Nightingale wist mij al snel te betoveren door de bizarre trailers die we kregen voorgeschoteld. Met een paraplu door de lucht glijden, terwijl je via portalen uiteindelijk de wereld van de Fae moet verlaten? Daar ben ik wel voor de porren. Vooral, toen bleek dat de survivalgame een prachtige wereld te bieden heeft met veel monsters, die er ook nog eens creatief uitzien. Ik telde dan ook de dagen af tot de Early Access releasedatum van Nightingale, maar het sprookje dat ik mijzelf had wijsgemaakt verdween al na vijf uren. Nightingale kent namelijk een ruige start en in deze review kun je lezen waarom dat zo is.
Een prachtige, maar lege fantasiewereld
De wereld In Nightingale bestaat uit meerdere Realms die via portalen met elkaar zijn verbonden. De Faewilds zijn zowel prachtig als gevaarlijk, want alles is doorspekt met magie. Hierdoor lopen er rare wezens en beesten rond die niet altijd even vriendelijk zijn. De mensen hebben altijd al magie willen hebben en de Fae handelde hier maar al te graag in. Door de hebzucht van de mensen werd het evenwicht verstoord en ontsnapte de Pale. Dit is een mysterieus effect dat ervoor zorgde dat de steden niet meer bewoonbaar waren en mensen veranderden in Pale-wezens. Wat een soort mummieachtige wezens zijn die het doel hebben om iedereen te vermoorden. In het mensenrijk staat er echter nog één stad overeind en dat is voor veel mensen een veilige haven geworden. Dit is niet de plek waar mijn personage haar reis start, want Nightingale is niet meer te bereiken. Doordat het portalennetwerk is ingestort, zit je in het begin van de game vast in een grot. Totdat de Fae Puck verschijnt en belooft om je naar een veilige plek te brengen. Terwijl de Pale-wezens op de achtergrond al te horen zijn, word je door Puck naar de Faewilds gebracht en ben je direct een Realmwalker. Na een duidelijke, maar saaie, tutorial krijg je toegang tot je eigen Realm. Hier kun je een uitvalsbasis bouwen en relatief veilig de kneepjes van het vak leren. De game kent momenteel drie biomen die in uiterlijk verschillen en toegang geven tot nieuwe materialen en wezens. Aan de hand van de tutorial bepaal je welk landschap je het mooist vindt, zodat je Realm die bioom aanneemt. Dit is een belangrijke keuze, want je kunt maar één uitvalsbasis hebben.
Het achtergrondverhaal en de dialogen die Puck heeft, laten zien dat Nightingale op dit gebied veel potentie heeft. Een potentie die niet wordt waargemaakt in de vele quests die je gaat tegenkomen. De dialogen met de NPC’s zijn nog te verdragen, maar de quests zelf zijn ontzettend saai. Ik mag het geen fetch quests noemen, maar ze bestaan voornamelijk uit craften en voltooien van een soort tempels. Het helpt daarbij ook niet dat de Realms eigenlijk oersaai zijn. Door de procedurele gegenereerde Realms kom je steeds dezelfde gebouwen en ruïnes tegen, die amper details bevatten. Een aantal van deze plekken bevatten quests waarbij je een puzzel moet oplossen, vijanden moet verslaan, NPC’s moet verdedigen of juist iets moet bouwen. Na dit een keer gedaan te hebben, is het niet bepaald boeiend om het weer te doen. Je zult wel moeten, wil je tenminste verder komen. Hetzelfde probleem is namelijk aanwezig bij de dungeons. In een survivalgame hoeft verkennen niet centraal te staan, maar ik mis in Nightingale echt de wow-factor. Al vanaf het begin had ik totaal geen behoefte om de Realms te verkennen en wilde ik alleen maar de quests afronden en snel materialen verzamelen. Dit is ontzettend zonde, want de trailers beloofden veel meer fantasie en mysterie. Iets wat we eigenlijk niet krijgen in deze versie van Nightingale. Nu moet ik wel zeggen dat de Realms er goed uitzien en een zonsopgang best indrukwekkend is.
Het uniekste element van Nightingale is de Realm Travel. Als Realm Walker kun je via een specifieke werkbank Realm-kaarten maken. Aan de hand hiervan kun je naar verschillende Realms reizen om materialen te verzamelen en quests af te ronden. Je zult de blauwdruk van een kaart eerst bij een handelaar moeten kopen of moeten verdienen door een tempel succesvol door te lopen. Om een Realm te openen moet je een Bioom-kaart inzetten en een major Realm-kaart. Dit bepaalt hoe lastig een Realm is en wat je er kunt vinden. Er zijn ook nog minor Realm-kaarten die handige bonussen en effecten geven. Dit kan betekenen dat de zon nooit ondergaat of dat je kunt vissen zonder aangevallen te worden. Het is een unieke en creatieve manier om spelers meer vrijheid te geven om de wereld te verkennen en dat moet ik zeker applaudisseren. Het is daardoor extra jammer dat de Realms niet interessant zijn.
