Review: Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville Xbox One

Het is weer tijd om je groene vrienden te planten en je zombies uit te graven. De nieuwe Plants vs. Zombies game is hier. Het is echter een nieuw deel in de Garden Warfare serie, niet het retro strategie spelletje waar we allemaal van houden. Ik zeg je meteen dat ik zeker gekwalificeerd ben om met deze game aan de slag te gaan. Voor degene onbekend met de serie, Plants vs Zombies: Garden Warfare is een cartoony, over de top shooter, met open wereld elementen. Deze serie heeft een speciaal plaatsje in mijn hart, want Plants vs. Zombies: Garden Warfare 2 is namelijk één van mijn favoriete thirdperson-shooters. Het bracht ongelooflijke energie en hectische gevechten, gecombineerd met prachtige settings en heerlijk gedesignde personages. Van balans was absoluut geen sprake, maar van plezier in ieder geval wel. Plus het feit dat er op PvP na ook nog eens ontzettend veel te doen was in de vorm van wereld exploratie en co-op survival missies, kwam ik tot de conclusie dat Plants vs. Zombies een waardige toevoeging was aan mijn lijstje van favoriete series. Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville lijkt alles wat werkte in het verleden nog groter te willen doen. Werkt dit altijd? Maak je groene duimen maar klaar voor wat zombiebestrijding, here we go!

Groeiende ambities

Laten we beginnen bij het begin. Je kunt Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville opsplitsen in drie secties. We beginnen bij de singeplayer. De singleplayer is groter dan ooit, want je blijft namelijk niet in één wereld hangen. Terwijl de iconische, maar in herhaling vallende soundtrack speelt, ga je naar verschillende locaties toe om daar missies uit te voeren. Zowel de planten als de zombies hebben unieke werelden voor hen beschikbaar gekregen. Qua omgevingen zien deze werelden er keurig uit. Elke wereld is goed gedesignd en zorgt voor een frisse look. Deze werelden zijn gevuld met leven, sidequests en NPC's waar jij mee aan de slag kunt. De opbouw voor elke wereld is echter hetzelfde. Je komt aan, je wordt voorgesteld met de andere personages en je gaat een probleem voor ze oplossen. Elke keer zijn het drie missies, waarbij je aan het einde tegen een mini-boss vecht. Elke keer weer. Ik kan je vertellen dat je op een gegeven moment deze formule wel doorhebt en dan begint het een beetje te steken. Deze missies kunnen best langdradig zijn, zeker als ze je uiteindelijk hetzelfde laten doen, maar dan met één of twee twists eraan.

Wel is het de moeite waard om door te zetten, moet ik meteen zeggen. Aan het einde van die drie missies krijg je de mogelijkheid om de Boss Gate open te maken. Dit is waar de singleplayer van Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville op zijn best is. Deze gevechten tegen de eindbaas zijn namelijk geweldig. Ze gooien de speler elke keer in een totaal uniek scenario en ze zijn allemaal groots en episch van schaal. Deze confrontaties zijn meer dan de schiet-knop ingedrukt houden. Er wordt van de speler verwacht mee te spelen volgens de regels die de eindbaas heeft, wat zorgt voor een verfrissende battle. Verder zijn de werelden gevuld met chests, collectables en gnome puzzels. Vooral de laatste enigmaatjes zijn entertainend om door heen te spelen, zeker wanneer de beloning achteraf flink waardevol is. Deze puzzels zijn echter wel onduidelijk en je zult dus flink aan de slag moeten als je ze wilt voltooien. Of je zoekt ze op op YouTube, ik zal niet oordelen.

Chaos als koploper

Waar een groot gedeelte van de mensen natuurlijk voor komt, is de PvP. Of in dit geval de PvZ. Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville heeft goed in de gaten wat werkte en brengt topfavoriete modi terug zoals Turf Takeover, Team Vanquish en gemixte events. De op class gebaseerde combat werkt vooral goed in Turf Takeover, omdat er zo veel ruimte is en diverse chokepoints waar verschillende personages goed zijn. Wil je een tank gebruiken met veel health om iets te forceren? Ga je gang! Of ben je liever een snelle, maar efficiënte healer? Elke rol kan vervuld worden. Turf Takeover is zonder twijfel weer een sterke toevoeging aan de game. Dankzij het grote spelersaantal is het complete chaos, wat zorgt voor een geniale PvP ervaring bij vlagen. Dit jaar hebben ze ook een nieuwe game modus toegevoegd genaamd Battle Arena. Deze nieuwe modus geeft een nieuwe kijk op de combat in Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville. De modus wordt gespeeld met vier planten tegen vier zombies. Het team dat als eerste vier rondes wint, is de winnaar. Elke ronde heb je één leven en je kunt elke class maar één keer gebruiken per game. Snel en levendig, deze game modus biedt de spelers een nieuwe Plants vs. Zombies ervaring die je nog nooit eerder bent tegengekomen in de serie.

Dit jaar is de PvP wel degelijk veranderd. Zoals ik al eerder zei, de vorige games waren dikke pret, maar over balans is niet te spreken. Helaas wordt deze trend doorgezet in Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville. Ondanks het feit dat ze variaties uit de game hebben gehaald, is het qua balans niet veel beter geworden. Terwijl de class variaties juist wel voor een heleboel herspeelbaarheid zorgden, zijn deze helaas afwezig dit jaar. Het is verre van onspeelbaar, maar je gaat je eraan irriteren, ik garandeer het. Chaos krijgt de voorkeur boven balans en dat werkt niet altijd. Al gaat er niks boven je shield gebruiken met de All-Star om zo wat zombielevens te redden, of daarentegen een intelligente play te maken met de Chomper om zo een speler terug te pakken die nét wat te vervelend deed.

Hersenvoedsel

Ondanks de balans problemen, is Plants vs. Zombies: Battle for Neighborville nog steeds sterk in zijn PvP aspect. Waar echter op bezuinigd lijkt te zijn, is de co-op PvE survival mode genaamd Graveyard en Garden Ops. In deze modus vecht je in je eentje of met maximaal drie andere spelers aan je zijde, tegen verschillende waves aan vijanden. Je beschermt tijdens deze waves je territorium. Normaal gesproken kon je zeker wel een tijdje bezig blijven met deze modus. Helaas is Ops ingekort naar slechts vijf waves en geen enkele wave is uitdagend. Het is een gemis en zelf een stap terug naar de eerdere versies van de survival modus. Er valt nog wel plezier te beleven, maar het is helaas niet meer zo goed als het eerst was.

De ervaringen in zowel PvP als de PvE modi, worden gedragen door het goede werk in het personage design. Elk personage heeft zijn voor- en nadelen, maar ze delen allemaal de eigenschap dat ze stuk voor stuk vermakelijk zijn om mee te spelen. De personages, nieuw en oud, zijn allemaal makkelijk te herkennen en zien er goed uit. Elk personage is compleet af te stemmen naar de wensen van de speler. Zo heb je een heleboel cosmetische items, waarmee je elke class een andere look kunt geven. Deze cosmetische items zijn op verschillende manieren te verdienen. Er is een RNG-systeem aanwezig, waar je voor dertigduizend munten een random balletje met zooi kunt kopen, maar je kunt ook kledingstukken verdienen door uitdagingen of zijmissies te voltooien. En dan misschien nog wel de grootste verrassing van dit jaar, de game heeft geen microtransactions. Bedankt EA, ik waardeer het. Laten we hopen dat ze wegblijven en niet later erin verwerkt worden. Want hoe het systeem nu staat, is eerlijk en bevredigend.

De screenshots zijn genomen tijdens de speelsessie op Xbox One X.