Review: Humankind - Gaat zorgen voor concurrentie Pc

In mijn preview van Humankind begon ik over mijn enthousiasme voor de game en de uiteindelijke teleurstelling dat de game telkens werd uitgesteld. Ik begon langzaamaan het idee te krijgen dat de game niet aan de vele verwachtingen ging voldoen en dat gevoel is dan ook uitgekomen. Humankind is een 4X-strategy game die net als vele andere games in het genre nog enkele updates nodig heeft na de release om tot de volle potentie te komen. En toch kan Humankind niet ontbreken in je collectie. Tegenstrijdig? Een beetje wel en waarom dat zo is, leg ik je uit in deze review.

De keuze is reuze

Humankind begint met de mogelijkheid om een personage te kiezen die gaat dienen als avatar. De lijst bestaat uit een aantal personages die al gemaakt zijn, maar je kunt ook zelf aan de slag. Het creëren van je eigen personage is iets wat je verwacht in een RPG, maar niet direct in een 4X-strategie game. Ik ben nog steeds verbaasd hoe uitgewerkt dit onderdeel van Humankind is. Alles aan het gezicht kan namelijk veranderd worden en ik telde al een selectie van meer dan veertig neuzen. De customisatie-opties voor het personage zijn dus erg uitgebreid, waardoor je alle kanten op kunt. Daarnaast zijn er ook nog verschillende persoonlijkheidstypes, kwaliteiten en vooroordelen. Er is een hele lijst om uit te kiezen, maar niet alles is direct beschikbaar. Het lijkt er dan ook op dat je dit vrijspeelt door bepaalde keuzes te maken in je games. Als je bijvoorbeeld als kwaliteit landbouwer kiest, dan produceert een landbouwdistrict meer voedsel. Het is mogelijk om dit elke keer te veranderen, dus je kunt meerdere strategieën aanwenden. Om de personalisatie helemaal af te maken, moet je nog de kleur en het symbool van je vlag bepalen.

Het opstarten van een game geeft ook al flink wat keuzes. Het menu dat je krijgt, is niet heel anders dan die van Civilization VI en gaat voornamelijk over de wereld. Zo kun je de grootte van de map bepalen, de hoeveelheid continenten en eilanden, en hoe dit allemaal op de map verschijnt. Uiteraard is er ook de nog de keuze uit de moeilijkheidsgraad, de hoeveelheid zetten die je wilt en hoeveel andere groepen er aanwezig zijn op de map. Wat ik zelf erg prettig vond, is dat er een vredesoptie is. Wanneer je dit aankruist, zijn de andere groepen minder snel geneigd om oorlog te voeren. Ik kan wel direct een nadeel van Humankind benoemen en dat is de hoeveelheid zetten. Een normale game duurt ongeveer driehonderd zetten en de zogenaamde Endless Mode heeft er zeshonderd. Dit is eigenlijk helemaal niet veel en zorgt ervoor dat je weinig tijd hebt om echt je stad uit te breiden. Er zitten meerdere problemen aan dit systeem vast, maar daar kom ik straks nog op terug.

Wanneer je dan eindelijk terecht komt op de map van je nieuwe game wordt het pas echt tijd om beslissingen te nemen. Humankind kent ontzettend veel systemen en in het begin zorgt dit voor een overweldigend gevoel, vooral omdat de interface vol zit met icoontjes en allerlei tekstbalken. Ik ben ervan overtuigd dat dit visueel wat beter kan, zodat het niet zo vol oogt. Het is echter niet direct een groot minpunt, want de charme van het 4X-strategie genre is juist het uitvogelen van alle systemen. Humankind kent dan ook een systeem van willekeurige gebeurtenissen. Dit betekent dat er op willekeurige momenten een gebeurtenis plaatsvindt waar je op moet reageren. Meestal krijg je drie opties om uit te kiezen die invloed hebben op de invloedssfeer. Toen ik op wetenschappelijk gebied de kalender had onderzocht, kreeg ik vrij direct de vraag wat we ermee gaan doen. Volgen we de traditionele versie waarbij de stand van de maan wordt gebruikt? Of richten we ons meer op de toekomst en kies je voor de kalender gericht op de zon, wat beter past bij de seizoenen. Dit is een onschuldig voorbeeld, maar er zijn ook gebeurtenissen waarbij de gemaakte keuze een rampzalig gevolg kan hebben. Door deze vraagstukken kreeg ik echt het idee dat ik bezig was met het besturen van een stad en rijk. Het is dan wel jammer dat ik tijdens mijn tweede game precies dezelfde vraagstukken kreeg. Ze mogen zeker wat meer van dit soort gebeurtenissen toevoegen, of zorgen voor meer afwisseling.

