weten jij en je vrienden de situatie te overleven, maar je hebt ondertussen wel zestien jaar slapend doorgebracht. Op het moment dat je wakker wordt, besluit je om de rebellen te ondersteunen en de RDA terug te dringen. Het is tijd om Pandora te redden en de clans verder te verenigen. Niet alle clans willen vechten, maar jij bent van de Saruta clan. Dit zijn vreedzame ambassadeurs die met hun verhalen en liederen zorgden voor advies en vrede. Je bent dus de uitgekozen persoon om het respect van de clans te verdienen en ondertussen te strijden tegen de RDA.

Het plot van Avatar: Frontiers of Pandora is dus te vergelijken met de films en daardoor is het niet diepgaand of uitgebreid. Dat betekent echter niet dat de kwaliteit van het verhaal slecht is. Het verhaal zit goed genoeg in elkaar om de visie en het doel over te brengen, waardoor de hoofdmissies niet saai zijn. Daarnaast kom je interessante personages tegen, waardoor je meer leert over de gebruiken van de Na'vi. Hoewel de game een open wereld RPG is, zijn er geen keuzes als het gaat om de dialogen. Hierdoor krijg je gesprekken te zien die op een natuurlijke manier tot stand komen en geen oppervlakkige oneliners bevatten. Op het moment dat je wakker wordt, is het mogelijk om je eigen Na'vi te maken. Je kunt het gezicht met alle kenmerken zelf beslissen en krijgt daarbij ook de mogelijkheid om het geslacht, de kleur van de huid en patronen te bepalen. De Character Creation is niet ontzettend uitgebreid, maar ik was erg tevreden met het resultaat van mijn eigen Na'vi. In het begin vallen de hoeveelheid haarstijlen nogal tegen, maar naarmate je meer uren in de game hebt gestoken, krijg je toegang tot body paint en nieuwe haarstijlen. Vervolgens kun je in de grote nederzettingen je uiterlijk weer aanpassen. Je zult jezelf weinig zien, want je kunt alleen spelen in first-person. Al wisselend het perspectief naar third-person wanneer je op de Ikran aan het vliegen bent. Het is één van de redenen waarom de immersie van de game zo goed is, want je kunt je eenvoudig inleven in de Na'vi.

Er is werk aan de winkel

Je wordt in het begin van de game niet opeens in een open wereld gegooid. Je zult namelijk uit de RDA-faciliteit moeten ontsnappen en dat doe je simpelweg door de introductiemissie te voltooien. Dit zorgt er uiteindelijk voor dat je vertrouwd raakt met de besturing en je je eerste boog krijgt. Daarna ligt de wereld voor je open en kun je urenlang ronddolen. Wat het mooiste is aan Avatar: Frontiers of Pandora is dat de zijmissies net zo belangrijk zijn als de hoofdmissies. Ze passen dan ook erg goed bij het verhaal en het doel dat jij als Na'vi hebt. Je hoeft ook niet op zoek naar blauwe mannetjes met een uitroepteken boven hun hoofd, want al die RPG-elementen zijn niet aanwezig. Je krijgt zijmissies door simpelweg met personen te praten en andere taken te voltooien. Het kan zomaar zijn dat jij bezig bent om de elektriciteit van een onderzoeksstation te herstellen en via de radio opeens een nieuwe missie krijgt. Er zijn zijmissies genoeg en daardoor heb je binnen een aantal uren al een hele lijst. Dit vloeit echter fantastisch samen met de gameplay, waardoor het niet overweldigend aanvoelt. Je kunt alle kanten op, maar de zijmissies geven ook aan hoe moeilijk deze zijn. Aan de hand van je skillpoints en armour wordt er bepaald hoe sterk jij bent. De levels die worden getoond zijn een advies en geen verplichting zoals in sommige andere Ubisoft-games wel het geval is. Niemand houdt je tegen als je een faciliteit neerhaalt van de RDA, waar je eigenlijk nog te zwak voor bent, maar je maakt het jezelf dan wel moeilijker. Hoewel de hoofdmissies netjes worden aangegeven, vond ik op een gegeven moment dat de zijmissies en hoofdmissies in elkaar verweven raakte. Je moet nu eenmaal het respect van de clans verdienen en dat betekent ook dat je goederen moet afleveren en de Na'vi moet helpen.

