Review: Dragon Ball Z: Kakarot PlayStation 4

Dragon Ball is nou echt zo’n serie die mij aan het hart gaat. Iedere middag trok ik een sprintje naar huis om de laatste aflevering op de televisie te zien. Met de kennis van vandaag de dag kan niet geloven dat ik het zeg, maar ik was bang om iets te missen. Inmiddels weten we wel beter. De serie is immers in een nieuw jasje gestoken met Dragon Ball Kai, er zijn tientallen games verschenen op diverse platforms en de hele anime is in zijn geheel terug te kijken op het internet, iets wat destijds lang niet zo vanzelfsprekend was. Na het uitstekende Dragon Ball Fighterz is het echter tijd voor wat anders. Goku en diens kompanen maken namelijk een uitstapje naar het RPG-genre in Dragon Ball Z: Kakarot.

Zelfde verhaal, nieuw jasje

Oké, wat kan ik je vertellen over het Dragon Ball-universum wat je nog niet weet? Als je ooit de anime hebt gekeken, of bijvoorbeeld een van de Budokai-games hebt gespeeld, dan weet je wel wat je kunt verwachten. Wederom lopen we stapsgewijs door alle saga’s heen en zijn het de bekende gezichten die de revue passeren. Zo starten we met vechten tegen Raditz en eindigen we met Majin Buu die in het stof hapt. Geen verrassingen wat dat betreft. Dit keer beleven we het verhaal echter niet middels cutscenes en dikke knokpartijen, maar middels een semi open wereld systeem waarin je vrij bent om te doen wat je wil. Dat wil zeggen dat je je naast de hoofdlijn ook kunt committeren aan het voltooien van diverse sidequests, gooien we de hengel uit om een visje te vangen en zijn er triljoenen Z-orbs te verzamelen die letterlijk overal te vinden zijn.

Hoewel de game de naam Kakarot met zich meedraagt, wil dat niet zeggen dat Goku enkel de focus heeft. De game bevat namelijk meerdere speelbare personages. Zo speel je bijvoorbeeld in de opstartfase wanneer Goku traint bij King Kai veel met Piccolo en Gohan. Ieder heeft zijn eigen speciale aanvallen die upgradebaar zijn in een skill tree. Deze upgrades zijn niet gratis, maar zijn aan te schaffen met de eerder genoemde Z-Orbs. Uiteraard speel je gaandeweg het verhaal ook diverse nieuwe aanvallen en transformaties vrij. Deze transformaties zijn leuk gedaan en zijn in ieder gevecht in te zetten (mits je ze hebt vrijgespeeld). Nu zou je zeggen dat je dan continu rondbanjert als een Super Saiyan, maar niets is minder waar. De transformaties vergen veel van de gebruiker wat resulteert in een verlies van health en Ki. Een goede afwisseling is dus noodzakelijk.

Gemiste kansen

Hoewel ik mij erg weet te amuseren met Dragon Ball Z: Kakarot, moet ik zeggen dat de game wat steekjes laat vallen. De combat is goed te pruimen en is dan ook het meest stabiele aspect door de hele game. Ook qua graphics valt er weinig op aan te merken en de navigatie doet wat het moet doen. De gemiste kansen zitten hem vooral in de manier van het vertellen van het verhaal. Het is allemaal heel erg rechtlijnig. Je volgt de main storyline en daardoor wissel je van personage, maar was het niet veel toffer geweest om on-the-fly van personage te wisselen? GTA V is hier een uitstekend voorbeeld van. Ook op technisch vlak is het lang niet altijd perfect. Veel voice lines, voornamelijk in het geval van random vijanden, worden continu herhaald en de vijanden hebben nog weleens de neiging om door de wereld heen te clippen. De game lijkt voornamelijk gericht op de fans van de serie. Een nieuwkomer moet namelijk kunnen bijbenen met het straffe tempo dat in het verhaal zit. Let je even niet op, dan ben je de weg volledig kwijt. Zo vroeg mijn vriendin al vrij snel "Wat is een Kami?", die kreeg namelijk vrijwel geen introductie. Daarnaast had ik zelf als fan zijnde wat meer side quests verwacht. Hoewel er genoeg zijn, komt het allemaal wat traag op gang. Wel moet ik zeggen dat de game steeds leuker wordt naarmate je verder komt. Zo krijg je na de Saiyan Saga veel meer vrijheid wat de gameplay absoluut ten goede komt.

Wat betreft de RPG-elementen ben ik semi tevreden. Het levelen werkt prima en het is tof om te zien dat bepaalde vijanden gewoon weggeblazen worden wanneer je een echte krachtpatser bent geworden. Het voltooien van side quests en het verslaan van random enemies geeft echter onvoldoende experience om de geleverde inspanning te belonen. Dat is jammer, want dit zet niet echt aan tot grinden en een grote ontdekkingstocht zoals we die kennen van bijvoorbeeld een Skyrim. Apart is het Community Board-systeem. Naarmate je side quests weet te voltooien, verdien je emblemen van bekende DBZ-personages. Deze emblemen zijn in te zetten op diverse Community Boards die ieder een eigen kenmerk hebben. Alle emblemen zijn voorzien van bepaalde stats waardoor je het ene embleem beter kunt inzetten op bijvoorbeeld het cooking board, dan op het fighting board. Dit is leuk bedacht, maar wanneer je bepaalde emblemen wil wijzigen die al ergens op ingezet zijn, kan je deze niet zomaar even wisselen. In dat geval moet je eerst naar het board waar het embleem actief is, moet je deze ontkoppelen en moet je deze vervolgens weer activeren op een ander board. Het is een beetje onhandig, maar de perks die krijgt zijn dan wel weer lekker.

Het gebruikte beeldmateriaal is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4 Pro.