Review: Total War: Rome II Pc

Dat Total War: Rome II een toffe game zou gaan worden, stond eigenlijk al vast. The Creative Assembly maakt al sinds 1999 Total War-titels en weet telkens weer de lat hoger te leggen. Nu is het (wederom) de beurt aan Rome! Ga jij de strijd aan om Rome het machtigst te maken? Of ga je Rome tegenhouden?
"Iuppiter Optimus Maximus resistere atque iterare pugnam iubet" - Livius (59 v.C. "“ 17 n. C.) (Traditionele Romeinse strijdkreet, gericht aan Jupiter.)

Total War: Rome II

Voor de leken onder ons: de Total War-serie draait om het voeren van epische veldslagen met honderden dan wel duizenden soldaten die je moet besturen en naar de overwinning moet leiden, terwijl je op de campagnemap je rijk verder en verder uitbreidt. Dit alles vindt plaats in een accurate historische achtergrond, met eenheden en technologie die kenmerkend was voor deze periodes.
Zoals de titel al verklapt speelt het nieuwste deel in de Total War-serie ten tijde van de opkomst en hoogtepunt van het Romeinse Rijk, gezet tussen 272 voor Christus tot ongeveer 30 na Christus. In deze periode weten de Romeinen het juk van de Etruskische koningen af te gooien en een republiek te stichten. Deze republiek houdt lang stand, maar wordt na een (relatief) korte maar bloedige burgeroorlog onder Augustus Caesar omgevormd tot een keizerrijk. Maar deze historische tijdlijn hoeft niet de lijn te zijn die jij als speler volgt. Door je acties kun je als Romein in de campagne het keizerrijk eerder dan wel later laten komen. Of sterker nog, je gaat met een andere factie spelen en verandert de geschiedenis!

Een totaal rijk

Een van de twee kernen die een Total War-game maken is de campagne. Deze lange speelmodus laat je voor je gekozen factie een rijk opbouwen en verdedigen. Dit doe je door omliggende gebieden te veroveren op de campagnekaart. Deze kaart is opgedeeld in 173 gebieden, welke weer onder 57 provincies vallen. De meeste provincies bevatten in ieder geval 'n hoofdstad en twee of meer kleinere nederzettingen. Als je al de gebieden die tot een provincie horen weet te veroveren kun je speciale bevelen (edicten) uitvaardigen, waardoor je bijvoorbeeld meer belastingen binnen kunt halen of meer voedsel kunt produceren. Steden kun je uitbreiden om meer voedsel te produceren of meer en betere soldaten te laten trainen. Diplomatie speelt uiteraard een grote rol, waar je handelsverdragen kunt sluiten, ander rijken tot je cliënt maken en allianties aan kunt gaan. Ook kun je technologieën onderzoeken welke je betere gebouwen voor in je steden laat onderzoeken en meer en betere troepen laat trainen. Het voeren van veldslagen kun je automatisch laten doen, waarbij je de houding van je leger aan kunt passen. Maar het leukste is natuurlijk om de veldslagen zelf te spelen. Daarvoor geeft de game je genoeg redenen!

Epische, brute en prachtige veldslagen

De veldslagen zijn op alle niveaus episch te noemen. De actie kun je op meerdere niveaus meemaken: uitzoomen tot een tactische kaart, of steeds verder inzoomen tot je camera tussen de vechtende soldaten hangt. De gevechten tussen de soldaten zijn realistisch en hard. De animaties zijn allemaal met motion capture uitgevoerd door experts op het gebied van vechtstijlen in de oudheid, waardoor alles er geloofwaardig en accuraat uitziet. Als soldaten een charge uitvoeren zie je ze letterlijk op hun vijanden duiken en elkaar de kop inslaan met zwaarden, speren en allerlei andere wapens. De AI verdient hierbij een pluimpje, daar deze niet zal schromen om je troepen in een hinderlaag te laten lopen. De AI is echter niet onfeilbaar; hij zal, net als een echte speler, ook steekjes laten vallen die jij uit kan buiten. Het gevolg is dat je bij gevechten tussen legers met gelijke sterkte flink aan de bak moet om alles naar je hand te zetten. Maar dit alles maakt de overwinning des te zoeter!
Een apart segment moet gewijd worden aan zeeslagen. Deze zijn namelijk, in tegenstelling tot latere tijdperiodes, net zo hard en bloederig als de landgevechten. Schepen rammen tegen elkaar aan, terwijl soldaten naar de andere boot springen om de bemanning af te maken. Roeispanen woelen het water om, de lucht wordt donker door de pijlen en werpsperen die over en weer vliegen terwijl de schepen in een dans des doods met elkaar in conflict zijn. Schepen spelen een nog grotere rol dan in voorgaande Total War-games, daar je bij kuststeden nu een amfibische aanval uit kunt voeren door troepen aan land te zetten tijdens het gevecht. Hierdoor kun je zelfs een vijand van meerdere kanten aanvallen en je kansen op succes vergroten.

Grafische krachtpatserij

De Total War-serie heeft de reputatie om prachtige grafische prestaties te leveren. Total War: Rome II doet dit nu ook weer met overtuiging. Met volle DirectX 11-ondersteuning en genoeg toeters en bellen om games als Battlefield 3 zich in een hoekje te laten schamen, weet deze game prachtige plaatjes op je monitor te toveren. Echter gaat dit niet zonder een flinke regen aan hamerslagen op je hardware. Gelukkig kan de game goed schalen en kun je een veelvoud aan instellingen tweaken om een optimaal resultaat te krijgen voor je machine, waardoor het er nog steeds goed uitziet. Maar als je het onderste uit de kan wilt halen, moet je toch een behoorlijke NASA-machine tot je beschikking hebben om alle pracht die de game biedt te kunnen aanschouwen. Daar bovenop is The Creative Assembly op het moment op volle toeren bezig om optimalisaties door te voeren om de game beter te laten draaien.
Iets wat een speciale vermelding verdient is de voice-acting. Deze is van zeer hoge kwaliteit en past goed in het gevoel van de game. Een gouden voorbeeld is de inleiding van 'n van de historische veldslagen die de game rijk is: de Slag bij het Teutoburgerwoud (zoek maar op Wikipedia). In de intro hoor je een gekwelde keizer Augustus roepen: 'Quinctilius Varus, give me back my legions!' (Quinctilius Varus, geef me mijn legioenen terug!). Een schreeuw die door merg en bot gaat, zeker als je het verhaal achter de slag op hebt gezocht.
Al dit verbale en grafische wordt vergezeld door een mooie soundtrack gespeeld op historische instrumenten, waardoor het gevoel alleen maar sterker wordt.