Review: The Sinking City Xbox One

Als ik geen nieuwsberichten, artikelen en reviews zou schrijven, dan had ik zeker een baan als privédetective geambieerd. Ik ben namelijk niet vies van dingen tot in de uiterste puntjes uitzoeken of verbanden leggen om tot een oplossing te komen waar je vooraf nooit aan zou hebben gedacht. Bovendien zou ik maar wat graag zo'n kek hoedje dragen en mij met een dikke sigaar in de mond, verdiepen in een of andere mysterieuze moordzaak. In The Sinking City is dat - afgezien van de sigaar dan - nou precies wat er van je wordt verwacht, dus zette ik mijn detective hoed op, haalde de stoffige loep uit de kast en nam de controller ter hand om uit te pluizen of ik toe ben aan een carrièreswitch.

Visioenen en nachtmerries

The Sinking City is ontwikkeld door Frogwares. Deze studio heeft met de diverse Sherlock Holmes-titels op hun conto al aardig wat ervaring opgebouwd met het detective genre, maar The Sinking City is misschien wel hun grootste project tot op heden. Hierdoor was ik vooraf ook zeer nieuwsgierig naar deze game. Het verhaal is grotendeels geïnspireerd door schrijver H. P. Lovecraft en specifiek The Call of Cthulu. Die op zijn beurt weer inspiratie haalde uit andere verhalen van zijn collega's. Het biedt in ieder geval een fijne fundering voor een game als deze, dat het toch vooral van het verhaal moet hebben. Immers is het de bedoeling dat je zaken oplost en daar moet je natuurlijk wel een goede reden voor krijgen.

Voormalig duiker in het Amerikaanse leger Charles W. Reed is sinds hij niet meer bij het leger zit privédetective. Hij heeft al jaren last van visioenen en nachtmerries wanneer hij plots een uitnodiging ontvangt van Johannes van der Berg. In de brief staat te lezen dat de oorzaak en de oplossing voor zijn visioenen waarschijnlijk terug te vinden zijn in het vissersstadje Oakmont. Vastberaden om zijn problemen op te lossen reist hij van zijn thuisstad Boston naar ooit zo idyllische Oakmont. Als hij daar aankomt blijkt er weinig van over te zijn, de stad is geteisterd door "the Flood" met als gevolg dat veel mensen lot ondergaan als Reed en dat houdt de inwoners in zijn greep. En zo staat Charles W. Reed aan het begin van zijn grootste zaak tot dusver.

Het is er niet pluis

Al snel wordt duidelijk dat Oakmont erg geleden heeft onder de visioenen en dat niet alles is wat het lijkt. Bepaalde inwoners zien er ook niet meer uit als gewone mensen en de straten worden in bepaalde delen overheerst door vreemde, vijandelijke wezens die Reed nog nooit eerder heeft gezien. In de hoop zijn eigen probleem op te lossen loopt onze detective van dienst tijdens zijn speurtocht tegen menig personage aan die in ruil voor informatie vaak eerst zelf geholpen wil worden. Ook zijn er her in der in Oakmont, dat opgedeeld is in zeven districten, zijmissies te spelen. Helaas zijn deze missies vaak ontzettend makkelijk om te doen en is het spelen van dit soort missies niet uitdagend genoeg om je ertoe aan te zetten. Alleen de uiteindelijke beloning die je int bij het voltooien van zo'n saaie missie maakt het het nog weleens waard.

Sterker nog, zeker in het begin moet je wel. Je staat namelijk zo nu en dan oog in oog met de meest vreemde wezens die niet tevoorschijn komen om gezellig een potje met je te knikkeren. Ammunitie, wapens en items om voorwerpen mee te craften zijn nogal schaars dus alles is welkom. Het is dan ook wijs om ook elke locatie die je bezoekt helemaal uit te pluizen en te zoeken naar alles wat bruikbaar is. Het craften an sich is dan wel weer vrij simpel. Het is in ieder geval altijd belangrijk om zuinig te zijn met je spullen die je hebt verzameld. Voor je het weet ben je er weer doorheen en sta je met lege handen tegenover de monsters die zich in Oakmont verschuilen. Dus elke kogel telt. Dat is soms best lastig, want door alle gebeurtenissen heeft geld geen waarde in de stad en vragen mensen meestal om kogels in ruil voor bijvoorbeeld informatie.

Zoek het zelf maar uit, detective

Als je graag games speelt waarbij de rode loper voor je wordt uitgelegd, dan is The Sinking City niets voor jou. Afgezien van een paar korte uitlegjes over hoe bepaalde gameplay elementen werken word je totaal niet bij de hand genomen en zoek je het allemaal zelf maar uit. Jij wou immers detectiveje spelen, toch? Persoonlijk hou ik daarvan en ik vind ook dat er vandaag de dag teveel games zijn die alles tot in de puntjes uitleggen. Daar worden wij gamers lui van. Het kan echt geen kwaad om degene met de controller in de hand zelf op onderzoek uit te laten gaan en dingen te laten ontdekken. Zolang de game goed in elkaar zit, dan is dat alleen maar goed en maakt het een game interessanter. The Sinking City doet het op dat front uitstekend, want je leert door te doen. Waar de game wel steken laat vallen is op het gebied van de besturing. Deze is namelijk zó houterig en voelt heel onnatuurlijk aan, dan het continu opvalt. Ook had ik regelmatig last van framedrops, vooral in de cutscenes.

Maar het belangrijkste onderdeel van de game is natuurlijk het oplossen van verschillende (moord)zaken. Zoals het een goede detective betaamt moet je dan ook eerst naar het plaats delict of een verwante plek om informatie te vergaren en bewijs te verzamelen. Dit doe je niet alleen door goed om je heen te kijken, maar ook door gebruik te maken van de bovennatuurlijke krachten van Charles W. Reed. Zijn visioenen zorgen er namelijk ook voor dat hij, na het verzamelen van voldoende bewijs, een reconstructie kan maken van hetgeen zich op het plaats delict heeft afgespeeld. Dit kun je niet te lang gebruiken, want het heeft gevolgen voor je geestelijke gesteldheid. Als je sanity-balkje leeg raakt, dan vult deze zichzelf weer aan als je je krachten niet gebruikt. Daarnaast kun je een soort medkits craften om dit gelijk een boost te geven. Handig als je geen tijd hebt om daar op te wachten. Uiteindelijk moet je de juiste bewijsstukken aan elkaar zien te koppelen om een zaak tot een goed einde te brengen. Soms kan het betekenen dat je dan bijvoorbeeld in de archieven van de krant, het ziekenhuis of de gemeente moet duiken om bepaalde gebeurtenissen te achterhalen.