Review: Red Faction: Armageddon Xbox 360

Zit de sleur er bij uw leven op Aarde weer eens in? Bent u eens toe aan een zinderend avontuur op onze buurplaneet Mars? Wilt u weer eens de nodige belhamels en boemannen een kopje kleiner maken terwijl u vecht voor vrijheid, respect en gelijkheid, om samen met uw kameraden en broeders weer in vrede te kunnen leven? Bent u bereid om uw eigen vrije tijd op te offeren aan deze vorm van tijdverdrijf vol schietplezier en slooppret, waarbij de fenomenale graphics en audio uw synapsen zullen doen sudderen? Wacht dan niet langer, en meldt u zich vandaag nog bij de Red Faction!

In een rood verleden

Een paar weken geleden verscheen Red Faction: Armageddon op de markt, inmiddels alweer de vierde titel in de reeks. Hierbij tel ik Red Faction: Battlegrounds, de online multiplayer shooter, nog niet eens mee. De eerste Red Faction game was voor mij zoals men dat in het Engels noemt een "hidden gem". Toepasselijke term, aangezien je daar een onderdrukte mijnwerker speelt die op een dag (de seconde dat je game start) besluit voor zichzelf op te komen en zijn pikhouweel in de wachter ramt in plaats van in het steen. Eigenlijk speel je in alle Red Faction games iemand die opkomt tegen het bevestigde regime - omdat dat een stelletje megalomane dictators zijn - al wisselt per deel wel de gameplay en aanpak daarvan.

Red facts

RF: Armageddon is net als zijn voorganger RF: Guerrilla een actiegame vanuit het third person perspectief. Hiermee houdt de vergelijking op, want RF: Armageddon is geen free-roaming game meer (GTA: Mars, of Red Planet Redemption), maar weer net als de eerste twee RF delen een enorm vermakelijke shooter. Niets meer, maar ook zeker niets minder. Vooral het slopen van de hele spelwereld, mede mogelijk gemaakt door Volition's Geo-Mod engine, is heerlijk. Daarnaast heeft men de meest toffe wapens, zoals een Magnet Gun, verzonnen. Daarmee schiet je twee verschillende polen af (nee, niet de hardwerkende zuipende oosterburen), waarbij alles wat aan de plus bevestigd zit keihard naar de min vliegt, wat achterlijk veel vernieling en geweld oplevert. Net als bij Half-Life vind ik de pacing, afwisseling en leveldesign bij Red Faction games buitengewoon goed. Altijd wanneer je iets qua setting, wapens of gameplay een beetje beu begint te raken krijg je bijvoorbeeld een baas, nieuw wapen of een plottwist.

Leven op Mars

Een grote koning van een plottwist bij RF: Armageddon is al gelijk aan het begin, wanneer er buitenaardse monsters op Mars ontwaken en iedereen gaan doodmaken (nee, ze zullen eens vriendelijk zijn, stel je voor). Nu hoor ik je denken: "Niks origineels, buitenaardse wezens, dat verrast toch niemand?". Nou, voor diegenen die de vorige RF games gespeeld hebben komt het als een redelijke verrassing, want je vocht voorheen altijd alleen tegen mensen. Het was daarom in eerste instantie ook moeilijk voor te stellen dat er in de RF wereld aliens zouden bestaan. Net als dat men nu een weerwolf in Goede Tijden, Slechte Tijden zou stoppen. De realistische wereld die men daar probeert weg te zetten vervalt dan een beetje, als we het abominabele acteerwerk niet meetellen dan. "Maar Robert, ben jij een weerwolf? Dat meen je niet!" "Ja Sofie, het is waar""