Review: Teslagrad 2 - Fjordelijk vermaak Nintendo Switch

Scandinavië blijft wat mij betreft één van de mooiste plekken op aarde. Van de prachtige fjorden, bossen en meren tot de rijke geschiedenis, mythologie en de bijzondere wilde dieren: de Noord-Europese regio heeft het allemaal. En laat dat nu net zijn waar Teslagrad 2, de nieuwste game van de Noorweegse ontwikkelaar Rain Games, zich afspeelt. Bij de aankondiging van Teslagrad 2 was de Scandinavische inspiratie al direct duidelijk en werd mijn aandacht snel getrokken. Door de plotselinge release van Teslagrad 2 na de Nintendo Indie World Showcase heb ik de game al uitgebreid aan de tand mogen voelen en volledig uitgespeeld. Wist de game net zo bijzonder te zijn als de regio waar het zich afspeelt, of laat het nieuwste deel in de franchise net zo'n koude en donkere indruk achter als het Scandinavische klimaat? Je leest het in de Teslagrad 2 review!

Natuurkundige praktijken

Teslagrad 2 volgt het avontuur van Lumina, een jonge Teslamancer. Wanneer haar luchtschip gedurende de introductie van de game strandt als gevolg van een aanval door kwaadaardige Vikingen, zit er voor haar niets anders op dan haar weg te voet door de prachtige Scandinavische landschappen van Wyrmheim te vervolgen. Jouw doel is uiteindelijk om ongedeerd weer bij je familie terug te keren. Het is een simpel verhaal, maar wel eentje dat een goede reden geeft voor waarom Lumina de gevaarlijke omgevingen van Wyrmheim trotseert. Gelukkig zijn de dodelijke valstrikken en bloedlustige Vikingen iets makkelijker om mee om te gaan als je net zoals Lumina over Teslamancing-vaardigheden beschikt. Deze vaardigheden stellen haar in staat om elektromagnetische krachten te beheersen, waardoor ze bijvoorbeeld objecten kan manipuleren en andere natuurkundige prakijken kan uithalen. Die krachten spelen een grote rol gedurende haar ongeveer zes uur durende avontuur.

Teslagrad 2 is een Metroidvania-game met puzzelelementen. Je ontvangt dus regelmatig nieuwe natuurkundige krachten om je weg te vervolgen door de 2D-werelden van Wyrmheim. Het natuurkundige karakter leidt tot een aantal ingenieuze ideeën die je niet in de doorsnee Metroidvania vindt. Hoe vaak gebruik je nou elders elektromagnetische krachten in jouw voordeel? De nadruk op natuurkunde betekent echter ook dat niet alles altijd doet wat je wilt. Je ziet meestal al snel hoe je een puzzel moet oplossen, maar een bijkomende uitdaging is ook om ervoor te zorgen dat je doet wat je beoogt te doen. Na een paar pogingen slaag je meestal wel en ergens is het ook wel leuk om een beetje met de physics te klieren, maar soms kan het ook erg vervelend zijn als de game niet doet wat jij wilt. Dat is beslist het geval wanneer het zelfs tot jouw dood leidt. Gelukkig is de game erg vergeeflijk met checkpoints en word je voortgang om de haverklap automatisch opgeslagen.

Scandinavische kaarten

Dan even over de achtergrond van het avontuur, want Scandinavië is ook in Teslagrad 2 net zo mooi afgebeeld als in het werkelijke leven. De handgetekende grafische stijl van de game leent zich fenomenaal voor de setting en doet erg denken aan de Scandinavische films en animaties die de regio rijk is. Op momenten doet het avontuur mij denken aan de handgetekende animatie van Moomin, terwijl het hoofdpersonage Lumina ergens wel wat weg heeft van Ronja uit het boek Ronja Rövardotter van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren. Ook de achtergrondmuziek sluit naadloos aan op wat je zou verwachten. Het hele plaatje klopt. Terwijl je je weg vervolgt door de puzzelachtige landschappen van Wyrmheim is het dus ook zeker de moeite waard om de levendige achtergronden in de gaten te houden.

De platformgameplay zelf is erg vermakelijk. Iedere vaardigheid die je verkrijgt, verandert de manier waarop je de wereld bekijkt en de verkenningsmogelijkheden die je hebt. Naarmate de game vordert, vlieg je door je nieuwe krachten steeds sneller door de verschillende omgevingen heen. Toch loont het soms om wat rustiger aan te doen. Er zijn in de game namelijk maar liefst 81 handgetekende kaarten verborgen die je kunt verzamelen. Deze hebben helaas geen verdere functionaliteiten; ze missen zelfs een omschrijving. Maar een omschrijving of niet: voor de doorgewinterde verzamelaar is er genoeg te ontdekken.

Deze kaarten staan overigens los van de landkaart die je tot je beschikking hebt gedurende het avontuur. De landkaart toont je huidige locatie, je bestemming en andere handige informatie, maar is in mijn ervaring wat onhandig in de omgang. Je kunt bijvoorbeeld geen markeringen plaatsen op de kaart en de besturing bracht me regelmatig in de war. Dat probleem vertaalt zich helaas door naar de rest van het avontuur. Je personage bestuurt namelijk niet zo accuraat als je zou verwachten. Dat is in het grootste deel van het avontuur gelukkig geen gigantisch probleem door het gebrek aan precieze platforming, maar voor een Metroidvania bestuurt de game niet zo soepel als je zou verwachten. Ook hebben de ontwikkelaars bepaalde acties aan knoppen toegekend die botsen met andere games in het genre. Ik haalde gedurende mijn speelsessies mijn acties regelmatig door elkaar - zelfs tot aan het eindbaasgevecht aan toe.

Baas boven baas

Baasgevechten liggen ten grondslag aan een goede Metroidvania-game. Ook in Teslagrad 2 ontbreken ze niet en wordt de platformgameplay om de zoveel tijd onderbroken door een baasgevecht. Toch betwijfel ik enigszins of dat een geschikte keuze is. Teslagrad 2 bevat namelijk geen traditioneel vechtsysteem. Gedurende het avontuur verkrijg je enkele vaardigheden die in staat zijn om vijanden schade toe te brengen, maar dat is niet hun primaire functie. Je gebruikt ze in de basis enkel om je door de omgevingen te manoeuvreren en puzzels op te lossen. Wanneer ze dan ook gebruikt dienen te worden in een baasgevecht, leidt dat tot gemengde resultaten.

Sommige gevechten zijn prima te pruimen, maar andere heb ik enkel ervaren als frustrerend en tijdrovend. Je hebt namelijk geen zwaardje of ander hulpmiddel om de vijand te grazen te nemen, maar moet wachten op het perfecte moment om een natuurkundige vaardigheid te gebruiken. De rest van de tijd ben je aanvallen aan het ontwijken. Het voelt niet bevredigend en dat is teleurstellend voor een Metroidvania. Daar komt nog bij kijken dat je vaak maar één of twee keer geraakt kunt worden en dus regelmatig het gevecht opnieuw moet doen. Ik had graag gezien dat de ontwikkelaars een andere keuze op dit vlak hadden gemaakt, zelfs als dat de omissie van baasgevechten in zijn geheel zou betekenen.

De performance van de Nintendo Switch-versie van Teslagrad 2 stelde mij tevens teleur. Er deden zich regelmatig framerateproblemen voor, met name als de game versprong van de ene omgeving naar de andere. Hoe verder ik in de game kwam, hoe vaker deze problemen zich voordeden. Het had meestal geen invloed op mijn prestaties, maar het was wel zeer storend.