Review: LAYTON'S MYSTERY JOURNEY: Katrielle en het miljonairscomplot Nintendo Switch

De games van de Professor Layton-reeks zijn in mijn ogen synoniem voor wat de Nintendo DS groots maakte. Het bood juist die besturing waarmee de DS groots werd en bepaalde genres naar handhelds kon brengen. De Layton-games waren bovendien nog eens onderhoudend en vaak bovengemiddeld tot zeer goed. De afgelopen dagen ben ik aan de slag gegaan met het laatste deel uit de reeks, Layton's Mystery Journey: Katrielle en het miljonairscomplot. Het is een opgepoetste versie van de game die oorspronkelijk in 2017 uitkwam op de 3DS en sinds een paar dagen uit is voor de Nintendo Switch. Dat de game op de Switch uitkomt, mag geen verrassing zijn. Misschien wel een verrassing dat we niet een volledig nieuwe versie krijgen met de professor zelf in de hoofdrol. Level 5 heeft er echter voor gekozen om op safe te spelen, want de serie is nu eenmaal niet zo populair meer. Dit soort games passen echter perfect op de Nintendo Switch en het is dan ook de vraag of dit een voorbode kan zijn voor een volwaardig nieuwe game, of dat Professor Layton-reeks hiermee ten einde komt.

DS-gameplay in een Switch jas

Layton's Mystery Journey: Katrielle en het miljonairscomplot (jeetje wat een naam) is zoals gezegd een gepimpte versie van de game uit 2017 voor de Nintendo DS. De game is aangepast voor de Nintendo Switch en dat betekent dat de twee meest belangrijke kenmerken meteen opvallen. De besturing met twee schermen is aangepast naar één scherm én heeft de game een behoorlijke grafische oppoetsbeurt gekregen. Het helpt dat de game oorspronkelijk al voor een mobiel platform was uitgebracht, maar dat is een bijkomstigheid die eerlijk gezegd nu niet heel bijzonder is. Afijn, de reden dat ik dit nog wel benoem, is omdat het point en click genre nog steeds perfect tot zijn recht komt door het aanrakingsgevoelige scherm en de Joy-Cons die - wanneer in docked-modus - ook een goede duit in het zakje doen qua besturing. In handheld-modus kun je uiteraard met je vingers het scherm verkennen en de bijzonderheden er letterlijk uit ‘wijzen’. Wanneer je docked speelt, kun je met de Joy-Cons ook het betere richtwerk uitvoeren en in beide modi kun je eveneens met de analoge stick het scherm verkennen. Level 5 heeft een goede conversie afgeleverd, want ik moet zeggen dat ik geen moment de twee schermen heb gemist.

De gameplay leunt niet alleen op het aanraken, maar bovenal op een visueel aspect: het inspecteren van een situatie om te zoeken naar hints, beloningen en het vinden van puzzels. De game heeft uiteraard een grafische oppoetsbeurt gekregen en dat daarom alle details in volledig High Definition worden weergegeven is een prettige bijkomstigheid. Zelfs in de handheld-modus (waar ik echt veel gebruik van heb gemaakt) blijft de game een visueel feestje. Oke, eerlijk is eerlijk: de Switch wordt niet tot het uiterste gedreven, maar het behoudt de visuele anime-stijl vast. De switch tussen de cutscenes en gameplay is praktisch naadloos en zorgt ervoor dat je niet het gevoel krijgt van een onsamenhangend geheel. De verschillende scenes zijn erg fraai vormgegeven en behoorlijk detailrijk. Vooral de scenes in kantoren, winkels en je eigen detectivebureau springen in het oog. Wel moet je erop letten dat je echt alles moet uitpluizen en dat dit zelfs iets meer buiten je scherm kan. Je moet dus echt volledig naar links, rechts, onder en boven schuiven (alsjeblieft hé). Verder krijg je de volledige game inclusief alle downloadbare content van de DS-versie met nog wat kleine toevoegingen aan mini-games, wat je wel een geruime tijd zoet houdt. Ben je nieuw, dan kun je je wel voor zo'n vijftien tot twintig uur bezig houden. Doe het maar door de helft als je gewoon de ervaring op de Switch wilt hebben. Jammer genoeg zijn de minigames niet van het kaliber om écht voor terug te komen.

Japanse vreemdheid in een scherp en simpel lokaal jasje

Animé en de Japanse taal blijven een aparte gewaarwording wanneer je dit vertaalt naar het Engels (of in het geval van Layton's Mystery Journey: Katrielle en het miljonairscomplot zelfs in het Nederlands). Net als in zoveel andere talen, kan humor, context of iets typisch Japans volledig verkeerd uitpakken in een andere taal. Voor deze game hebben er een aantal sterke vertalers en schrijvers achter gezeten, want in ieder geval is de Engelse vertaling erg goed uitgevoerd. De goede scherpe humor is gebleven. Wel is het zo dat in filmpjes vreemde, meestal te overdreven reacties te zien zijn, gepaard met uitdrukkingen en effecten. Waarschijnlijk is er ergens iets "lost in translation" en dat maakt het af en toe lekker absurd (Sherl de pratende hond alleen al) en gelukkig iets waar je doorheen kunt prikken. Dat game gelokaliseerd is in het Nederlands, is goed. Want voor de jonge gamers onder ons kunnen de puzzels in een andere taal gewoon lastig zijn. Nintendo doet het daarom goed om bij de leeftijdscategorie van deze game ook een Nederlandse vertaling te bieden.

Als we het verder hebben over de puzzels, waar de game echt propvol mee zit, varieert het van kinderlijk eenvoudig tot leuke doordenkers. Puzzels zijn de rode draad in de game en bij het behalen van deze puzzels verdien je zogenaamde picarat. Hiermee kun je met name op het einde van het verhaal nog leuke bonussen verdienen. Beantwoord je een puzzel foutief, dan gaat de score die je nog kunt behalen omlaag. Je koopt hints met muntjes die je in de gehele game kunt vinden, door de verschillende scenes goed te onderzoeken. Hoe beter de hint, hoe meer muntjes die kost. Voor de wat oudere spelers kom je er al snel achter dat je deze muntjes niet nodig hebt. Misschien soms ter bevestiging of luiheid. Dat is ook meteen wel een beetje de valkuil van deze game. Kom je om echt detective te spelen en raadsels op te lossen, zodat je invloed kunt hebben op de oplossing? Dan moet ik je teleurstellen. De game bied je leuke puzzels weliswaar, maar dit gecombineerd met de personages die je veelvuldig spreekt, zorgen er automatisch voor dat je de hints compleet maakt om zo simpelweg tot de conclusie te komen bij elk van de twaalf zaken. Jammer, want eigenlijk zoek je dus niets uit. Je gaat gewoon van puzzel naar puzzel om de oplossing op een presenteerblaadje te krijgen.

Herhaling van zetten voor leuk voor de fans

Deze game is dus eigenlijk een herhaling van zetten. Fans van de serie zijn wellicht blij dat er een game op de Switch uitkomt, maar ik kan mij nog meer voorstellen dat ze meer hadden gewild in de vorm van een nieuwe game. Wat zeg ik? Zelfs een remake van de oorspronkelijke trilogie zou toffer zijn mijn inziens. Maar goed, de basis is solide en voor nieuwkomers een leuke binnenkomer. Grafisch is het prima, maar als ik eerlijk ben geen kartrekker voor het systeem. De 3D-modellen van de personages zijn mooi en mengen mooi met de pseudo 3D-achtergronden. De transitie tussen de animé-filmpjes en gameplay is uiteraard te zien, maar de setting blijft nagenoeg gelijk. Verwacht geen spetterende lichteffecten, motion blur of iets in die zin. Daar is de game niet voor gemaakt. Laten we dan de aandacht meer verleggen naar audio. Wat betreft de ingesproken dialogen verdient de game lof, want de personages komen goed tot leven met passend uitgekozen stemacteurs. De accenten zijn dik aangezet, maar passen perfect bij het sfeertje. Sowieso ben ik een sucker voor Brits trouwens. Dit is misschien dan ook wel het beste aspect van deze game: de dialogen en volledige soundtrack. De muziek is passend bij de game en is sfeervol.

Verder zit de game technisch prima in elkaar, laadt het lekker vlot en hebben de ontwikkelaars allerlei extra’s toegevoegd om de game een wat langere levensduur te geven. De extra, dagelijks nieuw te downloaden puzzels zijn tof, hoewel ik eerlijk moet bekennen dat het als opvulling voelt. Je kunt verder kleding en interieur verzamelen, maar het voegt niet écht iets toe. De besturing is adequaat en werkt zowel op de TV en als handheld prima. De analoge stick is prima te gebruiken en ook de motion controls zijn tof. Het is om deze reden dat ik een dubbel gevoel heb. De game is prima, voor nieuwkomers zelfs goed. Maar echt bevredigend is het niet. Je krijgt wat speeluren, zodat je een tijdje zoet bent; de aanschafprijs zorgt er echter voor dat er leukere games al snel als concurrent opdoemen. Hoewel, eerlijk is eerlijk, veel concurrentie is er in dit genre nog niet.