Je bent gebonden aan de servers
Aan het begin van de game word je in de character creation gegooid, die in eerste instantie erg uitgebreid lijkt te zijn. Dat was meer een wens dan de werkelijkheid, want er missen nog heel veel opties. Hoewel het een erg leuk idee is dat je eerst de grootouders en ouders van je personage kunt kiezen om vervolgens via Genetica een personage te krijgen, voegt het weinig toe. Je kunt namelijk je personage alsnog helemaal aanpassen en dan kom je erachter dat de character creation eigenlijk nog niet af is. Het is niet mogelijk om tatoeages of littekens toe te voegen, want wanneer je dit aanklikt krijg je te lezen dat dit later wordt toegevoegd. Om dat te verzachten is het wel mogelijk om een achtergrondverhaal voor je personage te selecteren. Mijn personage was een handelaar en heeft daardoor veel vaardigheden aangeleerd. In theorie dan, want het voegt niets toe aan de game. Nightingale heeft namelijk geen level-up systeem of een skill tree, waardoor alleen je outfit verandert. Hetzelfde geldt trouwens voor de toegankelijkheidsopties, want deze zijn totaal niet aanwezig. Mocht je dus problemen ervaren met het spelen van games of gewoon wat extra instellingen willen hebben, dan kun je Nightingale overslaan. Ik kan namelijk ook niet zeggen dat het lettertype dat wordt gebruikt voor de lore-fragmenten zo lekker leest.
Nu is Nightingale een Early Access game, dus het bovenstaande is eenvoudig te vergeven, omdat je toch een leuk personage kunt maken. Waar ik vooral tegenaan loop met Nightingale is dat eigenlijk alles teleurstellend is. De potentie is overduidelijk, maar het wordt tegelijkertijd duidelijk dat Nightingale nog niet klaar is voor de Early Access-fase. Het is namelijk al moeilijk genoeg om de game fatsoenlijk te spelen. Inflexion Games heeft ervoor gekozen om Nightingale geen offline modus te geven, waardoor je verplicht bent om te spelen via de beschikbare servers. Ik lig niet wakker van een game die alleen online te spelen is, maar het veroorzaakt nu te veel problemen. Het duurt een aantal minuten voordat je toegang krijgt tot de server, waardoor de laadschermen erg lang zijn. Ik mag van geluk spreken dat ik stabiel en goed internet heb, maar zelfs dan waren er momenten dat ik amper kon rondlopen. De lag die je krijgt vanwege een hoge ping vind ik nog erger dan een slechte optimalisatie, maar deze game heeft beide. De ontwikkelaars hebben tijdens het schrijven van deze review bekendgemaakt dat er in de toekomst een offline modus wordt toegevoegd, maar daar hebben we nu nog even niets aan.
De rant is nog niet afgelopen, want ik keek ontzettend uit naar Nightingale. In de eerste zes uur kreeg ik echter al teleurstelling op teleurstelling te verwerken, waardoor mijn enthousiasme tot een dieptepunt is gedaald. Bij elk gameplaysysteem is de potentie duidelijk, maar wordt het gewenste niveau simpelweg niet behaald. Dat geldt niet voor het craftingsysteem, want dat is ontzettend uitgebreid en ook een beetje ingewikkeld. Net zoals in veel andere survivalgames heb je veel werkbanken nodig, die je dan weer toegang geven tot nieuwe materialen. Op deze manier krijg je betere gereedschappen, wapens en kleding. Je kunt de werkbanken net zoals in Valheim verbeteren door extra onderdelen naast de werkbank te plaatsen. Het probleem is echter dat de ontwikkelaars de focus volledig leggen op het craftingsysteem. Om verder te komen, ben je verplicht om bepaalde Gear Checks te halen en dat maakt de game één grote grind. Ik kan een goede grind wel waarderen, maar niet op deze manier. De grondstoffen zijn namelijk verdeeld in meerdere categorieën en die kun je niet combineren. Wil je dus leer maken dan moet je twee pelzen van een prooidier of twee van een roofdier hebben. Ik begrijp de gedachte achter dit systeem, omdat je later bijzondere Fae-wezens tegenkomt, maar dit zorgt ervoor dat de game zeer traag op gang komt. Het is niet mogelijk om onbeperkt grondstoffen te verzamelen, want er is een limiet aan de hoeveelheid die je kunt dragen. Het gaat hier om zwaarte, waardoor je na enkele stenen en wat hout nog trager loopt dan een slak. Gelukkig, wordt dit later opgelost met een rugzak en voelt het daardoor minder als een last. Daarnaast moet je tijdens het craften door meerdere menu’s navigeren en dat wordt op een gegeven moment vervelend. Vooral, omdat je daarna ook nog enkele secondes of minuten moet wachten tot de werkbank het item heeft gemaakt. Naarmate je vordert in de game kun je ook drie verschillende enchantments toevoegen, waardoor een wapen een bepaald effect krijgt. En is er altijd de mogelijkheid om je wapens, kleding en gereedschappen te upgraden.
