Review: Live A Live - Had eerder naar het Westen mogen komen Nintendo Switch

Live A Live is een bijzondere game die ruim 28 jaar geleden voor het eerst uitkwam op de SNES, of Super Famicom zoals het daar heette, in Japan. De game is buiten Japan nooit officieel uitgekomen, waardoor Westerlingen zoals wij Live A Live nooit in volle glorie hebben kunnen bewonderen. Nu is daar inmiddels een remake van uitgekomen. Deze remake steekt de klassieke JRPG niet alleen in een nieuw jasje, maar voegt ook eindelijk een officiële Engelse vertaling toe, zodat ook wij van de game kunnen genieten. Is Live A Live de moeite waard, of had de game beter in Japan kunnen blijven?

Een reis door de tijd

Voor mijn preview van Live A Live heb ik drie van de zeven verhalen deels mogen spelen in de demo. De game bestaat uit zeven verschillende verhalen met elk een andere hoofdpersoon, ander tijdperk en andere plaats. Zo vindt een van de verhalen bijvoorbeeld plaats in de prehistorie en weer een ander verhaal in het Wilde Westen van Amerika. Elk verhaal is in zo'n anderhalf tot drie uur uit te spelen en kent een eigen gimmick. Zo kent het verhaal Prehistory: The First geen dialogen, daar mensen in de prehistorie nog niet konden praten en speelt het verhaal Present Day: The Strongest als een soort Street Fighter-toernooi, omdat de hoofdpersoon de sterkste vechter ter wereld wil worden. Elk verhaal is op zichzelf staand en alle verhalen kunnen in een willekeurige volgorde gespeeld worden. Wanneer je alle zeven verhalen hebt uitgespeeld, krijg je een extra bonusverhaal. Dit verhaal speelt zich af in de Middeleeuwen. Tot slot vindt er ook een grote finale plaats, nadat je ook het achtste verhaal doorlopen hebt. Dit speciale verhaal brengt alle voorgaande verhalen op bijzondere wijze samen.

Doordat je meerdere korte verhalen speelt die compleet los van elkaar staan, mis je misschien wel het lange verhaal en de lange grind om de grote held te worden, zoals je dat in traditionele JRPG's ziet. De manier waarop de verhalen worden verteld, is echter wel erg leuk. Doordat elk verhaal zich in een andere tijd en op een andere plek afspeelt, zijn ook de dialogen en zelfs de flavor text van voorwerpen daarop aangepast. Zo kun je in de prehistorie bijvoorbeeld stokken oprapen en als je dan naar dat voorwerp in je inventaris kijkt, staat er de flavor text "stick is stick" bij, in plaats van de uitgebreide omschrijving van wat een voorwerp nou precies doet. Ook heeft elk personage een eigen speciale vaardigheid, waarvan sommige zelfs de verdere verloop van het verhaal kunnen bepalen. Zo heeft de hoofdpersoon in Twilight of Edo Japan: The Infiltrator een speciale vaardigheid waarmee hij onzichtbaar kan worden en vijanden kan omzeilen. Zo kun je er dus zelf voor kiezen of je de vijanden die je onderweg tegenkomt, wilt verslaan, of juist wilt ontwijken. De verloop en het einde van het verhaal zijn anders, afhankelijk van de manier waarop je door het level heen speelt.

Lekker in het Engels en in HD-2D

De verschillende verhaallijnen zijn niet alleen bijzonder vanwege de manier waarop de verhalen worden verteld en de verschillende unieke gameplay mechanics elk verhaal heeft, maar ook omdat het character design van de hoofdpersonages is gedaan door verschillende bekende mangaka. Dat zorgt ervoor dat elk personage ook echt uniek aanvoelt. De remake van Live A Live steekt de grafische stijl van de game in een nieuw jasje, zonder dat het haar identiteit verliest. De prachtige HD-2D graphics, die we kennen van games als Octopath Traveler, zijn voor Live A Live erg goed ingezet. De omgevingen zien er stuk voor stuk oogverblindend uit, terwijl de 2D pixel-stijl personages het nog een beetje doen aanvoelen als een game uit de jaren '90. Daarnaast is de soundtrack ook zeker een enorme aanrader. Elk verhaal heeft zijn eigen soundtracks, die stuk voor stuk enerzijds perfect de sfeer van het tijdperk en de plaats weten neer te zetten, maar anderzijds ook weer heel nostalgisch klinken. Ook is er nu eindelijk een echte officiële Englse vertaling van de game uit en daaraan kun je goed zien dat Live A Live vol met humor zit, die ook vandaag de dag nog steeds grappig is.

Waar je af en toe echter wel aan kunt merken dat Live A Live een game van bijna dertig jaar oud is, is dat het op sommige punten erg vaag kan zijn. Er is namelijk geen minimap of uitleg van je volgende quest aanwezig. Voor de remake is er rechts onderin het scherm wel een radar toegevoegd, waarop je kunt zien welke richting je ongeveer op moet gaan, maar het is niet altijd even duidelijk wat er precies van je verwacht wordt. Waar je misschien ook af en toe moeite mee kunt hebben, is het gevechtssysteem. Wanneer je een gevecht betreedt, kom je namelijk uit op ene grid van 7x7. Je kunt je vrij bewegen over dit grid, maar om de zoveel stappen, krijgen je vijanden ook een beurt. Wanneer je actiebalkje vol is, kun je een aanval of andere speciale vaardigheid doen en dat geldt ook voor je vijanden. Voor een game waarbij combat niet altijd centraal staat, is het gevechtssysteem toch vrij diepgaand. Wanneer je echter doorhebt wat de verschillende aanvallen van je personages precies doen, is het wel een leuke manier om gevechten te doen. Dit gevechtssysteem maakt Live A Live dan ook niet je standaard turn-based JRPG.