Review: LAYTON'S MYSTERY JOURNEY: Katrielle en het miljonairscomplot Nintendo 3DS

Professor Layton is verdwenen en nu is het aan zijn dochter om de volgende mysteries op te lossen. We volgen in deze nieuwe puzzel-game Katrielle Layton, die samen met haar assistent en pratende hond op pad gaat om verscheidene vraagstukken te ontrafelen. De game is al eerder dit jaar als mobiele game uitgebracht, maar nu hebben we ook de Nintendo 3DS-versie. De mobiele versie heb ik niet gespeeld, maar deze heb ik uitvoerig onder handen genomen.

De nieuwe Layton-generatie

Toen ik de woorden 'pratende hond' las in de omschrijving van Layton Mystery Journal: Katrielle Layton and the Millionaires' Conspiracy, kreeg ik het daar nou niet bepaald warm van. Zou dat wel werken in een Layton-game? Geen zorgen, de game pakt dit uitstekend aan en maakt de unieke personages het sterkste punt van het spel. Zo is er de aandoenlijk verliefde assistent Ernest en de wat humeurige, pratende hond, Sherl. Ook Katrielle Layton heeft een persoonlijkheid waar je U tegen zegt: de eigenzinnige jongedame laat zich niet zo snel vertellen wat zij moet doen, ze kan scherp uit de hoek komen en heeft daarnaast een eetlust voor tien.

Er zijn twaalf zaken in totaal. Bij iedere zaak gaat het om zoveel mogelijk aanwijzingen verzamelen zodat dit, letterlijk, als puzzelstukjes in elkaar valt en de oplossing vervolgens duidelijk wordt. Katrielle trekt deze conclusies zelf waarna ze het antwoord op het vraagstuk aan ons presenteert. Het feit dat de game mij dit voorschotelde zonder dat ik zelf iets moest uitvogelen, viel mij erg tegen. Hierdoor had ik het gevoel dat ik zelf geen inspraak had op de uitkomst en afloop van een zaak. Daarnaast staan deze twaalf verschillende zaken erg los van elkaar, waardoor je als speler niet 'n doel krijgt om naar toe te werken, wat afdoet aan het verhaal van deze game.

Puzzels, puzzels en nog eens puzzels

De gameplay is hetzelfde als in de voorgaande Layton-games. Je verplaatst je door op het touchscreen op de aangegeven plekken te tikken. Op deze plekken kun je vervolgens verschillende mensen aanspreken om meer aanwijzingen en informatie te verwerven. Deze informatie gaat soms gepaard met een puzzel die vaak bij de desbetreffende persoon of omgeving past. Ook kun je in de omgevingen bepaalde objecten aanraken en hint-muntjes of extra puzzels vinden. De achtergronden zijn in de welbekende Layton-stijl geanimeerd en geven Londen de gemoedelijke sfeer zoals wij die gewend zijn van de franchise. Helaas is er geen 3D-stand waardoor de immersie niet zo sterk is als in een andere 3DS-titel, zoals: Professor Layton and the Miracle Mask.

Dit is de game met de meeste puzzels in elke Layton-game ooit, en dat ga je merken ook. In elke hoek, bij elk gesprek wordt er wel weer een puzzel onder je neus geschoven. Vaak worden deze puzzels geïntroduceerd aan de hand van een t' lange conversatie met een personage om vervolgens in een rap tempo vijf puzzels om de oren te krijgen. De verschillende vraagstukken voelen hierdoor vaak geforceerd aan, en komen eerder over als onnodige toevoegingen op het verhaal.

Sweet, sweet music

Waar ik toch echt even over moet praten, is de muziek. Wat een ijzersterke soundtrack heeft Nishiura Tomohito gecomponeerd. Ook zijn de originele deuntjes van de vorige Layton-games nog steeds terug te horen in elk muziekstukje, maar weet deze game een geheel eigen soundtrack voor Katrielle te creëren. De titelmuziek, genaamd: 'Girls' en gezongen door Kana Nishino, blijft daarnaast goed hangen en geeft, in mijn optiek, een nieuwe twist aan de oude Layton-muziek, wat goed samen gaat met deze nieuwe Layton-game.