Review: Outriders - Zeg maar gerust Foutriders Pc

Outriders. Damn, wat had ik veel zin in die game. Ik als fantasy-nerd en JRPG-fanaat van het eerste uur heb om een of andere reden een zwak voor sci-fi en co-op shooters. Laat Outriders nou net een sci-fi third-person co-op looter shooter zijn met RPG-elementen. Klinkt als een droom die uitkomt, toch? Vol goede moed dook ik dan ook in de game, in de hoop dat deze titel die werd uitgegeven door Square Enix het er iets beter vanaf zou brengen dan de vorige die ik mocht reviewen. Ja, ik heb het over Balan Wonderworld waar ik al minstens net zo enthousiast over was en waar ik helaas toch flink teleurgesteld in raakte. Hoe brengt Outriders het er vanaf?

Press [ESC] to skip

Outriders gaat over een groep mensen die de aarde heeft moeten verlaten en op een nieuwe planeet, genaamd Enoch, een nieuwe civilisatie probeert op te bouwen. Op die planeet raast echter een vreemde storm die de Anomaly wordt genoemd. Eenieder die in deze nog net niet letterlijke shitstorm terechtkomt, gaat op gruwelijke wijze dood. Jij bent zelf een Outrider, een van de pioniers die op de nieuwe planeet het voortbestaan van de mensheid probeert zeker te stellen. Tijdens een expeditie kom jij ook in de Anomaly terecht en daar waar al jouw mede-Outriders het loodje hebben gelegd, heb jij er superkrachten van gekregen. De Anomaly heeft je veranderd in een Altered, die een van vier verschillende Classes met superkrachten beheerst. Na een lange cryoslaap om van je ongelukje bij te komen, kom je er echter achter dat je missie was mislukt en de hele planeet naar de godverdomme is gegaan. Uiteraard zijn er heel wat jaren verstreken en is het aan jou de taak om erachter te komen waar het in de tussentijd mis is gegaan en hoe jij en je nieuwe superkrachten deze onzin weer recht kunnen zetten.

Ok, als ik mijn samenvatting van het verhaal van Outriders zo teruglees, is het best wel een cringy verhaal dat eigenlijk helemaal nergens op slaat. Helaas ervaarde ik dat tijdens het spelen ook zo. Het verhaal an sich weet me niet te pakken, maar de manier waarop het verteld wordt ook niet. Als je vaker een van mijn pc-reviews hebt gelezen dan weet je dat ik op een asociaal grote ultrawide-monitor speel. Groot pluspunt is dat Outriders wel ultrawide-resoluties ondersteunt. Kleine kanttekening daarbij is dat de cutscenes dat niet doen. Het verhaal, dat grotendeels verteld wordt door middel van geanimeerde cutscenes die volledig voorzien zijn van voice-acting, moet ik bekijken met van die smerige zwarte randen aan de zijkanten van mijn scherm. Interessante keuze, People Can Fly. Daarnaast zijn de animaties en de belichting tijdens de cutscenes ook niets om over naar huis te schrijven. De animaties lijken uit een game uit 2017 te komen en de tenenkrommende dialogen geven me ook het gevoel alsof ik terug op de middelbare school ben beland. En nee, dat is in mijn geval absoluut geen compliment. Ook zijn sommige cutscenes gewoon gebugged en zie je een compleet zwart scherm. Skip!

Modden tot je een ons weegt

Goed, het verhaal en de animaties van Outriders zijn dan misschien niet je van het, maar hoe zit het met de gameplay? Als de game tenminste leuk is om te spelen, valt het lullige verhaal wel te overzien, toch? Dat is zeker waar, maar spoiler alert: de gameplay is op z'n zachtst gezegd middelmatig te noemen. Laat ik het eerst eens even hebben over die superkrachten die je hebt verkregen van de Anomaly. Deze superkrachten zijn verdeeld in vier verschillende Classes. Zo heb je de Pyromancer, een Ranged DPS Class die vuur kan beheersen, de Trickster, een Melee DPS Class die tijd kan beheersen, de Devastator, een Melee Tank Class die de aarde kan beheersen, en tot slot is er nog de Technomancer, die een Ranged Support Class is die kekke gadgets heeft. Elke Class heeft zijn eigen speelstijl en een eigen Skill Tree met drie verschillende algemene builds die je kunt maken. Het idee hierachter is erg leuk, ware het niet dat sommige Classes eigenlijk niet heel gemakkelijk kunnen overleven zonder teamgenoten van minstens een van de andere Classes. Nu is dat op zich geen probleem, daar Outriders online co-op en zelfs crossplay ondersteunt. Of ja, dat was tenminste de bedoeling. Sinds de dag van de release hebben de servers er een paar dagen uit gelegen, waardoor je niet samen kon spelen, maar ook niet alleen. Ja, zelfs als je in je eentje speelt, moet je te allen tijde online verbonden zijn. Logisch, voor een PvE-game zonder live service. Inmiddels zijn de servers stabiel, op een paar crashes hier en daar na. Crossplay tussen pc en console werkt op het moment van schrijven echter helaas nog steeds niet.