Ontmoet de verschillende culturen

Het verkooppraatje van Humankind is sinds de aankondiging altijd gericht geweest op de verschillende culturen in de game. Niet alleen de verschillende culturen, maar juist dat je gedurende een game kunt wisselen van cultuur. Dit is dan ook de reden waarom Humankind anders is dan de bekende 4X-strategie game Civilization VI. Velen zagen Humankind als de mogelijke concurrentie van Civilization VI en ze worden daardoor al sinds het begin met elkaar vergeleken. Humankind begint namelijk in de prehistorie, waardoor je als nomade over de map trekt tot dat je genoeg invloedspunten hebt om een buitenpost te stichten. Deze buitenpost wordt na het inleveren van punten en na een aantal zetten je eerste stad, waardoor het direct de hoofdstad wordt. Na de prehistorie volgt de oudheid, de klassieke oudheid, de middeleeuwen, de vroegmoderne tijd, de industriële tijd en het hedendaagse tijdperk. Om toegang te krijgen tot een nieuwe periode moet je sterren verzamelen. De sterren geven eigenlijk je vooruitgang aan en zijn gericht op bijvoorbeeld de landbouw, het uitbreiden van je stad, oorlogvoering, maar ook de wetenschap. Wanneer je de overstap maakt naar een periode, krijg je de mogelijkheid om een nieuwe cultuur te kiezen of je eigen cultuur te behouden. Humankind kent in totaal zestig culturen die verdeeld zijn over de periodes. Je kunt dit als een nadeel beschouwen, want het is niet mogelijk om eerder dan de hedendaagse tijd als de Russen te spelen. Aan de andere kant is de verdeling logisch, want het ontstaan en de groeiperiode van de culturen passen goed bij de tijdlijn. Het mooie is nog wel dat niet alleen de meest bekende culturen onderdeel zijn van de game, maar ook de culturen die minder bekend zijn bij het merendeel van de mensen.

Het wisselen van culturen is wat ik ontzettend tof vind aan Humankind. Als geschiedenis nerd kon ik mijn geluk niet op om zowel als de Feniciërs, Grieken en de Nederlanders te spelen in dezelfde game. Doordat je per game weinig zetten hebt is het wel lastig om echt een band te creëren met de gekozen cultuur, want voordat je het weet, zit je alweer in een andere periode. Hierdoor mag de game echt wel wat langzamer gaan. Je kunt je cultuur natuurlijk ook gewoon behouden. Ik heb zelf telkens de keuze gemaakt om de cultuur te kiezen die ik leuk vind, maar officieel hebben ze allemaal hun eigen bonussen. Wanneer je meer begrijpt van Humankind gaan waarschijnlijk de bonussen samen met de specifieke soldaten en gebouwen een grotere rol spelen. Een ander mogelijk nadeel is dat ook de andere groeperingen op de map veranderen van cultuur. Je moet niet raar opkijken als het bondgenootschap dat je hebt met de Kelten opeens een bondgenootschap is met de Noormannen. In het begin is dit verwarrend, omdat je per cultuur moet gaan bijhouden waar ze in veranderen. Aan de andere kant geeft het diplomatieke scherm meer dan genoeg informatie en is de cultuur van een andere groep niet heel relevant. Het systeem komt daarbij beter tot zijn recht wanneer je minder groeperingen op de kaart hebt. De AI in de game is ontzettend snel met hun progressie, waardoor ze ook vaak als eerste een cultuur kiezen. Hierdoor is er minder keuze voor de speler. Mocht je goed zijn in strategiegames en wel efficiënt spelen, dan heb je hier waarschijnlijk minder last van.

