Review: Call of Duty: Black Ops Xbox 360

We zijn het inmiddels gewend dat er rondom de release van een nieuwe Call of Duty enorm veel aan wordt gedaan om de game zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen. Anders gezegd: het spel wordt gehyped totdat je erbij neervalt. Met het nieuwste deel in de serie, Black Ops, is dit uiteraard ook allemaal gebeurd. Allemaal leuk en aardig, maar je zou bijna vergeten waar het nou eigenlijk om draait: de ervaring die je hebt tijdens het spelen van een spel.

Diversiteit

Of die ervaring mij deze keer goed is bevallen kun je verderop lezen. Elke game heeft een verhaal en ook in Black Ops is dat (misschien nog wel meer dan anders) aanwezig. Je volgt in deze Call of Duty de missies van, jawel, de leden van de groep Black Ops. Deze voeren in het geheim missies uit en de leden van de groep bevinden zich dus waar meer op de achtergrond. De game speelt zich af ten tijde van de Koude Oorlog, de tijd waarin het dus net niet tot een nieuwe Wereldoorlog is gekomen. Je doet verschillende gebieden aan tijdens het spelen. Het ene moment bevindt je je in de warme jungle van Vietnam, het andere moment moet je je staande zien te houden in de ijzige omgevingen van het Oeralgebergte.

Ondervraging

De singleplayer start met de soldaat Alex Mason, die hardhandig wordt ondervraagd door iemand die je alleen maar kent als de 'Interrogator'. Aan de hand van de dialogen tussen de ondervrager en Mason speel je als het ware de herinneringen van de soldaat als flashbacks na. De hoofdlijn van die gesprekken komt neer op het volgende: na een jaar in de gevangenis van Cuba te hebben gezeten lukt het Mason om samen met anderen te ontsnappen, om daarna een klopjacht te organiseren op de mensen die hem het leven zuur hebben gemaakt. Dat klinkt vrij standaard, maar door de manier waarop het verhaal wordt gepresenteerd (de ondervragingen, af en toe ook afgewisseld met echte beelden uit het verleden met onder andere president Kennedy) krijgt het toch nog een heel origineel tintje met zich mee.

Treyarch verbeterd

Als het verhaal belangrijk voor je is, zelfs in een hectische shooter als Call of Duty, dan is dat dus in ieder geval geen punt dat je ervan zal weerhouden de game te gaan spelen. Maar laten we eerlijk zijn, het belangrijkste aspect van Black Ops moet dan nog komen en dat is natuurlijk de gameplay. Wat is de ervaring met het spel als je het aan het spelen bent? De vraag of een shooter lekker wegknalt is het allerbelangrijkste. Op die vraag kan ik gelukkig positief antwoorden. Met de actie en de snelle gameplay zit het wederom goed, wat dat betreft hoeft ontwikkelaar Treyarch zelfs niet meer onder te doen voor de andere grote partij die zich in het verleden bezighield met de serie, Infinity Ward. Waar World at War al een aardige stap in de goede richting was, doet Treyarch er met deze Black Ops nog een schepje bovenop en levert het veel kwaliteit af. Toch?

Been there, done that

Of toch niet? Begrijp me niet verkeerd, de actie en gameplay is echt weer als vanouds goed, maar misschien zit daarin ook wel het grootste minpunt: er is geen innovatie. Ok', er is een nieuw verhaal en er worden weer een aantal vette nieuwe wapens geïntroduceerd (zoals de crossbow), maar toch krijg je af en toe een 'been there, done that' gevoel tijdens het spelen. Nogmaals, dit is natuurlijk d' succesformule en waarom zou je deze veranderen als de game daardoor als een dolle verkoopt, maar ik had liever wat meer nieuwigheden en innovatie willen zien in Black Ops. Voor mij persoonlijk is dat dus een minpunt, maar als je dit absoluut niet erg vindt kun je gerust een ster bij de huidige score optellen.