Review: Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse - Spannend, maar frustrerend Pc

2023 lijkt het jaar van de horror remakes te worden. Zo hebben we dit jaar natuurlijk al de remake van de originele Dead Space gehad, die erg goed werd ontvangen. Ik ben aan de slag gegaan met een andere remake, die misschien een wat specifieker publiek aanspreekt dan Dead Space. Een game die in 2008 uitkwam als exclusive voor de Wii, maar nu als remaster naar de pc en consoles komt met vernieuwde graphics en controls. Ja, ik heb het uiteraard over Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse. In deze review lees je hoe ik de vernieuwde versie van de game heb ervaren.

Volgens mij staat er iemand achter me

Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse volgt het verhaal rondom het mysterieuze Rougetsu Island. Vijf meisjes werden hier gevangengehouden als kind, maar herinneren zich er als volwassenen bijna niets meer van. Twee van die meisjes overlijden onder vreemde omstandigheden, wat de andere drie ertoe zet terug te keren naar het eiland om uit te zoeken wat er in hun kindertijd met hen gebeurd is. Je raadt het al: slecht idee. Eén van hen wordt in het eerste uur op het eiland al vermoord door een wraakzuchtige geest. En toen waren er nog twee. Met hen ga je het eiland verkennen en proberen erachter te komen wat er in het verleden is gebeurd, terwijl je de Camera Obscura gebruikt om boze geesten bij je weg te houden. Het enige dat je weet is dat het culturele festival ter ere van de maan dat ieder jaar op het eiland wordt gehouden een belangrijk onderdeel van het verhaal is.

Je rouleert tussen de twee meisjes die nog over zijn, die beiden hun eigen vage herinneringen hebben van hun kindertijd. Stukje bij beetje komen er meer herinneringen terug en vind je meer aanwijzingen, maar de game neemt echt zijn tijd. Als je niet van slow pace houdt, is Fatal Frame waarschijnlijk niet de franchise voor jou. Maar geloof me, de ontknopingen in het verhaal zijn echt wel het wachten waard. Geef het in ieder geval een kans, zou ik zeggen. De manier waarop het verhaal zich langzaam ontvouwt, doet me erg denken aan de eerste drie Silent Hill games. De spanning wordt goed opgebouwd en dat merk je ook echt in de sfeer van de game. Er wordt af en toe wel gebruikgemaakt van jumpscares, maar het enge in Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse zit hem juist in de opbouw naar gebeurtenissen toe. De nare, constante achtergrondmuziek die bijna niet meer als muziek voelt, het korrelige beeld dat verschijnt wanneer je in de buurt van een geest bent en de camera aanzichten die ervoor zorgen dat je soms gewoon niet kunt zien of er iets om de hoek of achter een deur op je staat te wachten. Allemaal dingen die de Silent Hill fans waarschijnlijk wel herkennen. Het was niet voor niets dat ik tijdens het spelen constant achter me aan het kijken, steeds half verwachtend dat er een boze geest mee aan het kijken was.

Moet je plassen of zo?

Helaas kan ik niet alleen maar positieve dingen over de game zeggen, al had ik dat wel graag gedaan. De sfeer en de manier waarop het verhaal wordt verteld is echt top, maar de besturing zorgt voor zoveel frustratie dat ik die positieve kanten op sommige momenten echt niet meer in kon zien. Er lijkt bagger weinig moeite in te zijn gestoken om de besturing te optimaliseren voor de pc. Zelfs met een maximale sensitivity voor het rondkijken en het hanteren van de Camera Obscura is de besturing nog veel te sloom en onhandig. Dat is niet bepaald prettig als gevechten met geesten vooral bestaan uit constant van richting veranderen, aangezien de vijand van alle kanten kan komen, zelfs door de muur heen. Het is niet alleen een verschrikkelijk gedoe om de richting waarin je personage kijkt goed te richten, je moet afzonderlijk daarvan ook nog de straal van je zaklamp besturen. En die is erg belangrijk, want je ziet alleen voorwerpen die je kunt onderzoeken als je eroverheen gaat met de lichtstraal. Echt heel erg jammer en enorm frustrerend.

Een ander ding waar ik me echt aan heb zitten ergeren in Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse, is het feit dat je gewoon niet kunt rennen. Nou ja, volgens de tutorial kun je rennen, maar het is meer ‘rennen’. De snelheid waarop je beweegt verandert eigenlijk niet, het enige verschil is dat het personage gaat lopen als een Sim die nodig moet plassen. Het feit dat je niet echt kunt rennen zou me in de meeste horrorgames die erg op het verhaal gericht zijn normaal niet zo storen. Het probleem in deze game is dat je constant van hot naar her wordt gestuurd om weer een voorwerp of een code of iets dergelijks te vinden. Als je keer op keer door dezelfde eindeloze gangen moet, die ook nog allemaal op elkaar lijken, wil je dat snel kunnen doen. Niet op een help-ik-ga-zo-in-mijn-broek-plassen tempo. Wellicht een tip voor de ontwikkelaar om de volgende keer wat meer moeite in de besturing te steken en wat minder in zorgen dat de borsten van de personages bij elke kleine beweging alle kanten op wiebelen.

Fijne nieuwe functie, jammer dat het nodig is

Gelukkig is het vinden van objecten in ieder geval iets makkelijker gemaakt door een nieuwe functie die de ontwikkelaar heeft toegevoegd in de game. Als je in de buurt komt van een plek die je kunt onderzoeken of een voorwerp dat je op kunt pakken, verschijnt er rechtsonder in het scherm een blauw filament. Hoe feller de kleur wordt, hoe dichter je bij de plek of het voorwerp bent. Dat is een fijne bijkomstigheid, maar het is jammer dat het nodig is. Daarnaast geeft het me af en toe nog meer frustratie, omdat ik weet dat er iets ligt, maar ik zo aan het kloten ben om mijn personage goed voor het voorwerp te zetten om het eindelijk op te kunnen pakken. Voor mensen die de game vooral voor het verhaal spelen, ben ik bang dat de slecht werkende besturing een grote afknapper zal zijn. Voor mij was het dat in ieder geval wel.

Op grafisch gebied is de game wel wat opgepoetst, maar dit valt vooral op in cutscenes. Voor de rest valt het verschil wel mee. Nu vind ik dat niet storend, aangezien ik dit ook niet per se belangrijk vind bij een goede horror game. De verhouding tussen het verkennen van het eiland of het vinden van aanwijzingen en het wegjagen van geesten met de Camera Obscura is goed in balans. De gameplay wordt daardoor gelukkig niet snel eentonig. Daarnaast kun je allerlei upgrades en verschillende lenzen vinden voor je ‘wapen’. Gelukkig krijg je ook de mogelijkheid om items te kopen die je levenspunten weer bijvullen als je weer eens bijna doodgaat, omdat de besturing niet meewerkt en een geest je te pakken krijgt.