Bouwen en vechten wordt niet goed beloond
Om veilig te blijven in je Realm word je verplicht om een eigen huis te bouwen. In het begin moet je dit doen met de standaard materialen, maar met behulp van blauwdrukken van handelaars krijg je steeds meer decoraties en bouwstukken. Dit zorgt ervoor dat je veilig bent tegen de regen, hagel en natuurlijk de kou of warmte. Het is daarnaast verplicht om regelmatig te eten en te slapen. Ik kan dan ook niet klagen over de survival-elementen, want de basis daarvan zit goed in elkaar. Je huis is natuurlijk ook de beste plek om alle kisten en werkbanken neer te zetten, want je bent vooral bezig met craften. Jouw eigen Realm is altijd bereikbaar, omdat je direct naar je huis kunt teleporteren. Dit laat zien dat Nightingale al een aantal Quality of Life-features heeft. Ik keek ernaar uit om te bouwen, maar dat enthousiasme werd beloond met een omslachtig systeem. Vanuit een menu moet je eerst blauwdrukken selecteren, die je vervolgens moet neerzetten en dan pas kun je grondstoffen eraan toevoegen. Het is wel mogelijk om alle grondstoffen in één keer te selecteren, waardoor je relatief snel kunt bouwen. Momenteel lijkt het bouwen geen invloed te hebben op het terrein, waardoor alles ook scheef komt te staan als je op een helling bouwt. Ik ben nog aan het begin van de game, maar ik zie weinig opties of redenen om te geloven dat je echt creatief aan de slag kunt met het bouwen. De bouwwerken in de wereld zijn namelijk net zo onpersoonlijk. Het is niet mogelijk om onbeperkt te bouwen, want er is een limiet. Je huis kan maar uit een bepaalde hoeveelheid bouwonderdelen bestaan.
De volgende teleurstelling is gebonden aan de combat en de houterige animaties. Ik benoemde al dat de Faewild gevaarlijk kan zijn en daardoor kom je veel wilde beesten en Fae-wezens tegen. De designs van de meeste Fae-wezens en eindbazen zijn creatief, maar dat geldt niet voor de aanvallen die ze hebben. Ze werken gewoon dezelfde aanvallen af en reageren niet op de speler. In combinatie met de houterige animaties, ziet dit er niet uit. De houterige animaties van je eigen personage kun je nog verstoppen door in de first-person modus te spelen, maar dat werkt niet voor de vijanden. Doordat vijanden gewoon op je afstormen is de combat nogal simpel. We zitten vast in een magische wereld, maar vechten doen we via de ouderwetse manier. Dit betekent dat je in het begin vooral met een bijl aan het rondhakken bent of vanaf een afstandje pijlen kunt afschieten. Simpele combat hoeft geen probleem te zijn, maar het voelt momenteel niet vloeiend aan en je wordt er ook niet voor beloond. Doordat er geen level-up systeem of skill tree aanwezig is, krijg je alleen wat materialen. Na een aantal wolven, Pale-wezens en zwijnen te hebben vermoord, was ik wel klaar met vechten. Zelfs de eindbazen zijn niet interessant genoeg om te bevechten, terwijl het toch een belangrijk onderdeel van de game is. Naast al deze problemen kampt Nightingale ook nog met de nodige bugs. Wanneer je op een werkbank iets hebt gemaakt, geeft de timer aan dat het klaar is. Er is echter niets te zien, waardoor je onzichtbare materialen oppakt. Een bug die vervelend is, maar niet veel invloed heeft. Helaas, zijn er meer voorbeelden. Zo kreeg ik telkens te horen dat ik aan het sterven was van de honger, maar was mijn hongerbalk nog gedeeltelijk vol. Het gebeurt ook regelmatig dat de icoontjes van mijn wapens en gereedschappen opeens niet meer werden getoond in de actiebalk. Het is toch wel handig om te weten waar de kruisboog en health potions staan. Dat probleem vertaalt zich naar meerdere menu’s, waardoor het niet altijd direct duidelijk is wat je nu precies aan het maken of bouwen bent.
Het gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessies via pc.