Geen strategie zonder diplomatie

Het onderhouden van een rijk en het uitbreiden hiervan is geen eenvoudige taak. Er zijn meerdere systemen waar je rekening mee moet houden. Humankind maakt gebruik van een technologie-paneel waar je eerst allerlei technologieën moet onderzoeken, voordat je bepaalde eenheden of gebouwen kunt plaatsen. Dit paneel is onderverdeeld in de periodes en is cruciaal. Doordat een game zo kort is, lukte het mij echter niet om alles te onderzoeken, omdat ik nog in een vorige periode bezig was. Het is dan ook belangrijk om te kijken naar de grondstoffen die je zelf bezit op de map, welke je importeert en wat je voorkeuren zijn qua vooruitgang. Op basis daarvan kun je dan de juiste technologieën vrijspelen. Hetzelfde geldt voor de wetten, want wie gaat de stad leiden en hoe wordt het leger bepaald? Op basis hiervan ontstaat er een ideologie. Er zijn er in totaal acht, maar door de tegenstellingen kun je ook zeggen dat er vier zijn. Op het gebied van politiek heb je autoriteit of juist vrijheid, terwijl de samenleving verdeeld is onder traditie of vooruitgang. De keuzes die je maakt, hebben ook invloed op de andere onderdelen van de game.

De technologieën zorgen ervoor dat je bepaalde gebouwen en eenheden kunt vrijspelen, die in een stad moeten worden geselecteerd. Dit duurt vervolgens een aantal zetten, maar je moet ook de juiste grondstoffen hebben. Ontzettend leuk dat je in de Middeleeuwen zit, maar ruiters kun je pas krijgen als je toegang hebt tot paarden. De game biedt dan ook de mogelijkheid om meerdere buitenposten of steden te bouwen op strategische plaatsen van de map. Anders moet je wel handelen met de andere groeperingen op de map, wat je specifiek moet aanvragen in het diplomatieke scherm. Hier kun je een groep ook de oorlog verklaren, vragen om open grenzen en ze schadevergoedingen te laten betalen. Het diplomatieke systeem voelt nog niet heel gebalanceerd, maar ik was blij dat de groeperingen gewoon met mij wilden handelen. Hierdoor heb ik nog geen oorlog hoeven voeren. Het enige waar ik last van had, waren de rebellen die mij soms aanvielen.  Wil je de game eindigen door als laatste groep nog aanwezig te zijn op de aardbol, dan moet je weten dat het gevechtssysteem een soort turn-based is, waar je de troepen strategisch moet neerzetten. De snelste manier is om het conflict direct op te lossen, waardoor je als speler niets hoeft te doen. Het gevechtssysteem vond ik dan ook niet het meest interessante van de game. Een andere manier om de game te eindigen, is door simpelweg tot de maximaal aantal zetten te komen, de wereld te verwoesten of een missie naar mars te sturen.

Een veeleisende wereld

Iets wat ik nog helemaal niet heb benoemd, is de visuele stijl van Humankind. Het maakt geen gebruik van een realistische weergave, maar is meer cartoonish en volgt daarop de stijl die Civilization VI ook heeft. In combinatie met deze stijl is Humankind erg kleurrijk en zorgt het uitzoomen ervoor dat je nog steeds het overzicht behoudt. Ik vind dit zelf een van de beste visuele stijlen voor een 4X-strategie game, omdat het kleurrijk is en niet zo snel veroudert als de realistische stijl. Het nadeel van Humankind zijn de vele icoontjes en tekstvakken op de map, maar gelukkig gaat de game automatisch naar de belangrijke icoontjes toe wanneer er actie vereist is voor het beëindigen van een zet.

Dat ze tijd hebben gestoken in de achtergrondmuziek is wel te merken, want het is grotendeels verzorgd door een orkest. Er wordt weinig gesproken in Humankind, maar er is een voice-over die commentaar geeft als je een bepaalde keuze maakt of een wet aanstelt. Op deze momenten komt er ook wat humor om de hoek kijken, maar dit voelt af en toe een beetje geforceerd. Vooral omdat je na meerdere games grotendeels hetzelfde commentaar te horen krijgt. Op dit gebied scoort Humankind dus erg goed, maar de game wordt geplaagd door wat grafische problemen. Het voelt alsof de game nog niet helemaal geoptimaliseerd is. Ik had meerdere keren dat mijn stad opeens van de map verdween, omdat het niet geladen kon worden. Ik kan je vertellen dat het dan lastig is om een district op de juiste plek te bouwen. Het veranderen van de settings loste dit probleem op, maar ook de frames per seconde zijn niet heel stabiel. Over het algemeen had ik rond de negentig frames per seconde, maar soms schoot dit ook zonder reden naar zeventig of zestig. Het duurt daarbij ook even voordat de game geladen is en aangezien er nog geen mod-support of andere uitbreidingen aanwezig zijn, mag dit wel wat sneller.