Anyways, even terug naar die superkrachten waar ik het over had. Je hebt dus superkrachten en een Skill Tree, waarmee je verschillende soorten builds voor je personage kunt aanmaken. De min-maxers en theorycrafters onder ons zouden hier heel enthousiast van worden. Er is genoeg variatie in de Skill Tree te vinden om echt de perfecte combinaties van Skills mee uit te vinden, maar er zijn ook drie standaard paden die je kunt volgen als je niet zo van de cijfertjes bent. Daarnaast zit er ook een crafting-systeem in. Je kunt namelijk elk wapen en elk stuk uitrusting dat je krijgt uit elkaar halen en alle mods die erop zaten, kun je dan hergebruiken op een nieuw wapen. Op zich erg leuk, maar dat zorgt er wel voor dat elk nieuw wapen dat je vindt, direct weer gemodificeerd wordt en dezelfde overpowered combinatie van mods opgeplakt krijgt en elke keer weer geüpgraded wordt. Het hele idee van een looter shooter waar je steeds moet grinden voor betere gear wordt dus zo wel een beetje redundant. Outriders werkt namelijk met World Tiers, een beetje vergelijkbaar met de Torment niveau's van Diablo. Hoe hoger je World Tier, hoe sterker de vijanden worden en hoe beter de loot drops zijn. In totaal zijn er vijftien World Tiers te verkennen, waarvan de eerste vier meer geschikt zijn voor casual gameplay. Ik heb echter niet echt gemerkt dat de vijanden op hogere World Tiers, of in latere levels, zo veel afwijken van de vijanden die je aan het begin tegenkomt. De meeste vijanden worden keer op keer hergebruikt, met een andere skin erop geplakt en het grootste verschil op hogere World Tiers is dat vijanden simpelweg meer schade toebrengen en meer HP hebben. Ik had graag meer creativiteit gezien wat de vijanden en de verschillende World Tiers betreft. De endgame speel je in de vorm van Expeditions, een soort Horde-modus die je zo snel mogelijk moet voltooien. Op zich leuk om je builds mee op de proef te stellen, maar vooral veel van hetzelfde.

Schiet mij maar lek

Het RPG-gedeelte van Outriders is dus redelijk ok te noemen. Hoe zit het echter met het shooter-gedeelte? Outriders is ontwikkeld door People Can Fly, die onder andere verantwoordelijk is voor Bulletstorm en Gears of War: Judgment, twee shooters die destijds hoge ogen hadden gegooid. Helaas moet ik je vertellen dat Outriders het er een stuk minder goed vanaf brengt. De combat loop is vrij saai en dat is juist wat je niet wilt in een shooter als deze. Outriders is een cover-based shooter met cover-mechanics die niet helemaal lekker werken. Je kunt je namelijk verschuilen achter muurtjes en andere obstakels, maar op het moment dat je ook maar het kleinste beetje van jezelf hebt blootgesteld, wat meestal onbedoeld gebeurt, wordt je direct door elke vijand overladen wordt met kogels. Ook worden er continu throwables op je gegooid, waardoor je elke keer van het ene muurtje naar het andere muurtje moet lopen. In Outriders kun je dat doen met slechts één druk op de knop, maar de helft van de tijd werkt dat gewoon niet. Daarnaast beloont de game je juist door agressief te spelen. Outriders kent namelijk geen health packs of andere voorwerpen waarmee je jezelf kunt genezen. Het Life Leech-systeem zorgt er namelijk voor dat je genezen wordt wanneer je een vijand verslaat binnen een bepaalde radius, of door vijanden simpelweg schade toe te brengen. Dit zorgt ervoor dat het tempo tijdens combat lekker hoog gehouden kan worden. Op zich een leuk systeem, maar de balans tussen het cover-systeem en de agressieve speelstijl met je superkrachten is daardoor wel een beetje ver te zoeken.

Wat Outriders dan wel weer heel goed doet, is een toffe wereld neerzetten. De planeet Enoch is op momenten indrukwekkend mooi. Gaandeweg kom je door verschillende prachtige gebieden die zich mijlenver uit lijken te strekken. Helaas moet ik hierbij wel vermelden dat dit slechts schijn is. Daar waar de wereld oneindig groot lijkt en de horizon gevuld is met prachtige landschappen, is de speelbare wereld een lineair gangenstelsel dat afgebakend wordt met onzichtbare muren. De mogelijkheid om de wereld ook maar een beetje te verkennen, is er dus totaal niet en dat is erg jammer, gezien de moeite die People Can Fly in de omgeving heeft gestoken. Daarnaast zorgt de cover-based combat loop ervoor dat je ook nooit voor een verrassing komt te staan. Als je lekker aan het lopen bent en je ziet ineens muurtjes, zandzakken of kisten staan, dan weet je dat je een encounter te wachten staat.