Review: Call of Duty: Black Ops Nintendo Wii

Nintendo's Wii wordt af en toe over het hoofd gezien bij een grote release van een multiplatform game, of hij krijgt een uitgeklede versie van de game. Zo was Call of Duty: Modern Warfare 2 nergens te bekennen op de Wii, maar moesten Nintendo's aanhangers het doen met Modern Warfare: Reflex, een uitgeklede versie van de eerste Modern Warfare. Die game was niet slecht, maar gaf menig Wii-bezitter toch een afgedankt gevoel. Treyarch pakt het anders aan, net als World at War verschijnt Black Ops gewoon op de Wii. De vraag is dan natuurlijk of de Wii-bezitters net zo'n achtbaanervaring als de console en PC-bezitters kunnen verwachten, of dat er toch een addertje onder het gras zit.

Downgrade

De singleplayer van Call of Duty: Black Ops op de Wii is identiek aan die van de andere versies. De makers hebben de Wii-versie natuurlijk wel een flinke tand naar beneden geschroefd, maar hebben de hoeveelheid content in tact gelaten. Bezit je ook over een Xbox 360, Playstation 3 of game-PC, dan zul je even moeten slikken als je begint aan Black Ops op de Wii. Staat er bij jou thuis echter alleen een Nintendo Wii, dan zul je meer dan tevreden zijn met de grafische kwaliteiten die de game biedt. De tussenfilmpjes, vaak een combinatie tussen ingame beelden en archiefmateriaal, zijn om je vingers bij af te likken en vertellen op een speelse manier, en met hier en daar een knipoog, een verhaal dat anders zwaar op de maag had gelegen. Naast mindere graphics kampt de Nintendo Wii ook met aanzienlijk verschillende controls. Dat veel fanatieke shooterspelers op de Wii de Classic Controller gebruiken is geen geheim meer, maar ook de WiiMote en Nunchuck combinatie is in Black Ops goed te doen. Speel je op de laatste manier, dan zul je helaas wel moeite hebben met de positionering van de springknop, wat zo nu en dan tot frustratie kan leiden, maar niet al te vaak gebruikt hoeft te worden. Ook het gooien van granaten is enigszins wennen, maar valt te overkomen. Dat Classic Controller gebruikers geen immens voordeel hebben is een opluchting en maakt van de andere spelers concurrenten in plaats van toeschouwers. Overigens is de Wii Zapper ook te gebruiken, maar zie ik die controleoptie persoonlijk als de minste van de drie.

Episch persoonlijk

In Black Ops is het verhaal in zijn totaliteit gericht op en rondom Alex Mason. In tegenstelling tot eerdere Call of Duty delen speel je geen meerdere personages en dus meerdere verhalen meer die uiteindelijk een overlap blijken te hebben. Technisch gezien speel je naast Mason wel met een aantal andere personages, maar het blijft zich allemaal wel rond hem afspelen. Zo speel je soms eenzelfde missie vanuit een ander perspectief, waardoor je zelf openbaringen in het verhaal aan het licht brengt. Het verhaal in Black Ops is namelijk subliem. Bij andere delen uit de Call of Duty reeks was het voor de speler vaak moeilijk om zich in de hoofdpersoon of hoofdpersonen te verplaatsen, mede doordat dit vaak meerdere personages betrof. In dit deel zorgt het feit dat Mason het middelpunt is ervoor dat er vanaf het begin een band met hem wordt opgebouwd en door de verschillende perspectieven kan de speler zelf zijn mening vormen omtrent handelingen die technisch gezien vaak door hemzelf zijn verricht. Om een doordachte mening te vormen moet de speler echter wel over een snel denkvermogen beschikken, aangezien Black Ops ook op de Wii als een tierelier gaat. Je gaat van vuurgevecht naar vuurgevecht, pakt af en toe een rustmoment, om dan na een paar uur alweer tegen de credits aan te loeren. De lengte van de singleplayermodus van Call of Duty games is vaak een tegenvaller en ook deze epische, en deze persoonlijke verhaallijn vormt daar geen uitzondering op.

Inflatie

Na een zondagmiddag ben je wel door het epische verhaal heen geworsteld en kun je aan de slag met de multiplayermodus van Black Ops. Deze verschilt licht van eerdere delen, door de invoering van CoD Points. Naast XP verdien je nu ook deze CoD Points, die je kunt inzetten om nieuwe wapens, perks en andere meuk te kopen om je karakter mee te versterken. Je XP wordt nu gebruikt om bijvoorbeeld extra slots voor zelf gecreëerde classes aan te schaffen of om nieuwe modi vrij te spelen. Het feit dat wapens en perks nu moeten worden betaald met CoD Points zorgt voor een tactischere blik op je uitrusting. Je kunt nu niet zomaar meer ieder wapen gebruiken dat leuk naar je glimt, maar je moet echt keuzes maken wat betreft de aanschaf van een bepaald strijdmiddel. Sommigen zullen dit jammer vinden, aangezien het juist zo leuk was om te experimenteren met verschillende wapens in vorige versies. Dit kan natuurlijk nog steeds, alleen zul je er nu harder voor moeten werken. Het leuke van de nieuwe CoD Points is echter dat deze nieuwe modi met zich mee brengen die Wager Matches worden genoemd. Hierin kun je verdiende CoD Points als een soort weddenschap inzetten om deze hierdoor sneller te vermenigvuldigen. Bovendien zijn er tal van varianten. Deze nieuwe Wager Matches zijn leuk, maar maken het levelen en XP vergaren minder belangrijk dan voorheen en laten de CoD Points vele malen meer van belang zijn. Op de Wii valt er met twaalf man tegelijk online te spelen, wat vaak vlekkeloos gaat. Iedere map uit de andere versies zit erin en (bijna) iedere mode is aanwezig, wat betekent dat er voor iedere soort speler wel wat te halen valt.

Val dood

Het knappe staaltje werk van het behouden van zowel de volledige single- als multiplayermodus lijkt zich deels negatief te uiten op de Zombiemodus. In deze modus komen er hordes Nazi Zombies op je af die je letterlijk en figuurlijk een kopje kleiner dient te maken. Vreemd is echter dat er in de Wii-versie van Black Ops slechts een enkele map zit. Nou maakt het natuurlijk tamelijk weinig uit in wat voor omgeving je een zombie door zijn hoofd knalt, maar het blijft opmerkelijk. Een ander punt waarop is ingeleverd in deze versie is split-screen, wat nergens te bekennen valt. Dit verbaasde mij in eerst instantie en bovendien zag ik dit als een groot gemis. Dit heeft naast de beperkingen van de Wii wellicht ook wel met de besturing te maken. Richten op een helft of kwart van een tv is wellicht lastiger te programmeren wil je de snelheid van de vertrouwde Call of Duty gameplay behouden en kijkend naar het totaalpakket van Call of Duty: Black Ops is dit slechts een kleine smet op een verder bevredigend geheel.