Review: Bright Memory: Infinite – Geschiedenis bij je scifi Pc

Eenmansstudio FYQD-studio komt met haar eerste game Bright Memory: Infinity. Het is een game met veel actie in een scifi-versie van China. Bright Memory: Infinity ziet eruit alsof het alle elementen van een goede shooter heeft. Mooie realistische graphics, snelle actie en een interessant plot. Ik was benieuwd of de game die belofte ook waar kan maken. Daarom ben ik voor deze review in de game gedoken.

Je stort meteen de actie in

Wanneer je Bright Memory: Infinity start, word je zonder veel introductie in de actie gegooid. Onze heldin, Shelia, wordt gevraagd om een plek met rare statische energie te onderzoeken. Ze wordt gewaarschuwd dat er ook vijanden zijn die ze tegen kan komen. Na een hele snelle vlucht is ze in enkele momenten in het gebied met de vreemde energie. Er zweeft een groot zwart gat in de lucht en haar vliegtuig wordt onbestuurbaar. Na een parachutevlucht naar beneden begint de actie meteen. Je moet meteen wat vijanden neerschieten, terwijl ze je beschieten. Als speler leer je zo langzaam hoe je deze vijanden kan afmaken.

Je hebt een speciaal pak dat je kunt inzetten om in je eentje grote groepen te verslaan. Je kunt vijanden naar je toetrekken en laten zweven. Met een zwaard kun je ook snel op je vijanden inhakken. Als een soort elitesoldaat baan je je een weg door de omgeving om uit te zoeken wat er aan de hand is. Soms verschijnen er vijanden uit het niets die eruitzien alsof ze uit de geschiedenis zijn gehaald. Vreemde gladiatoren gaan je te lijf met zwaarden en grote hamers. Ook kom je uiteindelijk een samoerai figuur tegen die je belooft meer te vertellen als je hem verslaat. Langzaam vogel je zo uit wat er allemaal aan de hand is met de mensen uit de geschiedenis en het zwarte gat.

Schieten, springen en hakken

De actie is snel en bevredigend. Je kunt sommige secties spelen als een normale shooter met vijanden die terugschieten, maar je hebt speciale krachten die het allemaal een stuk leuker maken. Je kunt mensen naar je toe halen of met een energiegolf gewelddadig van je afduwen. Ook heb je krachten die je mobiliteit beter maken, voor zowel de gevechten als om het level te beklimmen. Je kunt jezelf met een zwaardslag op je vijand afvuren of met wat vaart langs een muur rennen. Ook kun je de wel bekende dubbele jump uitvoeren om verder te springen.

Wanneer je grote aantallen vijanden of vijanden die extra sterk zijn voor je hebt, moet je deze krachten inzetten, want anders overleef je het niet. Hierdoor sta je nauwelijks stil en het is ook niet mogelijk om dekking te zoeken achter objecten. Dit houdt de gevechten dynamisch. Over het algemeen werken deze krachten goed als je de ruimte hebt om deze in te zetten. Soms kom je in een kleinere omgeving terecht zoals een smalle gang en dan kan het voelen alsof deze krachten tegen je werken in plaats van met je. Je kunt bijvoorbeeld achter objecten blijven hangen en dan sla of schiet je in de lucht in plaats van op je vijand. Gelukkig heeft de game veel open ruimtes waar je de vijand te lijf gaat.

Diep plot of B-Film?

De stijl van de game en het plot doen me meteen denken aan Hideo Kojima. De manier hoe er met veel toeters en bellen het plot, wat eerst vreemd lijkt, langzaam in focus wordt gebracht, doet wel denken aan zijn stijl. Dit is wel weer in contrast met de dialogen in de game. Die zijn namelijk meer recht voor zijn raap en lijken ook te passen in een B-film met veel actie. Hierdoor voelt de game soms aan als een goedkopere namaakversie van een Kojima-game. Ondanks de dialogen vond ik het verhaal interessant om te volgen.

De omgevingen zijn ook erg mooi, filmisch en zijn gebaseerd op echte locaties in China. Het is duidelijk dat de game je het gevoel probeert te geven alsof je door een film speelt. Gelukkig leidt de gameplay daar niet onder want, ondanks het grote plot, voeren de shooter elementen de boventoon.