Review: Crysis 2 Xbox 360

Crysis heeft een aantal jaar geleden de gemoederen flink bezig gehouden. Iedereen was het er wel over eens dat de grafische kwaliteit van de game ongekend hoog was, maar daarin schuilde ook meteen het grote minpunt. Om de game op een normale manier te kunnen spelen had je een pc van de NASA nodig, en laat nou niet iedereen zo'n ding in huis hebben staan. Crysis 2 lijkt dat probleem te hebben opgelost door ook naar de consoles te komen. Eens kijken wat de singleplayer ons te bieden heeft.

Nanosuit 2.0 is geweldig...

In het eerste deel had je al het bekende Nanosuit, waarmee je metershoog kon springen, harde klappen uit kon delen en jezelf onzichtbaar kon maken voor de buitenwereld. In Crysis 2 heeft dit pak een update gekregen naar versie 2.0, wat betekend dat je nog hoger kunt springen, harder kunt slaan, enzovoorts. Allemaal leuk en aardig, maar je leert het pak pas echt waarderen als je de game speelt. Wat denk je bijvoorbeeld van een situatie waarin je onzichtbaar naar je vijand toe sluipt, om deze vervolgens nietsvermoedend een flinke mep te verkopen. Ok', je bent niet helemaal onzichtbaar, want je tegenstanders zullen van dichtbij een bepaalde gloed zijn op de plaats waar jij op dat moment loopt, maar als je jezelf op een afstand bevindt ben je er bijna zeker van dat niemand je ziet. Zo kan jij mooi je favoriete sniperplekje opzoeken of ongezien het level afstruinen op zoek naar de vijand.

" tot de energie op is

Ook de andere features van je Nanosuit 2.0 mogen er zijn. Zo kun je met een druk op de knop jezelf in de 'armor'-mode zetten, zodat je meer kogels kunt vangen alvorens je het loodje legt. Uiteraard zit er aan het onzichtbaar zijn en het kunnen incasseren van meer kogels een limiet: de energie die je nodig hebt voor deze twee technologische hoogstandjes is op een gegeven moment op, waardoor het voor kan komen dat je open en bloot midden op de map als schietvoer dient. Het is dan ook zaak om op tijd een veilige plek te zoeken voordat je energie op is.

Slimme soldaten

Het mag duidelijk zijn dat het Nanosuit d' gimmick van Crysis 2 is. In de eerste levels van de game zul je nog niet zoveel moeite hebben met de vijanden die je tegenkomt en is het zelfs nog mogelijk om zonder de trucjes van je pak verder te komen. Naarmate je verder komt is het daarentegen wel de bedoeling dat je gebruik gaat maken van de beschikbare mogelijkheden van het Nanosuit (zeker op de hogere niveau's), want de tegenstander is zeker niet dom. Net als jij zullen ze slim achter muurtjes gaan schuilen om niet geraakt te worden. Als de vijand met meer man opereert, moet je niet raar opkijken als ze beginnen te flanken, om jou op die manier uit je veilige positie te slepen. Je ziet het: de AI van Crysis 2 is heel aardig en je zult af en toe momenten hebben die je een aantal keer opnieuw moet spelen, omdat je teveel aan het rushen was. Het wordt overigens nooit echt ontzettend lastig, maar aanpassingsvermogen is wel vereist.

Cry Engine 3

In de inleiding heb ik het al even gehad over de graphics uit het eerste deel. Ondanks het feit dat dit tweede deel ook zijn weg naar de consoles heeft gevonden, blijven de plaatjes die je voor je kiezen (of nou ja, ogen eigenlijk) krijgt geweldig. Ik durf zelfs te zeggen dat we met Crysis 2 'n van de mooiste, zo niet d' mooiste, game aller tijden op een console te pakken hebben. Er is veel aandacht besteed aan de details en de vergezichten van New York zijn weergaloos. Ook aan de lichteffecten is gedacht. Denk bijvoorbeeld aan het moment dat je in de zomer na urenlang binnen te hebben gezeten opeens naar buiten loopt. Je ogen moeten dan even wennen aan het felle licht, en in Crysis 2 is dat detail dan ook geïmplementeerd. Ontwikkelaar Crytek heeft met de Cry Engine 3 echt goed in handen!