Review: Kirby and the Rainbow Paintbrush Nintendo Wii U

De wereld van Kirby is een vrolijke wereld, eentje om gezellig in rond te banjeren met een minieme dreiging die tot nu toe elke Kirby-game tot een relaxed succes heeft gemaakt. Een nieuwe aanwinst in de serie is Kirby and the Rainbow Paintbrush, wederom een platformer en eentje waar ik stiekem een beetje naar uit heb gekeken. Dus ik was erg benieuwd of het mijn verwachtingen kon waarmaken

The Rainbow Paintbrush

Het klinkt eigenlijk niet eens gevaarlijk, Rainbow Paintbrush. Hoe lastig kan zo'n game nou zijn? Dat zou ik snel ontdekken. Maar eerst het verhaal: Kirby leeft in een vrolijke en gezellige wereld die er verdacht veel uitziet als een random serie van BabyTV. Een hoop kleiachtige vormgeving welke met stopmotionanimaties tot leven wordt gebracht. En hoewel Kirby daar vrolijk een appel plukt, komt er uit het niets een lichtbundel uit de lucht die alle kleuren uit de wereld verwijdert. Gelukkig komt er met die bundel een klein magisch kwastje tevoorschijn die achterna wordt gezeten door twee enorme handen. Het kwastje gaat samen met Kirby de strijd aan om kleur terug te brengen en die vervelende handen te verslaan.

Even wennen aan de besturing

Het kon ook haast niet anders dat ik even moest wennen aan die aparte besturing. De game vraagt erom de Wii U GamePad te gebruiken om regenbogen te tekenen waarop Kirby kan voortbewegen. Maar in het gehele spel wordt er geen enkel knopje aangeraakt om ook maar 'n beweging te maken, alles gebeurt met de stylus. En daar had ik een klein puntje mee, maar dat komt zo aan bod. Ik moet namelijk wel zeggen dat het een behoorlijke uitdaging kan zijn om Kirby zijn juiste pad te laten kiezen. Het regenboogverf is helaas niet oneindig en je moet soms Kirby een zetje geven om het door te laten rollen, maar als hij de verkeerde kant op staat, levert dat wat onaardigheden op. De besturing was verder wel erg intuïtief en snel, maar je kijkt alleen maar op de GamePad. Waarom staat die tv dan nog aan? Voor singleplayer kan hij net zo goed uit, maar zodra je met meerdere personen gaat spelen, wordt het wat lastig kijken op een klein scherm. Andere spelers kunnen namelijk wel gewoon rondlopen, door middel van een Wiimote, en dus wel op de tv gamen terwijl jij de GamePad onveilig maakt. Leuke idee, maar is net wat ongemakkelijk soms.

Ach man, die details

Elke Nintendo-game schittert in zijn details, en met Kirby is het niet anders. De stopmotionanimaties worden in de hele game doorgevoerd, maar niet in de besturing van Kirby. Die is lekker soepel en bijzonder goed aangepast voor de Wii U. Grafisch is de game erg gelikt met het kleiachtige laagje. Zelf het regenboogje dat je moet schetsen is van klei gemaakt en toont erg goed. Achtergronden die vervagen en tegenstanders die geanimeerd zijn alsof ze uit Wallace and Grommit komen doen mijn hart smelten. Verder moet ik zeggen dat de muziek bij elke situatie de boel goed weet op te zwepen. Relaxter rondrollen? Relaxte muziek. Stevige eindbaas? Net iets meer up-tempo. Oh, over eindbazen gesproken "

Huh, die had ik toch al verslagen?

Het is maar een klein dingetje, maar het viel me op. Er zijn in totaal negen bossfights, waarvan er zes hetzelfde zijn, maar dan met een ander jasje. Niet dat het een probleem is, bij Mario wordt dit al jaren gedaan, maar het viel op en was een klein minpuntje. Beetje meer fantasie had gemogen en had zeker gekund in mijn ogen.

Niet alleen maar Kirby, kom nou

Als je de hele tijd alleen met Kirby moet rollen met tabletachtige gameplay, kan ik me voorstellen dat het je neus snel uitkomt. Daar hebben de ontwikkelaars aan gedacht, want Kirby kan in een aantal verschillende dingen veranderen, net zoals hij dat vroeger deed, maar dan anders. Kirby kan nu bijvoorbeeld een tank of onderzeeër worden om heel andere dingen te doen die hij voorheen niet kon. Dat stukje wist me plezierig te verrassen en was een zeer aangename afwisseling aan het anders wat eentonige en zwaar repetitieve gameplay.