Review: Tom Clancy's Ghost Recon Wildlands PlayStation 4

Ghost Recon behoort tot 'n van mijn favoriete franchises aller tijden. Ikzelf ben gek op shooters, maar dat snelle rennen en vliegen is, naar mijn mening, nergens voor nodig. Geef mij maar een beetje tactiek. Rustig aan, goed samenwerken en ongezien de missie voltooien, dat is het echte werk. Gelukkig weet Tom Clancy's Ghost Recon Wildlands dit in een uitstekend pakket te bundelen. De game is groots en laat de ruimte voor verschillende tactieken. Helaas is de game niet perfect, maar dat mag de pret absoluut niet drukken.

Salsa, tatoeages en bergen witte poeder

In Ghost Recon Wildlands reizen we af naar het prachtige Bolivia, waar een drugskartel, genaamd: Santa Blanca, het land in een stevige grip heeft. Sterker nog, het land wordt geregeerd door het kartel en diens leider, El Sueà±o. Iedereen is omgekocht en de Boliviaanse regering kan, en wil, geen weerstand bieden. Na een mislukte undercoveroperatie worden de Amerikaanse Ghosts ingeschakeld. Een elite eenheid die opereert in groepen van maximaal vier soldaten. Deze Ghosts voltooien missies die eigenlijk onmogelijk zijn. Dit zijn echter geen gewone soldaten. Nee, dit zijn geruisloze moordmachines.

Bolivia ligt volledig op zijn kop. El Sueà±o heeft alles en iedereen in zijn macht. Je neemt het dus niet alleen op tegen het kartel, maar ook tegen het speciale leger, Unidad. De wereld van Ghost Recon Wildlands is groot, erg groot. Daarbij ben je vanaf het eerste moment vrij om te gaan en te staan waar je maar wil. We starten in een gebied waar de invloed nog niet zo groot is (slechts 'n van de vijf schedels), maar er zijn ook gebieden waar je bijna niet kunt wandelen zonder vijanden tegen te komen. Gelukkig hoeven we niet alleen te wandelen, maar kunnen we op ieder moment een helikopter, vliegtuig, motor, auto, en ga zo maar door kapen. Vooral de helikopter is erg fijn om hebben, want soms ben je makkelijk een kwartier aan het reizen binnen 'n bepaald gebied.

Samenwerking is essentieel

Als er 'n ding belangrijk is in een Ghost Recon-game, dan is het wel samenwerking. Jij moet met je teamgenoten het strijdveld in kaart brengen, de vijanden taggen en aftellen om een schot te lossen. In Wildlands is dat niet anders. Een misplaatst schot betekent al snel stront aan de knikker. Hordes met vijanden komen jouw kant op en dat betekent een flinke kogelregen. In Wildlands is het mogelijk om het avontuur solo te spelen, wat verrassend goed werkt. Als je alleen speelt, wordt je team aangevuld met drie AI-Ghosts. Deze AI is goed uitgewerkt en luisteren uitstekend naar je opdrachten. Met een drone tag je wat vijanden, geef je de opdracht om een bepaalde vijand te targetten en los je ten slotte zelf het eerste schot waarna de AI hun eigen vijand uitschakelt. Daarbij hebben de personages onderling ook nog leuke dialogen. Dit kan variëren van gevatte grapjes tot diepgaande gespreksonderwerpen die op momenten wat menselijkheid in de game stoppen.

Wildlands komt echter beter tot zijn recht als je de game online speelt. Het is namelijk mogelijk om de drie AI-spelers te vervangen voor drie online vrienden. Het principe van samenwerken is online nog meer van toepassing. Het is belangrijk om te alle tijden te weten wat je teamgenoten doen. Zo kom jij niet in een vervelende situatie en klaar je de klus aanzienlijk veel sneller. Online heb ik echter 'n zeer groot punt van kritiek waar ik me ook echt aan heb zitten ergeren. Als er 'n vriend jouw game betreedt, valt alle AI weg. Dat betekent dus dat je uiteindelijk een klus voor vier personen met z'n tweeën moet klaren. Ik begrijp niet waarom de game op deze manier in elkaar is gezet. Het is toch gewoon mogelijk om 'n speler tot leider te benoemen die de AI aanstuurt? Enfin, als je met twee of drie andere online spelers bent, is alles weer helemaal top. Tenminste, als je de spelers kent, want nogmaals, communicatie is essentieel en dat doe je nou eenmaal sneller met bekenden dan met onbekenden.

Systematisch ontmantelen

De kaart van Bolivia is tot de nok toe gevuld met hoofdmissies, zijmissies en verzamelobjecten. Je begint op level 'n en verzamelt je een weg naar hogere levels. Door het taggen van grondstoffen en het verzamelen van upgradepunten is het mogelijk om je Ghost skills aan te leren. Zo is het mogelijk om thermal vision te krijgen en je drone te verbeteren. Erg handig en hier gaat ook het gros van je tijd inzitten. Daarbij zijn er ook weapon cases en weapon upgrades te verzamelen. Deze liggen verspreid in ieder gebied en geven je de mogelijkheid om je uit te rusten met betere wapens.

De kaart is echter niet zomaar gevuld met de icoontjes. Hiervoor moet je eerst intel vinden en dat is bij nader inzien een erg logische stap. Je vindt niet zomaar wat, je moet ervoor werken. Soms is er een computer te hacken, een luitenant te ondervragen of een document te vinden. Vervolgens krijg je de keuze om te selecteren waar je op uit bent. Zo werkt het ook met de hoofdmissies. Je vindt niet zomaar de baas van 'n van de districten. Je werkt er juist naartoe. Voor ieder district doe je in principe hetzelfde, maar het voegt wel een vleugje realisme toe. Een district is overigens gigantisch groot en wordt bestuurd door een baas. Het doel is natuurlijk om alle districten te verlossen van de desbetreffende baas. Iedere baas heeft een eigen taak, zo draait het ene district om productie en de ander om connecties. Iedere baas wordt geïntroduceerd middels een introductiefilmpje die op momenten zeer cool zijn.