De zijmissies bestaan uit verschillende onderdelen en daardoor is er genoeg afwisseling. De faciliteiten van de RDA moet je vernietigen en wat je precies moet doen, verschilt per faciliteit. Daarnaast ben je regelmatig op zoek naar Na'vi, grondstoffen of moet je als een detective aan de slag. Doordat jij bent opgegroeid op Pandora kun jij je een connectie aangaan met Eywa. Hierdoor heb je toegang tot de Na'vi Senses. Hiermee kun je niet alleen de flora en fauna scannen, maar ook de omgeving analyseren. Tijdens bepaalde missies betekent dit dat jij moet uitvinden wat er precies is gebeurd. Al zoekend vind je verschillende aanwijzingen die je aan elkaar moet koppelen. Op deze manier ontvouwt het verhaal van de missie zich en weet je wat je moet doen. Het zijn allemaal elementen die al lang bestaan in games, maar het past goed bij de Na'vi. Je bent nu eenmaal bekend met de gebruiken van de Na'vi en de mensen, waardoor je met een slim apparaatje ook kunt hacken. Er zijn meerdere redenen waarom de gameplay van Avatar: Frontiers of Pandora goed in elkaar steekt, dus laten we naar het volgende thema gaan.

Het verkennen van een adembenemende wereld

De Western Frontier van Pandora is ontzettend prachtig en daardoor kun je er uren in ronddolen, zonder dat het gaat vervelen. Nu liet ik natuurlijk al weten dat ik niets liever wilde dan Pandora verkennen, dus nu ik de kans heb, maak ik daar optimaal gebruik van. De map is erg groot en is onderverdeeld in drie gebieden met verschillende biomen. De flora en fauna die je tegenkomt zorgen echter niet voor een rustgevende ervaring. Planten hebben namelijk leven in zich en kunnen daardoor op hun eigen manier aanvallen. Er zijn planten die je beschieten met stekels, giftige gassen op je sproeien of zelfs elektriciteit afgeven. Ondertussen kunnen de Viper Wolven je geur opsporen, waardoor je ook nog eens wordt opgejaagd. Ja, zelfs een Na'vi kan niet eventjes met de ogen dicht door het struikgewas ploeteren. Er zijn echter ook genoeg planten die je juist helpen met het navigeren. Denk daarbij aan paddenstoelen waarmee je hoger kunt springen, bladeren die dienen als katapult en speciale planten waaraan je omhoog kunt klimmen. Tijdens het vechten kun je uiteraard gebruikmaken van de planten en wilde beesten. Deze gameplay voorbeelden kennen we natuurlijk allemaal, maar elke plant ziet er ontzettend goed en gedetailleerd uit. Ubisoft heeft echt een prachtige wereld neergezet waarin je je compleet kunt onderdompelen. Ze hebben er namelijk ook voor gekozen om de HUD zo simpel mogelijk te maken. Hierdoor heb je geen grote lelijke icoontjes op je scherm, maar krijg je wel alle belangrijke informatie te zien.  

De immersie die de game biedt is dan ook van hoog niveau, want hetzelfde geldt voor de missies. Als je net zoals ik kiest voor de Explorer Modus dan moet je via hints de locatie van de missie achterhalen. De vele activiteiten op de map zijn niet direct zichtbaar, al krijg je wel hints door middel van kleurrijke lichtjes. Wanneer je al een gebied hebt verkend, kun je op de map wel de Na'vi-kampen en RDA-faciliteiten onderscheiden. De map wordt dus niet verzadigd met tientallen icoontjes en je zult zelf moeten navigeren. Het enige nadeel hiervan is dat de hints niet altijd even duidelijk zijn. De map is namelijk nogal groot, waardoor je gerust twee kilometer moet wandelen. Dit is niet erg, want als Na'vi ben je ontzettend snel en kun je eenvoudig klimmen, maar ik schatte de afstand telkens verkeerd in. Waardoor ik op de verkeerde plekken aan het zoeken was. Gelukkig, kun je binnen een seconde wisselen tussen de Guided en Explorer Modus. De Guide modus geeft duidelijk aan waar je heen moet, waardoor je met die hulp weer terug kunt schakelen. We weten allemaal dat Ubisoft graag honderden activiteiten en collectibles op een map plaats, maar Avatar: Frontiers of Pandora is de uitzondering op de regel. Je kunt de Tarsyu Saplings en Bellsprigs vinden om Skill Points te verzamelen en je gezondheidsbalk uit te breiden. Op verschillende locaties zijn er Ancestors Skill Points te vinden, waarmee je speciale abilities vrijspeelt. Dit zijn dus de belangrijkste collectibles, waardoor je de rest gerust kunt negeren. In bepaalde faciliteiten zijn er ook notities en audio logs te vinden, maar deze zijn er alleen om je wat achtergrondinformatie te geven. De grind voor het verzamelen van collectibles is niet aanwezig. Als je dus een beetje huiverig bent voor de grote map van de game dan stelt dit je hopelijk gerust. Ik moet wel zeggen dat ik in het begin even moest wennen aan het gebrek van collectibles. Met dit soort games verwacht je nu eenmaal overal geheimen en dat was nu niet het geval. Gelukkig maar, want het past ook niet bij de setting en het verhaal van Avatar: Frontiers of Pandora. De collectibles, activiteiten en missies zijn nu goed met elkaar verbonden.

