Review: DNF Duel - De underdog versus de titanen Pc

Binnen de redactie van Gameliner sta ik een soort van bekend als de fighting expert. Niet per se omdat ik zo graag met alles en iedereen op de vuist ga, maar juist omdat ik iedere fightinggame even aan de tand wil voelen. Iedereen kent de groten der Aarde zoals Tekken, Street Fighter en Mortal Kombat nu wel, maar soms passeert er een underdog die het gevecht met de titanen aan durft te gaan. DNF Duel komt voor mij vanuit het niets met een rechtse op de kaak die inslaat als een bom. De hyper gestileerde fightinggame heeft veel om over te praten en is in voor een flink robbertje knokken. Maar heeft DNF Duel voldoende in huis om zich te meten met de allerbesten binnen het fighting genre? We zoeken het uit in deze review van DNF Duel!

Planning is key

DNF Duel kent zijn oorsprong bij twee gerenommeerde studio’s binnen de fightinggame kringen. Arc System Works – die we kennen van onder andere mijn Guilty Gear Strive review en de BlazBlue-games – en Eighting – bekend van onder ander Marvel vs. Capcom Infinite – hebben de handen ineengeslagen om het relatief onbekende DNF-roster in het westen te introduceren. DNF kent zijn oorsprong weer uit een MMO uit 2005 met de naam DFO – oftewel Dungeon Fighter Online -. Zegt dit je allemaal niets? Geen probleem, de franchise zelf zegt mij namelijk ook geen zak. Het draait immers om het knokken en dat zit mede dankzij de ervaring van Arc System Works en Eighting wel snor.

Dit is typisch zo’n game die bijzonder eenvoudig is om op te pakken, maar bijzonder lastig is om daadwerkelijk onder de knie te krijgen. DNF Duel kent een vier knops battlesysteem. Dit wil zeggen dat je met de vier face buttons van een controller alle moves kunt uitvoeren. Je hebt een Weak-, Medium-, Skill- en Magic attack. Nu klinkt dat als vertrouwde kost, maar er zit een addertje onder het gras. Ieder personage heeft namelijk een Mana-meter. Deze Mana-meter loopt leeg bij het gebruiken van Magic-attacks. Gebruik je ze teveel, dan raak je uitgeput en kan je dus even geen magic gebruiken. Naarmate je vecht vult deze meter weer aan en kan je dus weer even losgaan met het spammen van de meest complexe moves. Er komt in DNF Duel dus ook een stukje resource management kijken.

Easy to learn, hard to master

Wat DNF Duel zo instapvriendelijk maakt, is het feit dat je de magic attacks met slechts een druk op de knop tevoorschijn kunt toveren. Het is een beetje het Super Smash Bros.-concept. Hierbij druk je de stick een kant op, druk je op de knop en voer je een bepaalde move uit. Naar beneden + A is bijvoorbeeld een anti air-move, naar rechts + A is een voorwaartse attack, et cetera. Ieder soort magic attack heeft zijn eigen MP (mana) budget. Voer je echter de juiste input uit en vertrouw je niet enkel op de simpele input, dan kost het je minder mana. Zo houd je meer mana over om zo ook weer meer aanvallen te kunnen doen. Als kers op de taart kom je ook nog eens “Awakened State” wanneer jouw health onder de dertig procent komt te liggen. Hiermee ontgrendelt ieder personage een passive skill die ervoor zorgt dat je sneller bent, damage healed of extra schade aanricht. Naast de passive krijg je door de linker trigger in te drukken ook nog eens een ultieme aanval á la Mortal Kombat’s X-Ray Attacks. Mis je de kans? Dan krijg je helaas niet nog eens de mogelijkheid om het diezelfde ronde nog eens te proberen.

Resource management speelt dus een grote rol in deze traditionele fighting game. Het stopt echter niet bij het managen van je Mana. Je kunt namelijk ook "White Health" inruilen voor wat extra mana. Deze zogeheten white health krijg je wanneer je aanvallen succesvol blokkeert en fungeert een beetje als blocked damage. Word je niet geraakt door een magic attack, dan herstelt dit vanzelf weer. Je kunt jezelf echter cleansen door middel van het uitvoeren van een "Conversion", waardoor je de white health op je meter inruilt voor nieuwe mana. Erg handig wanneer je combo net dat extra beetje power kan gebruiken. Het inzetten van een Conversion in ruil voor mana is een echte high risk – high reward tactiek en zeker niet geschikt voor de beginners. Weet je het echter succesvol in te zetten, dan ben je al snel de koning van de apenrots.

Het gaat allemaal om wilskracht

Alhoewel de combat behoorlijk complex kan zijn, is het aantal modi dat absoluut niet. DNF Duel biedt een handjevol modi die je precies geven wat je nodig hebt. Op multiplayer gebied kunnen we kiezen uit een ranked match of een player match. De player match dropt je – net als in Guilty Gear Strive of Dragon Ball Fighterz – in een online lobby waar je met een chibi kunt rondlopen. Zie je een speler achter een arcadekast zitten, dan kan je deze uitdagen. Niet heel complex, maar het werkt prima en de matchmaking zelf doet het ook meer dan uitstekend.

Op het gebied van singleplayer is er meer keuze. De story modus lijkt aanvankelijk het meest aantrekkelijke om mee te beginnen. Alle veertien personages beschikken over een eigen verhaal die draait om het veroveren van “Will”. Deze orbs verzamel je door andere vechters te verslaan. Bijzonder is het niet, maar één keer doorspelen is gewenst. Na een volledige playthrough ontgrendel je namelijk een nieuw personage! Naast de story modus beschik je ook nog over een Arcade modus (bestaande uit acht stages), een survival modus en een training ruimte. Allemaal even waardevol waarbij de Survival modus mij het meest wist te bekoren. Ook dit concept is inmiddels wel bekend, win een ronde, verdien wat punten en investeer deze in je personage. Zo kan je HP weer aanvullen, damage toe laten nemen of een betere verdediging krijgen. Een Japanse fightingame is natuurlijk niet compleet zonder een over-the-top, compleet idiote, veel te sterke eindbaas. Logischerwijs kan die in DNF Duel dan ook niet ontbreken.

Goed, we hebben dus een instapvriendelijke, ultra gestileerde, vingervlugge, resource managende fightinggame in handen. Het oog en oor willen echter ook nog wat en daar valt genoeg over te zeggen. Nog niet zo heel lang geleden produceerde Arc Systeem Works, één van de ontwikkelaars die dus ook DNF Duel heeft gemaakt, Guilty Gear: Strive, een game die ik de hemel in prees vanwege zijn visuele stijl. Alhoewel DNF Duel een bijzonder sterk roster kent, is het overduidelijk dat deze game met aanmerkelijk minder budget is gemaakt. Dit zie je niet per se wanneer het aankomt op visuele stijl of graphics, maar juist in de vormgeving van het algehele product. Menu’s zijn eenvoudig en de manier van storytelling is bijzonder simplistisch. De story mode wordt namelijk vrijwel volledig uit de doeken gedaan als visual novel. De graphics zijn hier matig en ook het verhaal zelf is niet heel erg denderend. Het dient voornamelijk als plotlijn om je van het ene gevecht naar het andere te loodsen. Ook qua audiodesign weet de game mij niet bijzonder te overtuigen. Het is niet heel erg storend, maar ik kan mij tijdens het schrijven letterlijk nul nummers voor de geest halen.