Review: Star Wars Jedi: Fallen Order PlayStation 4

In a galaxy tussen Revenge of the Sith en A New Hope in

Het mag gezegd worden, Star Wars Jedi: Fallen Order is een fantastische game. Bam! Wat vind je van die opener? De game is lang niet perfect, maar het is wel een fantastisch product van een fantastische studio. Het is overduidelijk dat Respawn Entertainment, bekend van Titanfall, Apex Legends en flink wat andere knallers, hier met veel liefde aan gewerkt heeft. Star Wars Jedi: Fallen Order draait volledig om Cal Kestis die zich vijf jaar na de purge Order 66, het moment dat de Clone Troopers de Jedi begonnen op te jagen, op een Scrappers planeet bevindt. Cal is overduidelijk Force gevoelig en niet veel later blijkt dat de beste man een flinke lightsaber in de broek heeft hangen. Iets wat The Empire al snel oppikt waardoor Cal op de vlucht moet. Hoewel Cal eenzaam is, wordt hij al snel gevonden door aanstormend mentor Cere en de nukkige piloot Greez die Cal verwelkomen op The Mantis en hem begeleiden om de Jedi Order nieuw leven in te blazen.

Dit is een echte Star Wars-game. Geen shooter, maar gewoon een heerlijk avontuur met een rijke lore en flink wat verwijzingen naar de originele franchise. Cal is zijn connectie met de Force grotendeels verloren door wat emotionele trauma’s in het verleden. Zonder meester dient deze jonge Jedi zich in rap tempo te ontwikkelen wil hij weerstand kunnen bieden tegen The Empire en diens afgezant, Second Sister. Deze bloed fanatieke Sith apprentice is een ware Jedi hunter en zal niet rusten, voordat ze Cal Kestis verenigd met zijn Jedi metgezellen in de hemel. Na een actievolle introductie neemt Cal zijn rol in als bemanningslid van The Mantis. Samen met de goed uitgediepte crew reist hij een vijftal planeten af om nieuwe leden voor de Jedi-orde te werven. Niet zonder slag of stoot, want menig Stormtrooper en ongedierte tracht Cal in de weg te staan. Zo word je op Wookie-planeet Kashyyyk op het ene moment bevochten in een steriele Empire basis om vervolgens geconfronteerd te worden met gigantische spinnen en vleesetende planten in de Shadowlands van diezelfde planeet. De game ademt Star Wars en dat is een heel groot positief punt.

Stop, drop and roll

Goed, die sfeer is dus overduidelijk aanwezig, maar wat blijft er verder over? Star Wars Jedi: Fallen Order is een kruisbestuiving tussen de actie- en platformsegmenten van Uncharted en het combat/ experience systeem van Dark Souls. Hoewel de game lang niet zo moeilijk is als die welbekende nachtmerrie opwekkers van FromSoftware, doet Respawn wel flink wat landjepik. De game bevat namelijk een progressiesysteem op basis van Skill Points, verzamel je genoeg experience, dan krijg je één skillpoint die in een Skill Tree is te investeren. Handig, want de skill tree herbergt aardig wat nieuwe opties. Zo upgrade je de levensbalk, beschik je na een investering over meer force en leer je bijvoorbeeld om je lightsaber richting vijanden te mieteren. Deze skill tree is echter enkel toegankelijk middels een select aantal Meditation Spots in de wereld. Leg je echter het loodje, voordat je zo’n spot hebt bereikt, dan verlies je alle experience tot het laatst behaalde skill point. De enige manier om deze experience terug te krijgen, is door af te reizen naar de vijand die je heeft verslagen en door deze een flinke tik uit te delen, voordat je wederom het loodje legt. Dit herstelt je Force-meter, je levensbalk en de experience punten. Daar houdt de vergelijking met Dark Souls echter niet op. Om je stims, een select aantal health boosts afkomstig van BD-1, en levensbalk te herstellen, dien je te rusten bij zo’n Meditation Spot. Doe je dat, dan respawnen alle vijanden die je eerder hebt verslagen. Erg vervelend wanneer je net een flink aantal moeilijke vijanden hebt verslagen. Een lastige keuze dus.

Ook wat betreft het vechten hebben eerdergenoemde games flink wat overeenkomsten. Cal beschikt namelijk niet over een blaster, maar verslaat iedere vijand middels zijn Force Push, Pull en Slow Down. Oja, en zijn lightsaber natuurlijk. Door op het juist moment een parry uit te voeren, zend je de meeste projectielen linea recta terug naar de afzender, daarbij dien je flink wat te dodgen om de close quarter vijanden tussen de aanvallen door te overladen met een flinke lightsaber afstraffing. Dit vechten wordt gelukkig met grote regelmaat afgewisseld door puzzel-elementen en platformsegmenten. Cal is namelijk behoorlijk behendig en klimt en klautert flink wat af gedurende zijn avontuur. Hoewel de locaties in eerste instantie niet bijzonder groot lijken, ontgrendel je later in het verhaal nieuwe skills die je helpen om eerder ontoegankelijke stukken te betreden. Hierdoor worden de gebieden vele malen groter dan je op het eerste oog verwacht. Wat jou weer een goed excuus geeft om op verkenning uit te gaan.

Een klein smetje hier en daar

Hoewel ik laaiend enthousiast ben over het hele avontuur, komt de game niet geheel zonder gebreken. Het zijn kleine puntjes, maar toch doen ze wel wat afbreuk aan de ervaring. Hoewel de game is voorzien van een performance mode, die de game op een stabiele 30fps moet zetten, is er toch nog her en der wat hapering zichtbaar. Daarnaast wordt de game bij het betreden van een nieuw gebied getergd door flink wat Pop-in of zelfs complete freezes. Het gaat hierbij om secondewerk, maar tijdens het ruim twintig uur durende verhaal begint het behoorlijk op te vallen. Daarnaast is de afwerking van de geliefde Wookie niet al te best. Haar animeren blijkt een lastig geval en veelal is het iets dat we door de vingers zien, maar in het geval van dit wandelende hoogpolige tapijt kan je er niet omheen. Daarbij valt er in de game meer dan genoeg te verzamelen, overal is wel een kistje of geheim te vinden wat je motiveert om toch weer naar die eerder verkende planeet terug te keren. Het is echter jammer dat deze unlockables voornamelijk komen in de vorm van minimale cosmetische aanpassingen en Force Echoes die hoofdnamelijk dienstdoen als audio logs. De cosmetics zorgen er echter wel voor dat de Mantis van een nieuw likje verf voorzien kan worden, dat Cal zich kan uitdossen met wat nieuwe kleurige poncho’s en dat we BD-1 een flinke oppoetsbeurt kunnen geven. Wel leuk zijn de Lightsaber cosmetics. Op workbenches is het mogelijk om je eigen saber samen te stellen voor wat visuele flair. Zo zijn er verschillende kleuren voor de saber, is de grip naar wens aan te passen en kun je de saber van een ander soort materiaal voorzien. Helaas blijft het wel bij een visuele aanpassing, effect op de gameplay heeft het namelijk niet.

Oja, was ik bijna het meest vermakelijke van de game vergeten! BD-1 is de droid die Cal Kestis voorziet van de nodige dosis liefde. Cal heeft met grote regelmaat interactie met de trouwe kompaan die je van vrolijke bliepjes voorziet en net wat meer persoonlijkheid aan de nogal stugge Kestis geeft. Daarnaast vult de kleine vogel-achtige droid met wat scans de logs van Cal voor meer achtergrondinformatie omtrent zijn omgeving en de vijanden die hij doormidden hakt. De sidekick is er echter niet alleen voor het nodige vertier, je vindt namelijk ook nog her en der wat upgrades voor de kleine rakker zodat deze je kan helpen bij het navigeren door de werelden. Zo zip je binnen no-time ziplines op en af en is hij in staat om gesloten deuren en kisten te slicen. Zo ben je nog beter in staat om de nodige unlockables op te sporen of om die schaarse extra stims of health/force upgrades te vinden.

Het gebruikte beeldmateriaal is gecaptured tijdens onze speelsessie op de PlayStation 4 Pro