Doelloos ronddolen kost natuurlijk tijd, maar levert in dit geval ook veel op. De wereld kent verschillende planten die je nodig hebt om te koken en te craften. Je zult namelijk zelf je armour en wapens moeten verbeteren. Het verzamelen van materialen en planten werkt alleen net wat anders dan je gewend bent. Je drukt niet eventjes op een knop, maar moet met de muis de plant de juiste richting op trekken. Doe je dit verkeerd dan wordt de plant beschadigd, wat dan weer de kwaliteit van het materiaal vermindert. Elke plant heeft daarnaast zijn eigen ideale omstandigheden. Wil je dus de beste kwaliteit binnenhalen dan zul je sommige planten tijdens de nacht of een regenbui moeten plukken. Ik hoor je denken: Anita dit blijft toch nooit leuk? Nou, eigenlijk wel. Je kunt niet tientallen materialen meedragen en de planten zijn verdeeld over de verschillende biomen. Het is dus nooit zo dat je uren bezig bent met het verzamelen van de materialen. Als je simpelweg de wereld aan het verkennen bent of zijmissies voltooid dan kom je de materialen vanzelf tegen. Weet je het respect van de clans te verdienen dan zul je ook materialen krijgen van de jagers en verzamelaars die door de gebieden ronddolen. Om je nog verder te helpen kun je de gescande planten activeren in de Hunter's Guide. Hiermee krijg je niet alleen handige hints, maar is de plant ook beter zichtbaar als je de Na'vi Senses inzet.

Heersers van de lucht

Dat verkennen doe je niet helemaal in je eentje en al helemaal niet alleen via de grond. Het ligt een beetje aan je eigen focus, want als je afgeleid wordt door de zijmissies duurt het wat langer, maar je hebt al snel toegang tot de Ikran. Dit zijn de prachtige vliegende beesten waar je op kunt vliegen. De quest die je moet verrichten om je eigen Ikran te krijgen is op zichzelf al ontzettend tof, omdat je de vliegende eilanden moet beklimmen. En niet klimmen met handen en voeten, maar juist met behulp van de planten. Dit alles voelt ook niet menselijk aan, want als Na'vi ben je groter, leniger, sneller en een betere klimmer. En dat is tijdens het spelen echt te merken. Met de Ikran kun je dus grotere afstanden afleggen en de wereld vanuit de lucht verkennen. Het is bizar hoeveel vrijheid je tijdens het vliegen krijgt. De game biedt een open wereld en daar heb je dan ook toegang toe. Er zijn geen grenzen, jij bepaalt waar je heen vliegt en waar je landt. Al kun je natuurlijk niet buiten de map terechtkomen. De besturing is ook nog eens ontzettend soepel, waardoor vliegen echt een genot is. Wie wil er fast-travelen als je met een Ikran rond kan vliegen? Dat is niet het enige wat je met dit beest kunt doen. Ik moet het nog over de combat hebben, maar het is mogelijk om vanaf je Ikran de RDA op de grond aan te vallen. Het is in het begin even wennen, want je moet zowel de Ikran besturen als richten met de pijl-en-boog, maar het is de moeite waard. Waarom zou je de RDA vanuit de bosjes aanvallen als je een duikvlucht kunt maken en ze op die manier kunt neerschieten? Met een speciale skill kan de Ikran zelfs de helikopters uitschakelen. Ik ben nog lang niet zo ver in het verhaal, maar later kun je ook via de paarden de steppes verkennen, want daar kun je in eerste instantie niet vliegen.

Als je bekend bent met de films dan weet je dat de Na'vi regelmatig van een hoge klif springen en dan landen op de rug van de Ikran. Door de trailers wist ik al dat dit mogelijk was, maar het was alsnog het eerste wat ik probeerde. Ik viel dan ook regelmatig plat op de grond, omdat ik de hoogte van de boom of klif niet goed inschatte. Het is bizar hoeveel plezier je hier uit kunt halen. Je wordt nu eenmaal getrakteerd op een mooie animatie met een vleugje adrenaline. Wat mij positief verraste is de performance van Avatar: Frontiers of Pandora. De game draait ontzettend soepel en zit er op alle grafische instellingen ontzettend goed uit. Met zo’n grote open wereld verwacht je problemen, vooral als je meters de lucht in kunt. De wereld laadt echter snel en daardoor kun je kilometers vooruit kijken. Daarbij moet ik wel eerlijk zeggen dat de textures van sommige bomen of rotsen niet volledig inladen. Met de hoeveelheid rotsen en bomen die je gaat tegenkomen, vond ik dit erg meevallen. Het is dus niet storend, maar dat geldt niet voor de kleding van de Na'vi. Tijdens enkele cutscenes werden de textures daarvan niet geladen en dat vind ik een stuk kwalijker. Als er drie personen in beeld zijn dan hoort alles gewoon fatsoenlijk te werken. Al komt het gelukkig niet al te vaak voor. Uiteindelijk halen deze problemen het plezier niet naar beneden en heeft Ubisoft met Avatar: Frontiers of Pandora laten zien wat hun Snowdrop-engine allemaal kan.  

