Review: BlackSite: Area 51 Xbox 360

Geplaatst: 1 november 2007 21:29
Aangepast: 10 januari 2020 20:47

Er zijn zo van die momenten, waarop je geen zin hebt om al te veel na te denken. Op die momenten wil je geen tactische beslissingen nemen, maar wil je gewoon je verstand op nul zetten en schieten op alles wat beweegt. Op die momenten heb je een game nodig, die dan ook niet zo heel veel diepgang biedt. Op die momenten komt BlackSite goed van pas.

Simpel"

Want BlackSite is, bedoeld of onbedoeld, niet erg diepgaand. Dit is al te merken aan het verhaal. Het is een erg clich' hollywoodverhaal, dat zeker niet als uniek hoeft worden beschouwd. Je begint in Irak, waar je als Amerikaanse soldaat op zoek gaat naar massavernietigingswapens. Zoals in het echt ook gebeurde, vind je deze niet. Wat je wel aantreft, zijn mutanten. Amerika heeft, zo blijkt, geëxperimenteerd met buitenaardse technieken om zo supersoldaten te kweken. Natuurlijk pakte dit compleet verkeerd uit, en wanneer je eenmaal terug in Amerika ook de mutanten tegenkomt, is het jouw taak de wereld van dit tuig af te helpen.

En hoewel het verhaal dan erg clich' klinkt, is dat zeker geen reden om BlackSite niet te halen. Het past juist wel bij het 'simpele' karakter van de game. Simpel is overigens niet in de negatieve betekenis van het woord bedoeld. BlackSite is nou eenmaal niet al te diepgaand, waardoor een ingewikkeld verhaal met allerlei plotwisselingen niet past binnen de game.

"maar doeltreffend in zijn soort

Ook uit de gameplay blijkt dat BlackSite onder de categorie 'simpel' valt. De game kiest namelijk niet voor tactische beslissingen of moeilijke keuzes, maar houdt het bij het 'rennen, mikken, schieten'-principe. Bij rennen hoeft al niet veel nagedacht te worden, want het vermijden van moeilijke keuzes wordt ook toegepast op het leveldesign: er is over het algemeen maar 'n route mogelijk. En hoewel ook de vijanden zelfs op de hogere moeilijkheidsgraden niet al te snuggere types zijn, zijn de shoot-outs soms toch nog redelijk vermakelijk.

Je wordt bij deze vuurgevechten bijgestaan door een team van twee man. Teamgenoten kun je in beperkte mate opdrachten geven. Zo kun je ze doelwitten geven, dekking laten zoeken en deuren open laten breken, al werkt dit allemaal niet even goed altijd. Een puntje van diepgang zit hem in het moraal van je team. Wanneer jij als prutser de ene kogel na de andere opvangt, zal je team niet erg overtuigend vechten. Weet je echter de ene na de andere head shot op je naam te zetten, dan zal je team een stuk gemotiveerder zijn en ook een stuk beter mikken. Helaas blijkt de moraalfactor in praktijk geen grote invloed op de game te hebben, waardoor deze net zo goed weggelaten had kunnen worden.

Een ander miniem puntje van diepgang is te vinden in de vormen van cover die compleet aan gort geschoten kunnen worden, zodat er toch nog een klein beetje nagedacht kan worden bij het slachten van de mutanten. Naast mutanten zijn er reusachtige monsters te vinden, die vooral met behulp van veel vuurkracht tegen de vlakte moeten worden gebracht. Deze actievolle, helaas schaars aanwezige momenten zijn de reden dat je BlackSite door blijft spelen. De gevechten tegen de supersoldaten worden op den duur namelijk een beetje saai en dan zijn de grote monsters een fijne afwisseling. Ook is er afwisseling door voertuigen die je soms moet gebruiken. Zo krijg je af en toe een lift met een heli en zul je een aantal stukken moeten afleggen met de auto. Het nadeel is hierbij wel dat je met de auto vooral door rotsachtig gebied zult trekken, dus veel variatie zul je in de omgeving dan niet tegenkomen.

In orde

En hoewel de variatie in de omgeving voor lange stukken dan een probleem lijkt, wil dat niet zeggen dat de game er slecht uitziet. Over het algemeen is de game erg netjes afgewerkt. Hij voldoet dan wel niet aan de hoge standaarden van dit moment, maar dat maakt het kijken ernaar nog geen straf voor de ogen. Ook de muziek is in orde. Op spannende momenten brengt deze je helemaal in de stemming en ook het lossen van een schot is prima om aan te horen. Hier en daar zijn op het audiovisuele vlak nog wel wat slordigheden te vinden, maar over het algemeen is de game zeker niet slecht te noemen.

Eenzaam

Zoals je leest kent de game tot nu toe nog geen grote plus- of minpunten. Helaas zitten er wel degelijk minpunten in BlackSite, en deze zijn te vinden in het multiplayergedeelte van de game. Allereerst is er geen enkele vorm van offline multiplayer, want zowel coöperatief als tegen elkaar valt niet te strijden. Online kun je wel, maar hier zijn slecht 'capture the flag', 'death match', 'team death match' en 'human vs. reborn' te spelen. Deze laatste modus is de enige 'speciale' en houdt in dat wanneer je als mens gedood wordt door een mutant, je zelf ook zult veranderen in een mutant. Al met al niet heel spectaculair, vooral ook omdat er maar weinig mensen online te vinden zijn.

Het eindoordeel van Bart Ruijter

Al met al kunnen we dus stellen dat BlackSite niet goed is, maar ook niet slecht. Het verhaal en de gameplay houden het een simpele game en de graphics en het geluid zijn niet onaardig. Toch is het toevoegen van de moraalfactor iets wat misschien beter weggelaten had kunnen worden, zodat de vrijgekomen extra tijd had kunnen worden besteed aan een offline multiplayer of coöpmodus, waarvan nu enige vorm ook maar ontbreekt. Mede dankzij de kleine slordigheden in het audiovisuele gedeelte is BlackSite daarom geen shooter die je je na het uitspelen nog lang zult herinneren.

    Voldoende
  • Knallen zonder nadenken
  • Grafisch niet slecht
  • Geluid in orde
  • Moraal weinig invloed
  • Kleine foutjes
  • Geen coöp
Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot BlackSite: Area 51

Series

-

Uitgever

Midway

Reviewscore

Platforms

Pc, Xbox 360, PlayStation 3

Releasedatum

30 november 2007

Ontwikkelaar

Midway

Gameliner Awards

-

Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord