Review: Resident Evil 5 PlayStation 3

"Hmm...Wat zie ik er goed uit zeg, een stuk beter dan vroeger op de 32-bits spelcomputers. Heerlijk dat ik deze keer ook niet meer alleen ben, heb ook nog een mooi vrouwtje als side-kick. Gaaf man, alles is nu wat minder eng gelukkig. Even kijken, moeten we geen sleutels zoeken? Nee? Dat maakt het wel makkelijker zeg. Het valt me trouwens ook op dat we niet vaak terug hoeven te lopen. Er zijn ook wel iets meer vijanden deze keer valt me op. Ze blijven maar komen. Nou ja, eigenlijk ben ik alleen maar bezig met doorlopen en schieten trouwens deze missie, dus nadenken hoef ik lekker niet. Maar gelukkig verken ik half Afrika deze keer, dus genoeg te zien!"

Chris Redfield,
23 Februari 2009, Centraal Afrika

Eviltje zeven

Deze nieuwe Resident Evil (RE) mag dan wel het nummer 5 in de titel dragen, maar het is inmiddels al het zevende deel dat uit is gekomen in deze saga der ondoden. Naast deel 1 t/m 4 hebben we namelijk ook al RE Zero en RE X Code Veronica mogen overleven. Voor de fans die nu al klaar zitten met een virtueel vingertje hoog in de lucht: Ja, er zijn al meer titels uitgekomen inderdaad, maar die volgen het algemene verhaal niet of zijn meer hervertellingen, en horen dus ook niet bij het hoofdverhaal en tel ik daarom ook lekker niet mee. Nu bij deel 5 speel je weer met Chris Redfield, de mannelijke held uit deel 1, die in Afrika een vies klusje moet klaren, samen met een nieuwe heldin genaamd Sheva. In eerste instantie lijkt het alsof men enkel voortborduurt op het verhaal van RE 4 en Las Plagas, maar het toffe is dat het verhaal van RE 5 alle losse eindes en bulk aan plots bij elkaar weet te gooien en het mooi aan elkaar weet te rijgen tot 'n geheel.

Nieuw deel, oude aanpak

RE 5 speelt op het eerste gevoel net als RE 4; de camera zit recht achter je personage en je hebt in tegenstelling tot de andere games geen pre-rendered achtergronden en fixed cameraposities. De ouderwets en dronken aanvoelende besturing bracht mij gelijk in de sfeer van RE 4, dat vrijwel precies hetzelfde speelde, waardoor RE 5 niet iedereen even blij zal maken. Hoewel ik vind dat de besturing echt wel wat minder star had mogen aanvoelen en de conservatieve Japanse programmeurtjes het hadden mogen verbeteren, moet ik zeggen dat toen ik het eenmaal gewend was, ik er eigenlijk wel goed mee overweg kon. Je kunt heel precies richten (wanneer je dat wilt) en daarnaast kun je ook vrij impulsief tijdens het schietwerk met goeie timing een stevige muilpeer uitdelen aan de vijanden die zich binnen jouw aura wagen. Het belangrijkste van de gameplay werkt dus goed.

Shiny pretty

E'n ding mag duidelijk zijn: RE 5 ziet er schitterend uit. Hoewel tegenwoordig met onze dikke HD televisies en gepimpte über-pc's zo'n beetje alle games er wel goed uitzien, is het bij deze game toch wel dermate noemenswaardig dat het in mijn review mag komen te staan. In de game ga je heel wat locaties af die allen erg verschillen qua uiterlijk en allemaal zien ze er erg goed uitgewerkt uit. De karakters en vijanden zelf zijn ook erg goed geanimeerd en bevatten veel detail, en wanneer Sheva weer eens voor je uit rent heb je daarom dus ook een mooi uitzicht. Wat ik persoonlijk wel een beetje vreemd vond was dat men grotendeels alles redelijk realistisch heeft ontworpen qua omgeving, maar geregeld zit er ook een gebied tussen dat zelfs niet eens in de buurt van geloofwaardig komt en er meer uitziet als een spelshowarena waar 'onze kandidaten LIVE zullen knokken tegen zombies dames en heren!' Alleen dan zonder het opzwepende bombastische commentaar van Gaston, helaas.

Residential Wars of Evil Gears

Tot zover allemaal redelijk positief, maar een persoon als ik die al vanaf RE 1 de franchise op de voet heeft gevolgd kreeg ik toch een paar zure spelelementen te verwerken, die naar mijn mening totaal niet passen bij Resident Evil. RE 4 zat mooi tussen het oude en het nieuwe in, maar RE 5 heeft hetzelfde syndroom als waar ik veel games tegenwoordig, zoals Killzone 2 bijvoorbeeld, aan vind lijden: Het 'Gears of War Imitatie' syndroom. Ik heb echt genoten van Gears of War, maar ik vind het persoonlijk ook weer niet nodig dat iedere game die stijl gaat aanmeten van lineair leveldesign en van schietveld naar schietveld lopen. Bij RE 5 gaat het eigenlijk om actie, actie, actie. En al die actie word je vrijwel enkel in grote stortbakken door je strot geramd. Je loopt dus eigenlijk van de ene grote schietpartij naar de andere, en pas wanneer je op 70 procent bent van de game verandert dit gelukkig, om je de laatste 10 procent alsnog weer te trakteren op grote schietvelden. De meeste gamers zullen de game er waarschijnlijk alleen maar toffer door vinden, maar voor mij is het geen Resident Evil meer te noemen, maar kan het beter Land of Action heten. Voeg er ook nog de algemeen compleet waardeloze en nutteloze Quicktime Events aan toe (in alle games mogen ze van mij die QTE wettelijk gaan verbieden), en ik snap het al helemaal niet meer. En dan nog iets: Mensen kunnen zeggen wat ze willen, maar de suspense is echt enkel nog aanwezig als een subtiele ondertoon, want met zoveel actie en snelle vijanden bouwt men bepaald geen enge sfeer op. Het feit dat je nooit alleen bent in de game zorgt daar alleen maar nog meer voor.