City 20 Early Access review - Een bijzondere stad

Tijdens gamescom kreeg ik de kans om een uitgebreide demo bij te wonen van City 20. Samen met twee ontwikkelaars van Untold Games kreeg ik veel te zien en te horen van deze survivalgame nou precies inhoudt. In mijn preview van City 20 was ik dan ook best onder de indruk van deze demo en uitleg. Nu heb ik eindelijk de kans gekregen om de game zelf in de Early Access te spelen om te zien of de ervaring ook daadwerkelijk zo goed is ik hoopte.

Surviven in de stad

City 20 is niet je typische post-apocalyptische survivalgame. Na een nucleaire ramp is een gedeelte van de bevolking geëvacueerd naar een dystopische stad die volledig is afgesloten van de buitenwereld. Deze groep mensen probeert in deze stad een nieuwe beschaving op te bouwen. Jij bent ook één van de overlevenden van de ramp die in de stad een nieuw bestaan moet op zien te bouwen. In de meeste post-apocalyptische survivalgames, of überhaupt games in die setting, word je meestal ergens in de woestenij gedropt en moet je zien te overleven in een uitgestrekte wildernis. Om te overleven in een stad compleet met inwoners, is toch weer hele andere koek. Ik moet zeggen dat ik het een interessante setting vind, daar ik het woord overleven meestal niet associeer met leven in een stad.

Ondanks dat de setting niet geheel typisch post apocalyptische survivalgame is, is de gameplay dan wel weer typisch. Je hebt een gezondheidsmeter die je hoog moet houden, omdat je anders dood gaat. Wanneer je gewond raakt, zul je jezelf bijvoorbeeld moeten genezen. Daarnaast moet je af en toe rusten en wat voedzaams in je gezicht duwen om ervoor te zorgen dat je niet omvalt. Om je hierbij te helpen, kun je verschillende dingen craften met materialen die je overal kunt verzamelen. Ook kun je bijvoorbeeld een moestuintje aanleggen. Tot zover best wel standaard survival gameplay, dus. Ik moet zeggen dat ik het survival-aspect van City 20 niet heel erg boeiend vind. Het verzamelen van spullen en het craften zijn vrij simpel en hebben niet al te veel om het lijf. Ook vind ik het hele systeem met honger, dorst en slaap dat je continu moet jongleren, mij vaak in de weg zitten. Het is survival gameplay, maar niet per se leuk.

De (on)balans zien te vinden

Wat City 20 juist zo bijzonder maakt, is de wereld om je heen en wat je daarmee kunt doen. Zoals in de meeste survivalgames heb je verschillende seizoenen die elk een ander effect op jou en de wereld hebben. Zo kun je in specifieke seizoenen bijvoorbeeld bepaalde gewassen niet buiten verbouwen en zul je sommige dieren wellicht niet buiten tegenkomen. De natuur in balans houden, heeft dan ook vele voordelen voor je. Als je bijvoorbeeld alle konijnen doodmaakt, hebben de wolven niets meer te eten en vallen ze mensen aan. Een beetje zoals het in de echte wereld ook gaat. Momenteel zitten er alleen konijnen, herten, vossen en wolven in de game en kun je alleen konijnen vangen met kleine vallen. Ik zou graag meer dieren willen zien en meerdere manieren om met de dieren om te gaan.

Ook zijn er verschillende facties aanwezig in de game. Hierbij zijn verschillende mensen aangesloten en jij krijgt de keuze om dat ook te doen, of niet. Je kunt je namelijk, door de verschillende mensen van de factie te helpen, aansluiten bij een factie en daar voordelen uit halen. Je kunt er ook voor kiezen om je bij meerdere facties tegelijkertijd aan te sluiten. Dit kan echter wel leiden tot herrie, want de facties zijn onderling niet per se bevriend met elkaar. Dit kun je echter ook in je voordeel gebruiken, door de facties tegen elkaar op te zetten en ervoor te zorgen dat ze elkaar onderling de tent uitvechten. Of je negeert de facties gewoon en doet gewoon lekker waar je zin in hebt. Op dit moment zitten er twee facties in de game, die je kunt verkennen. In de uiteindelijke release moeten dit er meer worden, maar voor de Early Access moeten we het nog even doen met twee. Ik had er graag meer gezien, om te zien welke interacties je met de verschillende facties kunt hebben en welke invloed dit heeft op de wereld om je heen.

Van filantroop tot seriemoordenaar

Het andere bijzondere aspect aan de wereld van City 20 zijn de andere inwoners van de stad. De stad zit namelijk vol met NPC's die elk hun eigen persoonlijkheid, hobby's, dagelijkse routine en een factie hebben waar ze bij zijn aangesloten. Gedurende je tijd in de stad kun je namelijk verschillende quests doen voor de NPC's. Zij zullen je dan belonen met spullen die handig kunnen zijn om je overleving te garanderen, maar bijvoorbeeld ook belonen met hun vriendschap en vertrouwen, zodat je bijvoorbeeld gebruik kunt maken van hun spullen of in hun huis mag komen chillen. Je bent echter niet verplicht om deze quests te doen je bent zelfs niet verplicht om de NPC's met respect te behandelen. Je kunt ze namelijk ook beledigen of zelfs vermoorden. Dit zorgt ervoor dat je op een hele andere manier tegen NPC's aankijkt. In de meeste games zijn NPC's er voor jou om je te helpen en heb je niet echt de mogelijkheid om daar geen gebruik van te maken. In City 20 kun je ervoor kiezen om een NPC bijvoorbeeld te helpen met een boodschap om geld te verdienen om iets te kopen wat je nodig hebt, maar je kunt er ook voor kiezen om het van hem te stelen of hem te vermoorden en zijn hele huis met alle spullen helemaal over te nemen.

Je hebt dus enorm veel vrijheid in wat je doet, of juist niet doet in de stad. Wanneer je echter besluit om de bad guy uit te hangen en NPC's links en rechts om te leggen, heb je wel het probleem dat ze permanent dood zullen blijven. Als je ze nodig hebt voor iets, zul je dus een andere oplossing moeten vinden. Dit geeft de game wel erg veel herspeelbaarheid, omdat je op verschillende manieren tot oplossingen kunt komen voor problemen en quests. Dit soort games halen wel altijd het slechtste in mij naar boven. Wanneer je mij de vrijheid geeft om alles te doen, dan zal ik ook daadwerkelijk alles doen en kijken hoe ver ik kan gaan voordat alles kapot is. Ik weet in ieder geval dat ik de komende honderd uren wil besteden aan verschillende playthroughs, onder andere een waarbij ik iedereen dood ga maken.