Review: Persona 5 Tactica - Prima spin-off Xbox Series

Als je je bedenkt dat de Persona-serie een spin-off is van Shin Megami Tensei en dat Persona 5 Tactica een spin-off is van Persona 5, dan vraag je je misschien af wanneer je te ver afgedwaald bent. De Persona-serie kent inmiddels een groot aantal games en spin-offs, waarvan Persona 5 er al meerdere heeft. Persona 5 Tactica is er dus een van, die de Phantom Thieves of Hearts in een nieuw avontuur stort.

Daar zijn de Phantom Thieves weer

Persona 5 Tactica volgt hetzelfde clubje koters als Persona 5, namelijk de Phantom Thieves of Hearts. De groep van Joker en zijn kompanen wordt in deze spin-off naar een soort Middeleeuwse dimensie in de Metaverse getransporteerd tijdens een bezoekje aan Café Leblanc. De groep leert dat in deze dimensie een vervelende dame genaamd Marie heerst over een groep Minion-achtige wezens die Legionnaires worden genoemd, die als een soort leger alles voor haar doen. Na een vervelende interactie tussen Marie en de Phantom Thieves, leert Joker een jongedame genaamd Erina kennen. Zij is de leidster van een verzetsgroep die strijdt tegen Marie. Samen met Erina proberen de Phantom Thieves Marie een halt toe te roepen en weer terug naar hun eigen dimensie te keren.

Het verhaal van Persona 5 Tactica is vermakelijk, maar niet super boeiend. Zonder al te veel te spoilen, is het weer zo'n typisch verhaal van een groep tieners die ge-isekai'd is naar een andere dimensie en probeert terug huiswaarts te keren met de hulp van een lokale held. Ondanks dat het verhaal prima te volgen is als je nog nooit eerder iets van Persona 5 gezien hebt, is het echt wel een heel stuk leuker als je het wel kent. Er wordt namelijk wel het een en ander uitgelegd dat je al zou begrijpen als je Persona 5 (Royal) hebt gespeeld, maar de uitleg is zo summier en oppervlakkig, dat je het een en ander aan diepgang zou missen als je als volledige leek in deze game zou stappen.

Je hoeft niet super slim te zijn

Zoals de naam al doet vermoeden, is Persona 5 Tactica een tactische game. Dat wil zeggen dat de combat verloopt zoals in games als XCOM of de Mario + Rabbids-games. Elk personage heeft een bepaald aantal vakjes dat hij of zij kan bewegen, plus nog een aanval doen. Deze aanval kan een schot zijn, een melee-aanval, of een aanval met je Persona. Net zoals in andere tactische games, is het zoeken van dekking hier ook belangrijk, ook voor je vijanden. Als je volledige dekking hebt, zullen schoten namelijk missen en als je half dekking hebt, halveert de schade. Weet je echter een vijand te raken wanneer hij niet in dekking staat, gaat hij neer en krijg je een extra beurt. Het is erg vermakelijk om te kijken hoe je het beste je personages kunt positioneren om je beurt zo lang mogelijk door te laten gaan en zo efficiënt mogelijk je vijanden uit te schakelen.

De combat is op zich niet zo heel lastig. Er zijn verschillende Persona mechanics die je in kunt zetten om je vijanden beter de baas te zijn, zoals de verschillende statuseffecten die je Persona's kunnen toebrengen en de All-Out Attack die je kunt doen door je personages in een driehoek te positioneren. Gedurende het spelen had ik op het standaard moeilijkheidsniveau echter weinig problemen. Wanneer je echter 0 tactisch inzicht hebt, of simpelweg alleen interesse hebt in het verhaal, kun je het moeilijkheidsniveau op het allerlaagst zetten. Tussendoor kun je echter wel Quests doen. Dit zijn een soort scenario's waarbij je een hele specifieke overwinningsvoorwaarde hebt. Deze zijn best uitdagend en vereisen een goed begrip van de verschillende mechanics. Ik moet zeggen dat ik de Quests misschien nog wel leuker vond dan de verhaalgevechten.

Verder een prima spin-off

Zoals het een goede persona-game betaamt, valt er meer te doen dan alleen gevechten. Zo komt ook het sociale aspect hier aan bod. Niet zo heel uitgebreid, maar je kunt tussendoor wel met je teamgenoten praten om zo meer van het verhaal en hun achtergrond te ontdekken. Ook is er weer een Velvet Room aanwezig waar je nieuwe Persona's kunt verkrijgen door ze met elkaar te fuseren. Daarnaast heb je ook de mogelijkheid om nieuwe wapens te kopen en voorgaande gevechten opnieuw te doen om andere tactieken uit te proberen en te kijken of je een gevecht nog beter kunt doorlopen.

Verder valt er vrij weinig op de game aan te merken. Op audiovisueel gebied zit het wel snor, zoals we gewend zijn van Atlus. De chibi-tekenstijl moet je wel liggen, maar als we smaak even loslaten en puur kijken naar de art direction, dan past deze tekenstijl zeker bij de game. De muziek is daarnaast ook enorm plezierig om naar te luisteren, met opzwepende rocknummers en de prachtige vocalen van Lyn, die we ook kennen van Persona 5 en diens andere spin-offs. Een perfecte manier om alles samen te brengen in een pakketje dat alles heeft voor de Persona-fan.