Geweld beantwoorden met geweld

Tegelijkertijd mist de wereld wel een gevoel van gevaar. Het is geen Far Cry waar tientallen vijanden telkens op patrouille zijn. De RDA is namelijk bezig om zich uit te breiden en het heeft het gebied niet in handen. Er zijn echter genoeg momenten waarop je wel moet vechten. Zo proberen ze dieren te vangen die jij vervolgens kunt bevrijden. Daarnaast behoor jij tot de Na'vi, waardoor de RDA indringers zijn. Op het moment dat ik ze in het bos tegenkwam was mijn eerste instinct dan ook om ze te vermoorden. Ik kan je vertellen dat het erg bevredigend is om ze te doorboren met pijlen. Mijn favoriete wapen in een game is altijd de pijl-en-boog en laat dat nu net het wapen van de Na'vi zijn. Je hebt uiteraard ook toegang tot een aantal pistolen en granaten, maar dat is lang zo leuk niet. Daarnaast kun je daar geen ammunitie voor maken. De pijl-en-boog is dus je belangrijkste wapen en het schiet letterlijk heerlijk weg. Hierdoor kun je net zoals Sully in de films een guerrilla tactiek inzetten en vanuit de bosjes stilletjes iedereen neerschieten. Dat is ook de enige manier als je stilletjes te werk wil gaan, want close combat is niet echt aanwezig. Het is mogelijk om iemand van achteraf neer te slaan, maar het sluipen is niet heel bevredigend. Wanneer je meer ervaring hebt en de speciale ammunitie gebruikt, kun je stilletjes door de faciliteiten sluipen, maar eenvoudig is het niet. Ik had ook niet verwacht dat dit heel uitgebreid zou zijn, want de game is trouw aan de films. Je kunt dus zeggen dat de combat aan de simpele kant is en dat vechten geen groot onderdeel is van de game. Je bent verplicht om de RDA neer te schieten, maar het heeft niet de overhand. Hierdoor zijn eigenlijk alle onderdelen van de game even belangrijk en dat biedt een mooie balans.

De RDA is bezig met het delven van grondstoffen en de faciliteiten zorgen voor vervuiling. Hierdoor sterven de planten in de omgeving af, is de rivier niet meer helder en zit de lucht vol met uitlaatgassen. Het is in deze gebieden niet mogelijk om materialen te verzamelen, want dat moet je doen bij levende planten. Hierdoor is het extra belangrijk om de faciliteiten uit te schakelen, want dan herstelt de natuur zich weer. Het zijn geen grote faciliteiten, dus je bent meestal binnen een paar minuten al klaar. Niet alleen is dit visueel heel bevredigend, het is ook belangrijk voor de gameplay. Door bepaald fruit te verzamelen kun je tijdens het vechten je gezondheidsbalk weer vol laten lopen, maar daarbuiten ben je afhankelijk van voedsel. Je zult dus moeten koken met de ingrediënten die je kunt verzamelen. Denk dan aan verschillende soorten fruit, maar ook vis en vlees. Als Na'vi moet je namelijk ook op jacht, maar ben je wel verplicht om de dieren te villen. Als je besluit om de dieren te vermoorden voor het plezier dan heeft dat een negatief effect. Je zult met het koken zelf de recepten moeten achterhalen, maar dat is niet moeilijk. Je kunt telkens twee ingrediënten aanwijzen en samen vormen zij dan een maaltijd. Deze maaltijden zorgen voor handige buffs, waardoor je sneller bent of meer schade doet als je de RDA stilletjes uitschakelt. Daarnaast is het verbonden met de energiebalk. Wanneer je schade oploopt of besluit om te fast-travelen dan verlies je energie. Is de energiebalk helemaal leeg, dan loopt je gezondheidsbalk niet meer vol. Het verzamelen van ingrediënten en het uitschakelen van de RDA-faciliteiten zijn dus aan elkaar gekoppeld en belangrijk voor de gameplay. Wanneer je na een tijdje terugkeert naar een RDA-locatie zul je zien dat de natuur de locatie compleet heeft overgenomen. Dat maakt de cirkel weer helemaal rond.

Het gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessies via pc.