Review: Endling: Extinction is Forever - toont een ander perspectief Pc

Een tijdje terug mocht ik al aan de slag met de demo van Endling voor een preview. Ik vond de demo toen te kort en wilde direct meer weten over het verhaal en de wereld. Het heeft dan ook flink wat geduld gekost, maar de game is nu officieel uit. Wederom werd ik helemaal door de sfeer meegenomen en wist het verhaal mij uiteindelijk compleet te verrassen. Endling: Extinction is Forever toont dan ook eens een ander perspectief en weet dat goed over te brengen. Hoe de game dat doet en of het je geld waard is, lees je in deze review.

Een ouder beschermd zijn kinderen

De wereld die we kennen staat compleet op zijn kop in Endling. Na een bosbrand weet een drachtige vos een schuilplaats te vinden om te bevallen van vier welpen. Het bestaan van de vos hangt dan ook af van deze welpen, want uitsterving dreigt. Het doel is om de welpen groot te brengen en te overleven in de ruige wereld, waarin de mens de vijand is. Hoewel er kwaadaardige mensen aanwezig zijn, hebben sommige ook geen keus. Terwijl de fabrieken vuile lucht uitstoten en het afval overal in de natuur wordt gedumpt, leven er veel mensen op de vuilnisbelt. In de half gekapte bossen vind je soms ook een kamp of huisje. De mensen zien er mager uit en hebben blijkbaar net zoveel moeite om te overleven. De manier waarop de mensen met de natuur omgaan heeft dus niet alleen invloed gehad op de dieren zelf. Hierdoor toont Endling een keer een ander perspectief. Niet alleen omdat je als vos speelt en het verhaal op die manier ervaart, maar ook omdat het verhaal draait om een volwassen man. Hij is namelijk de persoon die aan het begin van de game één van de welpen uit het nest lokt met het plan om de vacht te verkopen. Waarom hij dit doet en hoe het verhaal verder gaat, ga ik niet vertellen. Eén van de belangrijkste elementen uit Endling is namelijk het ontdekken van het verhaal. Dit wordt dan ook op een unieke manier gedaan. Als vos moet je telkens een paars geurspoor volgen om te achterhalen waar de welp is. Bij de voorwerpen die je vindt, krijg je vervolgens een geschetst beeld te zien. Op deze nachten moet je direct alle drie de sporen vinden, want anders begin je de volgende nacht opnieuw. Gelukkig zijn de voorwerpen nooit ver van elkaar verwijderd.

Door de sfeer van de game zit je direct in het verhaal en is het nogal pijnlijk wanneer een welp dood neervalt, omdat het al een tijdje niet heeft gegeten. De visuele stijl van de game is echt prachtig en de soundtrack is best wel droevig. Die combinatie past perfect bij het verhaal en de wereld waarin onze vos leeft. Tijdens de nachtelijke verkenningstochten kom je ook enkele andere dieren tegen. Als je wilt dat de welpen in leven blijven, moet je langs de uil sluipen en de dassen ontwijken. Uiteindelijk proberen zij net zo hard te overleven en voor hun jongen te zorgen als je zelf doet. Omdat Endling draait om het overleven, is het een game die je twee keer kunt spelen. Eerst om de gehele game te begrijpen en de tweede keer om volledig te genieten van de sfeer. Je hebt dan ook meer kansen om je welpen in leven te houden, want ik was er al snel twee kwijt.

Rennen voor je leven

Na de bevalling kun je direct de kleuren van de welpen aanpassen, zodat er al een connectie ontstaat. Het is nogal vervelend als ze direct sterven net nadat je ze schattige vlekjes hebt gegeven. Dat is precies wat er gebeurde, toen ik Endling speelde. Het moment zelf is niet alleen zielig te noemen, maar ook het feit dat de lijken blijven liggen, versterkt dat gevoel. De game blijft je eraan herinneren wat een slechte moeder je bent geweest. De welpen zijn afhankelijk van jou voor voedsel en dat is in het begin best lastig. Het zijn vooral de andere gebieden waar je eenvoudig een rat, konijn of een duif vindt om op te jagen. In het begin moet je het vooral doen van bessen, vis en de afvalzakken. De game helpt je hiermee door een groen geurspoor te tonen. Wanneer je net begint, is het lastig om genoeg voedsel te verzamelen, maar dat komt ook omdat ik nog niet helemaal wist wat de bedoeling was. Je krijgt namelijk niet alle nachten het paarse geurspoor te zien en dan moet je op verkenning. De map is niet heel groot, maar via de holen van de das kun je snel van de ene plek naar de ander. Niet alle wegen zijn direct begaanbaar. Soms moet je de dagen afwachten, zodat er een speciaal evenement wordt getriggerd. Op andere momenten zijn er mensen aanwezig die ervoor zorgen dat je er niet langs kunt.

Daarnaast is het de bedoeling dat je de welpen bepaalde vaardigheden aanleert, zodat je verder kunt komen. In het begin kan een welp nog niet klimmen, zodat je ook niet via een pijp richting de fabriek kunt. Ze kunnen ook niet jagen, waardoor jij het voedsel voor ze op de grond moet leggen. Wanneer de welpen geleerd hebben om door smalle openingen te kruipen, hebben ze wel zelf toegang tot voedsel. In de nacht kun je relatief veilig de omgeving verkennen, maar naarmate het lichter wordt verschijnen er steeds meer mensen. Sommige zijn bezig met hun eigen werk, maar reageren direct als ze je zien. Weer andere mensen jagen je weg of zijn actief op zoek naar de vos. Over het algemeen kun je een mens één keertje aanvallen om er dan snel langs te lopen. Wanneer het een tweede keer gebeurt moet je de nacht opnieuw doen, want dat overleef je niet. Naast de mensen zijn er ook valstrikken op de paden geplaatst, waar je overheen moet springen. Elke keer als de vos gewond raakt, gaat ze langzamer lopen waardoor de nacht nog sneller voorbij is. Om wat snelheid te krijgen is het wel mogelijk om een welp in je bek te nemen, maar dat heeft minder nut als alle welpen nog leven. In Endling: Extinction is Forever ervaar je dus in vijf uur het moeilijke leven van een vos en zie je de impact die de mensen hebben op de natuur.